Dubbele tiebreakwinst voor Armixtos

VoV, 18-03-2019. 14:30 uur. Het was een druilerige donderdagavond in maart. Hoewel we bekend zijn met een start om 19.00 uur als het gaat om training, bleek het aanwezig zijn op de donderdagavond in Bilthoven de eerste uitdaging van vandaag. Taxi Robèrt deed ruim op tijd zijn intrede. Al snel volgde gelukkig ook de Amstel posse, Amersfoort auto, Delft lease en Almere OV.

Een snelle hap werd hier en daar nog naar binnengeschoven, de veters gestrikt en het hoofd opgeheven. Na het verlies in eigen huis afgelopen weekend, waren we zeker niet van plan om bij de pakken neer te zitten. Na regen komt zonneschijn. Zo luidt het spreekwoord althans. Aangezien onderweg al een behoorlijke hoeveelheid uit de hemel was komen vallen, kon naar verwachting het shinen niet uitblijven.

Tijdens het inspelen was het nog stil in de Kees Boekehal en misten we enigszins de inspeelmuziek. Met een gemiddelde leeftijd onder de 18 bij onze tegenstander, voelden we ons toch wel een beetje de ‘oma’s aan de top’. Dat nummer was overigens best leuke en passende inspeelmuziek geweest. Na wat stretchen, blokken op laag net (wat záten we hoog) en het afsluiten van een weddenschap wie er het beste kan passen, was het tijd om te knallen tegen Irene.

In de eerste set kwam de Green ArMisset maar lastig op gang. Er vielen ballen plotseling op de grond, terwijl ‘husband&wife’ niet eens in het veld stonden. Eveneens ging het scoren moeizaam. De lange rally’s hielden aan en de temperatuur steeg, wat onze conditie op de proef stelde. Tot en met 15-15 ging de set gelijk op, maar wisten we o.a. door een bal vanaf de teltafel te scoren, de set met 21-25 naar ons toe te trekken. Opgelucht verlieten we het veld en beloofden we onszelf de komende punten eerder korte metten te maken met de lange rally’s.

De tweede set werd in de ogen van enkele wisselspelers gejinxed door de uitspraak van een ander. Hoewel het best fijn was om telkens erop én erover te gaan (zal menig man jaloers op zijn), lukte het ons niet om het koninklijk blauw uiteindelijk kopje onder te duwen. Sterker nog, Irene kwam rond de twintig punten langszij en bleef ons onder druk zetten. Onze aanval, een duik en een laatste service, het mocht niet meer baten en met 25-22 werd de set gesloten onder luid gejuich van de inmiddels volgelopen sporthal.

Met statisch en twijfelachtig spel kunnen we ook niets anders dan de deksel op onze neus verwachten. We leken wakker geschud en de derde set begonnen we dan ook overtuigend aan de reeks van 25 punten. Onder leiding van enkele service series en verdeelde setjes waaruit vakkundig werd gescoord, zag het ernaar uit dat met een 21-24 de set gespeeld zou zijn. Desondanks kreeg Irene het voor elkaar het vuur te openen en een Kalashnikov met Gala’s op ons af te schieten. Met een stand van 27-25 haalden zij alsnog de zeer gewenste set binnen.

Zoals iemand op de tribune omschreef: ‘Best een leuke wedstrijd voor de neutrale toeschouwer’. Best? Neutrale toeschouwer? Het is tijd voor een écht (Ir)enerverend potje volleybal nu! En zo geschiedde. Een kaart, een hoop gejoel, een scherm, doortikballen en een race wie het hoofd het langst koel kon houden. Bij een 21-19 achterstand leek alsnog Armixtos de langste adem te hebben. Hoewel het nog 22-22 gelijk werd en we nog tegen een 23-22 achterstand hebben aangekeken, wisten we alsnog met 24-26 een punt in de pocket erbij te steken.

Zo spelen we maar één vijfsetter in de eerste seizoenshelft, terwijl we er nu al twee hebben opzitten in de laatste drie wedstrijden. Wie als eerst bij de 8 is verliest, bleek deze keer gelukkig niet te gelden. Met een 3-8 wisselden we van speelhelft en uiteindelijk konden we na 2 uur spelen, alsnog een 2-3 overwinning bijschrijven door onze 07-15 setwinst. Blijdschap alom ondanks ons wankelende optreden vandaag in bittersweet Bilthoven.

Met nog vijf wedstrijden te gaan belooft de Tweede Divisie C een spannende ontknoping te krijgen.

Verslag van Laura den Besten, Armixtos Dmaes 1

Na de zware pot tegen Thor vorige zaterdag en de doordeweekse vijfsetter in Bilthoven, mochten we gisteren naar Leiderdorp, waar de wedstrijd tegen nummer 3 Leython DC op het programma stond. Wordt het lijden in Leiden of leiden in Leiden?

Helaas zonder onze captain Malou, zij zat in de sneeuw, maar met extra coach Rene, waren we gebrand om iets recht te zetten na de toch wel matige wedstrijd op donderdag. Lotte kocht nog snel nieuwe gelukssokken in de plaatselijke sportwinkel, dit kon niet meer mis gaan. In de voorbespreking hamerde Robèrt op de P’s: Plezier was het allerbelangrijkst, dan kwam Prestatie vanzelf. We waren vastberaden om Perfecte Passjes, Prachtige set uPjes, Power aanvallen en nog veel meer van dit soort Pareltjes te laten zien.

Of dat lukte? Deels. Bij vlagen speelden we goed volleybal en lieten we mooie dingen zien, maar te vaak onderbroken we onze eigen series door (onnodige) fouten. We kwamen te weinig tot scoren en hadden vaak moeite met het goede blok van Leython. Waar we normaal boven de twintig extra scherp zijn en het verschil kunnen maken, lieten we Leython nu te makkelijk terugkomen. In een wisselvallige wedstrijd werd het 24-26, 25-18, 20-25, 25-22 en 9-15 voor ons. Drie punten gewonnen, maar vooral twee sets laten liggen.

De P van Puntverlies LIJDEN en Positie 2 op de ranglijst, dat is toch wel de conclusie na deze week. We LEIDEN niet meer. Of het de P van PD is en het Paasweekend een Passweekend wordt? We gaan het zien! We zijn niet meer in te halen door de nummer 3 en Thor lijkt de beste Papieren te hebben voor het kampioenschap. Wij gaan de komende week weer hard trainen en nog 4 wedstrijden alles geven. Volgende week zaterdag 23 maart spelen we om 15.00 thuis tegen VV Utrecht. Wees welkom!

gh @ VoV, verslag door Iris Dekker, Armixtos Dames 1. Foto John van Geenen.