Sovoco D1 doet wat het moet doen: 4-0.

VoV, 17-12-2018. 9:20 uur. Na een weekend rust zou je zeggen dat we er fysiek en mentaal helemaal klaar voor waren om de laatste wedstrijd van 2018 af te werken. Mentaal waren we dat zeker, maar fysiek kenden we weer wat uitdagingen. Gekneusde vingers, een vreemde en pijnlijke bobbel op een voet en een pijnlijke knie – en daarnaast nog werkverplichtingen van enkele – zorgden ervoor dat we weinig compleet en voluit konden trainen. Krijn Duimpje was solidair en deed zijn eer – helaas – eer aan; want ook hij bezeerde zijn duim tijdens zijn fanatieke trainen geven. Toch lieten we ons hierdoor niet weerhouden een goede wedstrijd neer te zetten. Het beloofde een uitdaging te worden, want Leython staat onderaan en als wij het spel moeten maken vinden we dat altijd wat lastiger.

Onze dames bewezen voorafgaand aan de wedstrijd écht twee dingen tegelijk te kunnen doen: Romy en Lieke studeerden voor een tentamen tijdens hun bardienst, terwijl Franke haar bijna-dreadlocks uitploos, ook tijdens haar bardienst. Dat laatste had een grote en lange haardos tot resultaat, wat Krijn inspireerde voor een mooie foto of een pruik. Of was hij gewoon jaloers…? We begonnen te laat aan onze wedstrijd, omdat dames 2 er een spannende vijfsetter van maakte. We ontdekten dat een speelster van hun tegenstander waarschijnlijk huis- (en sporthal-?) arrest heeft en een enkelband onder haar grote sokken droeg. Kon niet anders. Spannend!

Met Daphne, Sandra, Jiska, Kyra, Franke, Anne en Hanneke begonnen we aan de 1^e set. En dat deden we direct sterk. Er stond best wat lengte aan de andere kant van het net, maar als je tijdens het blokken én niet aansluit én je handen uit elkaar houdt, dan maken onze buitenaanvalster allemaal dankbaar gebruik van één van de vele gaatjes. Jiska had een mooie en scorende doortikbal. Dit bracht de spelverdeelster van Leython op ideeën en probeerde het direct erna ook. Dat verraste onze libero echter niet en zo konden wij alsnog zelf het punt pakken. Een dubbele wissel van Charly -Long Legs – Peet en Romy was succesvol en zo pakten we een dikke voorsprong. We kenden onnodig nog wel een kleine verslapping, maar maakten het netjes af met 25-19.

Zaak om de concentratie vast te houden en netjes te blijven spelen. Het begin van de 2^e set ging gelijk op. De lange diagonaal van Leython wist gedurende de hele wedstrijd meerdere malen langs of over ons blok te slaan. De mooiste rally van de wedstrijd bracht echter een kantelpuntje teweeg. Daphne had een verdedigende redding, waarna de bal in de chaos alsnog tussen meerdere speelsters op de grond dreigde te vallen. Tot Sandra besloot een regel van ons trainersduo te overtreden en nog net op tijd met de voet de bal te spelen. Jammer dat ze ‘m helemaal naar achter buiten ons veld trapte… Hanneke ging er toch maar achteraan en al vallend gaf ze een grote slinger tegen de bal (en overtrad daarmee nog een regel, want ze speelde ‘m met één hand).

De bal vloog nét over het net en met Hanneke nog uit het veld op de grond leek daar de weg vrij voor Leython om te scoren. Maar ze waren kennelijk zo verrast door onze rare fratsen, dat ze de bal weliswaar nog speelden, maar veel te scherp en dat strafte Franke direct af met een lekker harde smash. Waarmee er voor de 3^e keer deze rally een regel werd overtreden; wij mogen dat soort ballen niet slaan, maar moeten ‘m netjes met twee handen wegleggen… Maar ach. We vierden dit punt alsof we wereldkampioen waren geworden!

