Heel Holland volleybalt (bij US)

VoV, 18-02-2019. 8:23 uur.  In US heren 1 hebben we het genoegen om één specifieke speler in ons midden te hebben. Een speler die alle kleine of grote klusjes op zich neemt. Daarmee is hij onmisbaar voor het team. De specie tussen de bakstenen. De lijm van de postzegel op de ansichtkaart. De brug tussen de ene en de andere kant. Een heus ‘manusje-van-alles’. Ballentassen neemt hij over. Wedstrijdverslagen schrijft hij. Hij geeft trainingen. En als er een wedstrijd om 20:00 gefloten wordt offert hij zich graag op voor de groep.

Iedereen lekker pizza eten en bier drinken. Maar niet onze spil in het geheel. Nee, die zit gewoon op de bok. Hij doet zijn ding zonder te morren. Dat hij uit Gelderland komt kan gewoon geen toeval zijn. Gelderlanders zijn van huis uit gewend om uiteenlopende gebieden te verenigen. Het rivierengebied, de Veluwe en de Achterhoek horen allemaal bij onze teamgenoot zijn moederprovincie. Vandaar dat Bas Louwaars ook op de spelverdeling staat.

In de tweede set kwam hij er in om het spel van de passing met de aanval te verbinden. Waarom? Gewoon omdat hem dat gevraagd werd. Af en toe met een goed geplaatst doortikballetje. Hij was een van de spelers die het meest door de tribune genoemd werd als bepalende speler voor de winst. Hij komt natuurlijk ook uit de grootste provincie van Nederland. Bas ging niet buiten zijn schoenen lopen. Typisch Bas. Een fijne teamgenoot. Een heuse reparateur en verbinder.

De man van de tweestrijd is ook terug te redeneren naar zijn provincie. Hij werd gepasseerd door de coach na één wedstrijd afwezigheid. Moest hij daar tegen ageren? Moest hij juist het team steunen? Overijssel is een provincie van Twente en het Salland. Het een of het ander. Soms reageert hij zo. Soms reageert hij zo. Het ‘wij-gevoel’ overheerst echter altijd. Het is altijd beter om Gertjan Muis in je team te hebben dan tegen hem te moeten spelen. De hele wedstrijd heeft hij alles wat hij kon en in huis had in de strijd geworpen om het belangrijkste doel te halen. De winst van ons team. Gertjan is een echte winner. Een prater en daardoor heeft menig tegenstander en scheids aan hem een lastige kluif. Ideaal in je team als aanjager.

De speler die op de libero positie werd gezet door coach Kalt was de jongen uit de provincie Utrecht. De kleinste man uit het team komt uit de kleinste provincie. Omringd door velen maar vaak ook weer verlaten door velen. Als Utrechter is er de hoofdstad maar deze is niet zó nadrukkelijk op de voorgrond als dat in andere provincies is. Zo is het ook met Midas Snoek. Hij kan met velen om zich heen spelers aansturen. Toch doet hij dit niet door op de voorgrond te treden.

Passend de hele wedstrijd stabiel gebleven. Vele services heeft hij gepassd. Toch is hij niet op de voorgrond getreden. Een centrale speler uit een centrale provincie op een centrale positie. Zoals vele treinen door Utrecht gaan. Vele levens via Utrecht gaan. Gaat ook ons volleybalspel van deze afgelopen wedstrijd veelal langs Midas. Met hem heb je ook altijd het gevoel dat je op vakantie bent. Dat is natuurlijk wel een prettig bij het uitvoeren van je hobby.

De wedstrijd begon met de speler die het hoogst zit uit het team. Een speler uit het hoge noorden. West-Friesland hoort van origine bij Friesland en het Friesche volk. Friesland dus. Hij weet heel goed wie hij is en waar hij vandaan komt. Een trotse spelverdeler die net als zijn coach en medespelers weet dat hij de beste aanvaller is uit het team. Blokkerend onnavolgbaar. Maar ja, dat zegt het woord ‘blokkeerfriezen’ ook. Olaf Hoonhout de man met een sterk familiegevoel. Hij wil zich niet voor ieders karretje laten spannen.

Hij blijft daardoor dicht bij zichzelf en weet ons team daardoor met beide benen nuchter op de grond te houden. Elke keer neemt hij na training het ‘pondje naar Noord’. Sommige spelers vermoeden echter dat hij gewoon de boot neemt naar zijn geliefde Staveren. De koers van het team weet hij goed aan te sturen als het moet. Hij is een van de weinigen die het grotere geheel ziet en weet als hij zelf moet aangeven dat hij er beter uitgewisseld kan worden. Een trotse speler met het hart op de goede plaats. Een gouden teamgenoot.

