Thor fan ziet team van Armixtos winnen

VoV, 21-11-2018. 5:54 uur.  Een verslag vanaf de tribune over stress, eten, een goede motivatie en een ontlading die ik niet eerder bij het volleybal zag.  Voor wie dacht dat volleybal kijken saai was, heeft het goed mis.

In een uiterst belangrijke wedstrijd tegen de nummer 1, Armixtos Dames 1, leek Sporthal De Waard op haar grondvesten te trillen. Supporters op de banken, Heren 1 die de stemming er goed in bracht en de dames in het veld die de punten een voor een binnen sloegen.

De motivatie om deze wedstrijd te winnen werd een week eerder gevonden. Op de tribunes in Huizen vorige week troffen wij namelijk al de trainer en assistent trainer van de tegenstander. “Dat nummer, dat nummer en dat nummer, die kunnen er helemaal niets van. Do you need more……?” Het zijn van die mooie teksten op de kleedkamer deur, van die mooie teksten die je nog even meegeeft aan het team. Geen woorden maar daden, de armen laten spreken!

De wedstrijd was vanaf het eerste moment op het scherpst van de snede. Beide teams waren goed aan elkaar gewaagd. Op de tribunes werd er vanaf het begin af aan meegeleefd. Van steeds harder klappen bij een gewonnen punt, tot zenuwslopende momenten wanneer het even tegen zat. Er waren drie zakken snoep, die al na de eerste set op waren. De spanning was om te snijden en wanneer je in het veld niets kan bijdragen, eet je de stress vanzelf weg.

De meiden speelden goed, de druk op de tegenstander was enorm en de trainer van de tegenstander wist zich geen raad. Het werkte op de lachspieren en na wat discutabele momenten van de scheidsrechter en de opmerkelijke reactie van langs de kant, werd de strijd ook gevoerd op de tribunes. Niet op de manier hoe dat bij voetbal gaat hoor, maar zeker niet minder fanatiek. De vergelijking Rotterdam – Amsterdam werd snel gemaakt en na eerder gedane uitspraken was ‘geen woorden maar daden’ zeker van toepassing. Niet uitgaan van de zwaktes van je tegenstander, wel uitgaan van de sterktes van je eigen team. Handen uit de mouwen tegen arrogantie. Beter kan ik het niet uitleggen…

Set 1 ging naar Thor dankzij een goed spelende Julia, set 2 was voor de dames uit de hoofdstad. Onnodig als je het mij vraagt, zeker gezien de aantal persoonlijke fouten gemaakt door de dames. Het had een mooie klap kunnen zijn, toch kwam Armixtos weer terug in de wedstrijd.

De derde set was daarom uiterst belangrijk en werd wat mij betreft halverwege de set beslist. Bij een discutabel punt was het de trainer van de tegenstander die zich even niet in kon houden. De frustratie liep dusdanig op dat goed voorbeeld deed volgen. Resultaat?  Zes punten voor de dames van Thor achter elkaar en zo werd ook set 3 gewonnen. Het bleek niet de genade klap te zijn.

Thor leek het kwijt tot frustratie op de tribunes. “Ga nou toch eens zitten man” en ‘Verdomme, wat is dit nou weer voor een wissel”. Het moest en zou gaan om die 5de en beslissende set. Wie het eerst bij de 15 is, tot zover had ik het spelletje begrepen.

De eerste service was goed, de tweede leek dat ook. Margo, de beste mijn inziens vandaag, sloeg de bal hard op de tegenstander en de bal ketste richting de zijkanten. Er werd al gejuicht voor een 2-0, waren het niet dat de tegenstander hem terug het spel in kreeg. 1-1 werd het, een uitloop naar 4-1 volgde. Naast mij op de tribune werd de hoop al opgegeven. Dit gaat niet meer goed komen…. Toch vochten de meiden zich terug naar een 4-4 en leek de wedstrijd weer langzaam in handen te komen van de dames van Thor.

Er is daarna veel gebeurd, ik zou alles behalve nog weten hoe het score verloop was. Van we rennen het veld op, tot staan op de banken. De mannen van Thor Heren 1 gingen zich ermee bemoeien, de sfeer werd steeds beter. De service van Lotte bracht het verschil, de set up van Marit liep uitstekend en de finale klap van Margo bracht ons er doorheen.

Ik schrijf ons want ook wij, de mensen op de tribunes, waren vandaag één met de meiden. Onder luid gejuich was het dan zover. Thor Dames 1 wist de wedstrijd te winnen met een verdiende 3-2! Niets “het kon beide kanten op”, niets “die, die en die kunnen er niks van”.  3-2, geen woorden maar daden. Thor Dames 1 wint deze uiterste belangrijke wedstrijd. En wij supporters? Wij genoten van elk punt en nemen volgende keer nog meer zakken snoep mee! HUP THOR, HUP THOR!

gh @ VoV, het verslag is van Wess, de fan is Ester Rongen, de teamfoto van Facebook.