Er werd na de wedstrijd nog lang over nagepraat en zelfs voor oude bekende Nienke een reconstructie nagespeeld omdat zij het had moeten missen. Toch stond het pas 7-6… Het was maar goed dat Daphne direct erna een ace serveerde, want we waren allemaal nog flink aan het uithijgen. Franke dacht na het succes dat ze de regel voorgoed aan haar laars kon lappen, maar sloeg ‘m de tweede keer hard in het net. Dat maakte ze gelukkig snel weer goed door later een mooie service serie te serveren. En oké Krijn en Jos, we zullen voortaan weer naar jullie luisteren. Deze set stoomden we vanaf dat moment direct door. Met mooie serviceseries van Sandra, Daphne en Franke, wat ze de hele wedstrijd bleven doen. De dubbele wissel werd weer toegepast en we wonnen overtuigend met 25-11.

En toen kwam set 3. Krijn heeft wat moeite met cijfertjes en hoewel Jiska zich al had opgesteld in het veld, bleek dat hij per ongelijk Romy’s nummer had opgeschreven. Dus moest Jiska onder luid medeleven van het publiek nog voor de 1^e bal gespeeld was al het veld ruimen en moest Romy met de opmerking ‘Ik wissel je er zo weer in hoor, Jiska’ toch beginnen… Gelukkig zijn onze spelverdeelster niet zo snel van hun stuk gebracht. Romy deed het prima en zij en Jiska wisselden elkaar deze set af. Charla begon voor Kyra op de dia. We lieten nog steeds mooie punten zien, maar hadden wel meer moeite met de diagonaal van Leython. Ook wisten zij hun blok beter te sluiten.

Hoewel we halverwege een mooie voorsprong hadden, gingen we ineens zelf slordiger spelen en maakten zelfs directe foutjes in de pass. Kyra kwam erin voor Sandra en Lieke voor Anne en ze was direct scherp in de blokkering. We maakten het lekker spannend. Anders zou het ook wel heel saai worden voor het publiek niet waar? Sandra kwam er weer in voor Kyra en Kyra kon beamen dat het zo veel leuker was om naar te kijken van de kant. Maar als het dan 24-24 wordt, is het toch niet zo leuk meer. Met even hard werken maakten we het toch nog af: 26-24.

We waren gewaarschuwd… Dit niet weer! Dus die laatste set weer de juiste focus en netjes spelen. En dat lukte. Mede dankzij de sterke serviceseries, lekkere aanvallen en goede blokkering. En de foutjes van de tegenstander. Lieke had van de kant gezien wat het niet naleven van de regels met ons trainersduo doet, dus liet zelf keurig spel zien. Met als hoogtepunt een harde, niet te pakken, twee-handige-dunk van een te scherpe pass van de tegenstander. Franke bleef na haar uitspattingen in de 2^e set ook binnen de lijntjes en had twee mooie verdedigende reddingen. Met twee handen! Deze set pakten we weer dik, met 25-13. Een 4-0 overwinning dus voor ons!

Er werd nog lang nagepraat, samen pizza’s gegeten (en door een enkeling daarboven op nog een big mac) en genoten van de wedstrijden van Heren 2 en 1. We gaan met een wedstrijd minder gespeeld als 3^e de winterstop in. We blijven gewoon door- en zelfs extra trainen de komende weken, want het bevalt ons wel, daar bovenin. Geen medelijden hoor, we doen ook (andere) leuke dingen, zo gaan we donderdag spelletjes spelen en kadootjes uitdelen. Met respect zagen we de uitslagen van Zaanstad en Dinto binnenkomen. Maar we hebben ook veel zelfvertrouwen.

We gaan zien wat de 2^e helft ons zal brengen. Wij hebben er in ieder geval zin in! Graag tot 12 januari, dan spelen we om 14.00 uur tegen Gemini in Hilversum, dus hopelijk komt er veel publiek mee. Fijne feestdagen!

gh @ VoV, verslag Hanneke van den Broek, Sovoco Dames 1. Foto Jan van den Noort.