De lefgozer en pionier uit het team is uit de provincie Flevoland afkomstig. Durf en lef is er voor verschillende dingen nodig. Vooroplopend in nieuwe dingen en tactieken. Vandaar dat hij ook onze aanvoerder is. Natuurlijk weet de provincie en onze teamgenoot ook de publieke opinie te bepalen. Dit door onzinnige onderwerpen zoals de dieren in de Oostvaardersplassen ellenlang door te praten. Aangezien Jaap André opgegroeid is in een provincie, die in principe onder water staat, weet hij hoe hij het hoofd boven water moet houden.

Het dichtlopen van blokkeringen is voor hem gewoon het brengen van zandzakken naar zwakke plekken in de dijk. Is het links of het rechts? Of moet hij zelf in de aanval en gooit hij zijn hengel uit om een vette vis aan de haak te slaan. Een belangrijk klankbord voor coach Kalt en een groot deel van de fundering van het team. Door oud US speler Van der Meer een paar keer lam te leggen was er door Jaap alleen grote stap richting winst gezet. Jaap blijft weidsheid zoeken om zijn enorme vleugels uit te kunnen slaan. Waar of wanneer dat is dat komt vanzelf. Tot dan mogen wij nog genieten van zijn onvervangbare voortrekkerskwaliteiten.

Dan de man uit de provincie waarvan er eigenlijk geen provinciegevoel bestaat. Komt dit door het matigste volkslied aller tijden? Zoals het bij volksliederen normaal gesproken geschreven wordt door muziekanten, dichters, schrijvers waren het in Zuid-Holland twee ambtenaren die een soort sinterklaasgedicht in elkaar flansten. Je gelooft het bijna niet als je het hoort. Toch hebben L.C. Winkelman en H.G. Lukkien het geflikt. Onze teamgenoot is soms ook niet te geloven. Echter is hij belangrijker dan menig teamgenoot doet vermoeden.

Net als de provincie vooral enorm bepalend is geweest voor de nationale geschiedenis is Hidde van der Hoeven enorm bepalend voor het spel van ons team. Hij heeft de degelijkste pass. Het minste directe ketsers komen van zijn kant. Ook in de wedstrijd tegen VVA kwam hij er in en werkte hard. Geen luxepaard en zeggen wat je denkt. Daar heb je wat aan in een teamsport. Niet voor niets dat hij de wedstrijd uitspeelde. Hard maar eerlijk. Hidde is en blijft een geweldenaar.

Ter vervanging van onze Joris Musters was er nog iemand mee. Een jongen die te aardig is om eerlijk te wezen. De provincie Drenthe,  die eindelijk weer een eredivisieploeg heeft in het voetbal. Het is ze gegund. Deze speler heeft net als zijn geboorteprovincie jaren onder de radar geacteerd. Je kunt je voorstellen dat voorouders van hem de hunebedden hebben gemaakt. Een beer van een kerel. Springt als een tijger. Is tegelijkertijd een rustige jongen die zich op de achtergrond beweegt. De ‘zandhaas’ Remmer Daas is wat voorzichtig en behoudend. Hij houdt iedereen graag te vriend. Iedereen is even goed en evenveel waard. Een geweldig mens die ook nog geweldig kan volleyballen. Remmert kwam er nog even in. Het was een korte invalbeurt maar dan is het niet Remmert die treurt.

Wie speelde er dan zo goed dat voorgaande speler niet of nauwelijks nodig was? De man van de ‘provinciale’ gezelligheid: gemoedelijkheid, het Bourgondische leven en de lange nacht. Hij laat zich niet voorkomen dat hij zich achtergesteld voelt ten opzichte van de Hollanders. Echter is het wel Noord-Brabant dat dit gevoel vaak nog heeft. Onze medespeler geniet van een feestje, maakt een feestje in het veld, is niet luidruchtig maar wel een van de grootsten uit het team. Net als de provincie Noord-Brabant.

Drugs? Ach ja, als het maar gemoedelijk is. Net als het volleybal. Toch zit er een gezonde dosis competitie in Johan Verhees. De hardste klapper uit het team, verkleed voor het carnaval of niet, Johan serveerde in zijn eentje de derde set misschien wel 10 punten op rij. Een ongelofelijk wapen en heerlijke teamgenoot die houdt van een spelletje. En van een feestje. En het liefst gecombineerd.

