Donitas D2 zegt het met titels

VoV, 25-09-2019. 5:48 uur. (Jonge)dames (en heren) geniet met volle teugen van dit verslagje.  Op een bloedhete zomerse zaterdag stond onze eerste wedstrijd op de planning. We mochten aantreden tegen Emmen’95 D1. En aangezien sommige dames het leuk vinden ‘Fuifje’ van DoeMaarDave te zingen. Thanks maiden. Dacht ik laten we het muzikaal doen vandaag.

Te beginnen met ‘Opzij’ van Herman van Veen. Tien van ons vonden het namelijk nodig te laat te zijn op wedstrijddag één. De eerste strepen van de dag waren gezet. Wout was eigenlijk een beetje ‘Speechless’, dus hield hij zijn motiverende speech lekker kort. Voor vertrek natuurlijk ook nog een appje van Rob. Hij noemde maandag de beste training tot nu toe en ‘Hij gelooft in (mij) ons’.

Tijd voor de wedstrijd! We begonnen al op het verkeerde veld. We moesten namelijk naar ‘The Other Side’. Maar toen we eindelijk op het goeie veld stonden, konden we beginnen met ‘Hakken, Beuken, Springen’. En wat ging dat al lekker!

Natuurlijk zijn jullie ondertussen ‘All about that base’ voor die eerste set. We starten met: Eline, Lieke, Renée, Jill, Meriek, Kim en Annemarie. Let’s go! We gingen in het begin gelijk op en hadden moeite een voorsprong te maken. Zij maakten veel fouten en wij profiteerden hier niet van. Gelukkig zetten we de ‘Gass’ er op tijd op. En gingen we ‘Plankgas’ er over heen. Setstand: 25-16.

De tweede set ging redelijk hetzelfde als de eerste. Alleen pakten wij sneller een voorsprong en kwam Emmen later een beetje ‘Closer’. Naja ‘Closer’, was nog steeds 25-16, maar wij speelden dan ook met veel ‘Finesse’.

3e set. Iedereen weer op haar ‘Positie’. Deze set hebben we de eerste dubbele wissel van het seizoen gedaan. ‘Zo kan het dus ook’. Anke en Wytske pakten hun puntjes mee. Later gingen we terug naar de basis. Het was een zakelijk setje. Maar ook zakelijk gewonnen setjes tellen mee. Want ‘One way or another’ de set is van ons. Stand: 25-18.

‘Thank u, next’. Set numero 4. We hadden ‘High Hopes’ ook die laatste set mee naar Groningen te nemen. Dit liep niet zo soepel als gehoopt. Wij maakten meer fouten en bleven achter. Voetjes omhoog, want ons niveau moet er even onderdoor. In de time-out kregen we de wijze woorden van Wout: ‘Don’t stop believin’’ en ‘I want it that way’. ‘Any way you want it’ natuurlijk Wout. Dus doorzetten en knallen. Kijken hoe ver wij kunnen komen door kei en keihard te werken, ‘Ain’t no mountain high enough’. We stonden ondertussen 23-16 achter. We hebben geknokt tot het einde, maar hebben het net niet gered. 25-22 verloren we de laatste set. Onnodig, maar ‘That’s Life’.

Wel 3-1 winst! Dus laten we ‘Proosten’. Volgende week weer ‘In nije dei’. Eerste thuisdag meteen lekker gehakt maken van Veracles dames2. Natuurlijk hopen we onze tribune ‘Yellow’ en ‘Blue’ te laten kleuren. Dat het maar een mooi ‘Fuifje’ mag worden! Tot zaterdag!

gh @ VoV, DoeMaarDonitasDames 2. Foto Jan van den Noort.