Sovoco D1 wint doordeweeks van Spaarnestad

VoV, 29-09-2019. 11:38 uur. Nadeel van ver na middernacht thuiskomen na de wedstrijd en de volgende dagen gewoon moeten werken (en trainen) is dat het informeren van onze trouwe volgers op zich laat wachten… Dus jullie hebben het verslag van afgelopen woensdag nog tegoed.

Situatieschets: Het gepromoveerde Spaarnestad D3 was de tegenstander, met diverse gezichten die onze oud-gedienden van (heel) vroeger nog wel kenden. De vertrouwde stinkende parkeergarage met zijn bewoners was onveranderd, het lage plafond in de kleedkamers kostte Remco bijna zijn kop maar deed Hanneke zich groot voelen en Evi’s bedtijd was naar eigen zeggen al aangebroken, dus we moesten haar goed wakker houden. Verder: stinkende wc’s, een kortere warming-up vanwege uitloop van eerdere wedstrijden, de bal was felgroen, 8 supporters voor Sovoco op de tribune – 8 meer dan voor Spaarnestad! – en zin om deze wedstrijd snel en zakelijk af te handelen.

Met Kirsten, Sandra, Daphne, Jiska, Lieke, Daniela en Hanneke startten we. De eerste punten kwamen makkelijk en lieten ons misschien iets te snel geloven dat deze tegenstander geen probleem voor ons zou zijn. Halverwege de set maakten we veel verschillende persoonlijke fouten, was de sfeer timide en kwam Spaarnestad gelijk. De scheids floot terwijl Hanneke nog aan het dweilen was (de zaal is na deze avond nooit zo schoon geweest!) en zag de hele wedstrijd dingen die wij in en buiten het veld anders zagen, maar ach, dat was soms ook in ons voordeel. Kyra kwam er in voor Jiska. Er leek onnodige stress in het veld te zijn, onderhandse ballen gingen in het net en voor we het wisten waren het toch de muggen die de set pakten: 25-17. Stom!

In set 2 startte Evi voor Kirsten en Franke voor Lieke. De rest bleef staan. De spelverdeelster had haar visitekaartje afgegeven met haar doortik-ballen, dus daar waren we extra alert op. Met meer servicedruk en slimmer aanvallen, liep het beter. Toch moesten we kennelijk nog steeds wat schroom afschudden, want tegen het einde van de set kwam Spaarnestad weer dichterbij. We pasten een dubbele wissel toe en bleven nu koel(er) en pakten de set met 22-25.

Klaar met dat moeilijk gedoe van onze kant. Hoewel Evi het goed had gedaan, kwam Kirsten weer terug en pakte het in de 3e set goed op. Deze set waren we meer in controle, maar verslappen konden we zeker niet. Met 19-25 ging deze ook naar ons.

Toen was het verzet wel redelijk gebroken. In de laatste set kwam Lieke er weer in voor Franke. Spaarnestad maakte meer eigen fouten, wij gingen – hoewel toch wel moe zo op de late woensdagavond – vrijer spelen. Het was niet top, maar het was meer dan voldoende. Onze service druk was goed. Een ruime voorsprong was het gevolg. Tegen het einde kwam Jill er achter in voor Sandra en we maakten het af met 17-25.

Een wat moeizame maar verdiende 1-3 winst. Of, zoals Evi zou zeggen: ‘Wij zijn gewonnen’. Snel douchen, traktatie van Lieke vanwege een voorvalletje tijdens haar invalbeurt bij Dames 3 afgelopen zaterdag – iets met het net en/of de bal te laag inschatten of zichzelf te hoog, vraag haar zelf maar, ze vertelt er graag over. En daarna huiswaarts, waarbij de Soest auto nog de pech had om midden in de nacht in de file te komen staan…  De volgende dag waren er kleine oogjes en wat stijve spieren, maar hebben we wel weer getraind en ook wat beelden terug gekeken om van te leren.

Op naar zaterdag 5 oktober, wanneer het andere muggen-team onze tegenstander is. Tot dan, om 17:00 uur in De Bunt!

gh @ VoV, verslag en foto van / via Hanneke van den Broek, Sovoco dames 1.