De speler uit een van de zuidelijke provinciën is wel de onverzettelijke. Hij is de jongste van het team maar laat zeker van zich horen als hij het ergens niet mee eens is. Hij profiteert van hetgeen waar hij zich tegelijkertijd tegen moet verzetten. Voor de Zeeuw uit Zeeland geldt dit voor de zee. Voor onze midden geldt dit voor de tegenstander. Casper Verdonck vuurt kanonskogels af op de tegenstander waar zij geen weerstand tegen hebben.

Al verdedigde VVA vele ballen van al onze aanvallers. Kon Casper profiteren van de manier waarop de spelverdeler van VVA zich liet lezen. Een oud medespeler van Casper die hij kende als zijn broekzak. Net zoals Zeeuwen met de zee. Ze kennen haar goed maar vertouwen haar nooit. Casper beloofd nog een glorieuze toekomst. Zeker als hij stabieler en stabieler wordt. Hij liet dit nu al zien met service serie na service serie. Hij maakte de tegenstander horendol. Een speler die erg prettig is om naast te staan.

De provincie Limburg was onder bewind van Oostenrijkse, Franse, Duitse en Spaanse heerschappen. Onze teamgenoot heeft ook overal en nergens gespeeld. Kwaliteiten van hem en zijn Limburg, die zijn gelijke niet kennen. Mooiste jongen van het team uit de mooiste provincie van het land. Hij moet zich door de veelzijdigheid aan kwaliteiten telkens opnieuw uitvinden. Wat vele niet weten is waar je een echte Limburger zoals Kelvin Covalo aan herkent.

Als hij ‘nummer 2’ op het toilet heeft gedraaid dan zie je het direct: Een vlaai. Covalo heeft zo’n enorme drive, zo’n enorme hoeveelheid aan kwaliteiten en zo’n enorm rijke geschiedenis. Daarom is het voor ons alleen maar een voorrecht deze in ons team te kunnen gebruiken en van te genieten. Hopelijk blijft hij en zijn provincie nog lang bij ons team. In de wedstrijd tegen VVA, liet hij met een ‘killerservice’ zien dat met hem niet te spotten valt. Chapeau (Limburgs voor ‘goed gedaan!’).

Onze enige speler uit Noord-Holland kwam goed van pas tegen het team VVA met alleen maar Noord-Hollanders. Ons paard van Troje. Onze service mitrailleur. Hollander? Nee, zo noemt hij zich niet. Het boeit hem helemaal niks. Hij wilde wel erg graag van die andere Amsterdamse club winnen. De speler die de rust bewaart en daarmee een onmisbare taak in het team en in het veld uitvoert. Noord-Holland is niet alleen Amsterdam, het is ook Haarlem, Alkmaar, Texel, West-Fries, de Waterlander, de Zaankanter, de Kennemerlander en het Gooi.

Als een echte Noord-Hollander vindt Remco van Dongen het allemaal wel prima. Nee, gezapig is hij niet. Van alle markten thuis. Doet aan sport, werkt, ontspant. Toch onderdeel van een rijke geschiedenis en zich er wel bewust van. Zijn opa heeft het huis gebouwd waar hij nu woont. Een prachtige vent. Een prachtige medespeler.

Tot slot gaat er niks boven Groningen en met een 4-0 op de stadsgenoot kan ik alleen maar zeggen: ’t kon mind’r. En onze coach? Uit welke provincie komt hij? Dat maakt niet uit. Hij was de poppenspeler die zo graag won van zijn oude club.

Via de moeizame eerste set zag Kalt dat VVA en wij veel fout serveerden. Een gaatje halverwege de eerste set voor VVA werd omgezet naar een voorsprong voor US. Via 25-21 was de eerste set winst een feit. Het begin was er.

Kalt zag dat de tweede set een soepelere voorsprong niet uit handen werd gegeven en zeer degelijk door ons met 25-21 gewonnen werd. Kalt bracht wat wissels in tweede en derde set op spelverdeler en passerloper.

De derde set was gewoonweg een verpletterende winst. De 20-4  werd een 25-12 winst. Knotsgekke rallies waar vijf spelers van VVA tegelijk op elkaar knalden tijdens een rally kwamen veelvuldig voor. De laatste set liep het eerst gelijk op. VVA had er geen zin in en US wel. De stand vermoed een krappe winst, echter stond het 24-21 en maakten wij het derde punt en was de winst met 4-0 voor US.

Coach Kalt was blij en had zijn revanche op het 3-1 verlies bij de uitwedstrijd. Een verdiende overwinning van een team van verschillende jongens uit alle windstreken. Coach Kalt kon terugkijken op een goede wedstrijd. US heren 1 het schip van de 12 provinciën dat met de ‘zeven provinciën’ in het veld de strijd besliste. Mooi.

gh @ VoV, verslag en foto van / via Bram Koolstra, US Heren 1.