Sovoco D1: Niet mooi, wel maximale score!
VoV, 14-01-2019. 14:10 uur. Het is even stil geweest. Dat wil echter niet zeggen dat wij stil hebben gezeten, verre van! We hebben tijdens de winterstop gewoon doorgetraind en diverse oefenpartijtjes gespeeld tegen 2e divisie teams. Het was een mooie tijd. Met wijze woorden van Anne als ‘Crap in, crap out’ over de kwaliteit van het aanslaan wanneer je zelf niet goed aangooit en een gezegde over een kont, waar zelfs Krijn nog nooit van gehoord had.
Frenk de tank en Sjors – want zo heet onze assistent-trainer tegenwoordig – zijn er even tussenuit geweest, er werd meegetraind vanuit dames 2, het blok trainde op ‘gieren’ en er was groots nieuws… In een time-out in de laatste set van een oefenwedstrijd gaf Krijn Anne het woord. Niet voor nogmaals een wijze les, maar voor het geweldige nieuws dat zij zwanger is! We zijn heel blij voor Anne en Koen en hopen stiekem dat ze nog zo lang mogelijk bij ons is.
We hadden de afgelopen tijd ook een paar ziek, zwak en misselijken (los van de zwangerschap), maar dat mocht de pret en motivatie niet drukken. Eindelijk stond dan de 1e wedstrijd van het nieuwe jaar op de kalender. We moesten helemaal naar Hilversum afreizen, wat voor de helft van ons team misschien nog wel dichterbij is dan onze eigen thuishaven. Fijn! Het zorgde er ook voor dat we weer diverse supporters mochten verwelkomen.
Dubbel fijn! Kyra werd op straat wakker getoeterd door de Utrecht-auto, Sandra was blij verrast met het ‘meisje’ op het stoplicht en deelde dat graag direct met de Utrecht-auto, waarop die weer wakker getoeterd werd door de auto er achter. In de kantine had Sandra geleerd over het gebruik van brandnetelshampoo tegen grijs haar. Wat ze natuurlijk ook direct weer deelde met de enige van ons team die het echt nodig heeft…
In een verstopte sporthal op de 2e verdieping, met nog wat dubieuze vlekken op de grond, begonnen we vroeg aan de warming-up. Krijn was de zijne al in de kantine begonnen, dansend op Lionel Richie.
Van Gemini-S hadden we thuis relatief eenvoudig gewonnen, maar we wisten dat we ze niet moesten onderschatten en hadden de hele week al getraind op de venijnige doortikballen van de spelverdeelster. We startten met Romy, Kyra, Franke, Lieke, Daphne, Sandra en Hanneke. Het werd een wiebelige set. Mooie punten werden te vaak afgewisseld met slordige fouten of niet weten te scoren. De doortikballen hadden we weliswaar, maar we konden geen vuist maken. Sterker nog; we keken tegen een achterstand aan. Gemini-S haalde veel van de grond. Jiska kwam er in voor Romy. Maar pas tegen het einde van de set konden we een tandje erbij schakelen en kwam onze vechtlust weer om de hoek kijken.
Zo kropen we dichterbij. Het scheidsrechtersduo drukte ook nog even haar stempel op de set door op een cruciaal moment Daphne af te fluiten voor netfout, terwijl zij daar niet bij in de buurt was. Zou de set ons dan op deze manier alsnog uit de vingers glippen? Op setpoint tegen werkte Daphne in de rally erna de bal helaas via de verkeerde kant van de antenne naar de overkant. Klaar dus. Zou je zeggen. Maar er klonk geen fluitje en onder protest van Gemini-S speelden we dus door en pakten de rally! De eerdere fout direct rechtgezet, zullen we maar zeggen. We wonnen de set uiteindelijk met 25-27. Nog maar nét op tijd.
Dat moest anders. Hoewel ons spel niet top was, voelden we dat we over het moeilijke punt heen waren. We serveerden sterk en Gemini-S had duidelijk moeite in de pass. Ook aanvallend konden we meer druk bij hen leggen. Ze hadden geen antwoord op de harde klappen van Kyra of de tikballen over rechts van Sandra en het midden kon lekker hoekjes kiezen. Dat speelde een stuk fijner! Deze set pakten we eenvoudig met 16-25.
We waren los. Gemini-S maakte zelf voldoende fouten, dus lekker zo blijven doorspelen zou je zeggen. Maar ja, dat zou ook weer saai zijn voor alle meegereisde supporters, niet waar? En Krijn en Sjors mochten er ook wel even voor werken. Dat leek de gedachte te zijn, want ineens serveerden we een aantal keren fout, kwamen we er niet goed doorheen, zaten we elkaar vaak in de weg en dan sta je ineens weer achter met 20-15! Niet best.
Romy kwam er weer in en serveerde sterk. Met de service pass had Gemini-S nog steeds moeite. We gingen er weer in geloven en dachten aan de 1e set waar we ook vanuit een achterstand nog de winst hadden gepakt. Op het juiste moment kwamen er weer mooie aanvallen van Sandra en Kyra en zo slopen we weer dichterbij. De scheidsrechters vonden dat ze onvoldoende aandacht kregen, dus bleven af en toe vreemde beslissingen nemen, vooral in en uit was nu lastig. Maar ondanks dat; we kwamen langszij en pakten de set met 22-25!
Krijn bleek, onze goede bedoelingen ten spijt, deze insteek om meer spanning te creëren toch niet zo te kunnen waarderen. Hij kreeg het er van aan z’n hart, gaf hij aan. Maar volgens mij bedoelde hij zijn stem, want daar was niet veel meer van over. Hoe dan ook; het moest wederom anders. Romy bleef staan, Charla kwam er in op dia, Kyra verhuisde naar buiten en Daphne nam plaats op de bank. Net als in de 2e set wisten we direct weer druk te leggen bij de tegenstander. Gewoon goed serveren en de kansen grijpen.
De klappen werden steeds harder, de tikballen steeds mooier en ons blok steeds sterker. Of had Gemini-S gewoon steeds minder? Nou ja, een beetje van beide waarschijnlijk. Met nog steeds niet heel goed spel, waren we wel degelijk de betere partij en dat lieten we gelukkig weer zien. Anne mocht ook haar kunsten nog even in het veld vertonen en we pakten de set met 16-25. Vraag niet hoe, maar die vijf punten waren weer binnen!
Na afloop werden er direct alweer wijsheden uitgewisseld en uiteraard was Anne daar weer bij betrokken. De luie speelsters gingen weer met de lift heen en weer naar het sportcafé dat wel gewoon op de begane grond was en daar werd geproost op onze punten. Een ietwat beschonken mannelijk persoon – het was een uur of half 4 ‘s middags, maar dat terzijde – had bovenmatige interesse in waar we vandaan kwamen en in onze sponsor, maar hoewel Jiska, Kyra en Hanneke vriendelijk glimlachten en zo goed en zo kwaad als het ging antwoord gaven, hadden ze eigenlijk geen flauw idee waar hij het over had. Maar dat was hij zelf ook al snel weer vergeten. Zo maak je nog eens wat mee.
Komende week staat er slechts 1 training op de planning, want donderdag spelen we een bekerwedstrijd tegen Thor 2, nu tegen een mede derde divisionist, dus niveau en speelstijl kan geen excuus meer zijn voor niet presteren… Dus voor de die-hards; donderdag 17 januari, 20.45 uur, Bergambacht. Graag tot dan! En anders is zaterdag 15.00 uur in De Bunt ook goed hoor.
gh @ VoV, verslag van Hanneke van den Broek, Van den Hengel Sovoco Dames 1. Foto Jan van den Noort.