Mission (im)possible voor Peelpush D2?

VoV, 14-10-2019. 7:46 uur. Het was net als in de film: als je denkt dat de superheld zich nog onmogelijk kan redden uit een uitzichtloze situatie dan ontsnapt hij toch nog op een miraculeuze manier. Zo ook onze meiden van Dames 2 in de wedstrijd tegen Ledub DS 2.. Ga er maar aanstaan: passer-loper/dia Lindy pas een paar weken geleden bevallen, spelverdeelster Maud afgelopen dinsdag op de training uitgevallen met een ontsteking in haar schouder, passer-loper Lynn nog steeds herstellende van een achillespeesblessure en geen mogelijkheid een beroep te doen op Dames 3 vanwege gelijktijdig te spelen wedstrijden.

Ergo, geen wissels op de bank op de libero na. Op 3-3 in de 1e set slaat het noodlot hard toe. Juul komt verkeerd neer en moet trekkebenend het veld verlaten, is dat even balen ! Omdat er geen wisselspeelsters beschikbaar waren mag Angelique een ‘bijzondere wissel’ toepassen en één van de libero’s omtoveren tot aanvalster. Guusje trekt een ander kleur shirt aan en de wedstrijd wordt hervat. Na een kill- block van Ayla en Mirna mag laatstgenoemde beginnen aan een prima serviceserie wat ons op 8-4 brengt. Ledub brengt vervolgens sterk serverend de stand in evenwicht op 8-8.

Peelpush is in deze fase sterk zoekende naar de bekende patronen, wat een beetje lastig is als alles anders is dan anders. Guusje is dan wel aanvalster geweest maar kan vanwege last van haar schouder niet doorslaan. Desalniettemin trekt ze het blok weg en weet ze heel slim de gaten op te zoeken. Op 13-17 slaat Ledub wel een behoorlijk gat, maar dit wordt door onze meiden weer gedicht op 19-19. Vanaf dan gaat het werkelijk fout op alle fronten: passend, in de spelverdeling én aanvallend. Ledub merkt dat er nu iets te halen valt en trekt door naar 19-25.

Begin set 2 begint met een shirtjes-soap. Blijkbaar mag zo’n bijzondere wissel toegepast worden maar moet de libero haar nummer behouden, dus het blauwe shirtje weer uit en het witte weer aan ! ‘Nummer gaat boven kleur’, zoals de scheidsrechter ons na de wedstrijd uitlegt. Een vreemd gezicht, 2 libero’s in het veld, waarvan er ééntje wel mag aanvallen en serveren en de ander niet (zie de bijgevoegde foto van het Facebook-account van Ledub). Angelique had van tevoren haar meiden na de wissel bij elkaar geroepen om ze even te ‘resetten’.

Een mega-compliment aan Sil, die de zware taak die ze kreeg prima ging uitvoeren. Er kwam weer vertrouwen bij de speelsters en men bleef heel eenvoudig bij, 5-5, 9-9, 12-12, men bleef de side-out spelen. Op 13-15 kwam Budel nog even 2 puntjes los, maar vervolgens bleven onze meiden aan de goede kant van de score, zij het nét met 2 punten, maar laat dat net genoeg zijn aan het einde van set. Op 24-22 was het raak en ging de 2e set naar onze meiden.

Het 1e (onverwachte) puntje binnen en dat smaakte naar meer. We bleven lekker ballen en liepen uit naar 8-4. Vervolgens was er één rotatie waar de pass niet liep, Sil weinig opties had aan het net en de achter speelsters vanwege de enorme brei aan lijnen op het veld steeds voetfouten maakten. Ledub bracht de stand vanuit ons zicht op 8-11. Na ook nog enkele foutservices, 3 stuks, bijna op rij, was het 14-19. Op 21-24 mocht Budel het 1e setpunt noteren. Vervolgens volgde een bloedstollende finale waarin onze meiden vochten voor elk punt en terug kwamen op 24-24 en het momentum aan hun zijde hadden.
De deceptie was groot toen een tikbal net aan de verkeerde kant van het net viel en Ledub het volgende punt verzilverde, 24-26. En dit met een fantasie-opstelling en al die geblesseerden aan de kant ! Waren we compleet geweest dan hadden we waarschijnlijk al aan de koffie /het bier gezeten.

Net toen iedereen dacht dat dit de genadeslag zou zijn voor onze superheldinnen kwamen er in het begin van de 4e set alsnog onvermoede krachten los. Op 5-0 een eenmans-block van Guusje wat ons op 6-0 bracht. We denderden ondanks servicefouten door naar 17-8 en 20-10. We konden de 5e beslissende set al ruiken toen de 2e scheids wat pietluttig begon te fluiten voor netfouten, daar waar ze er toch aardig wat gemist had. Op 24-18 wisten we echter dat het goed zat. De koppies relaxed, een coach die vertrouwen inboezemde en het publiek dat de 1-1-1-1 tot 3 keer toe door de zaal liet schallen. Met 25-20 werd de stand in evenwicht gebracht.

De 5e set werd nooit een wedstrijd: Ledub mentaal gebroken, een consequente scheids die gooiballen affloot en ‘Meijelse meiden met een missie’ en dat was winnen. Op 8-4 werd gewisseld en op 15-9 weerklonk het laatste fluitsignaal. Met 3-2 winnen in een wat een uitzichtloze wedstrijd leek….mission completed. Dat Volley Meerkerk geen setje liet liggen tegen Roel’s ODI was even minder belangrijk, er kon in ieder geval weer ‘getokt’ worden én we zijn nog ongeslagen.

De stand aan kop: Volley Meerkerk 4-17, Peelpush 4-16 en Somas Activia en Next Volley Dordrecht elk 4-14.

Volgende week weer een uitwedstrijd en wel tegen Trivos uit Wijchen. Hierbij kunnen we hopelijk weer rekenen op Lynn en waarschijnlijk ook op Juul. Misschien kan Maud na een weekje rust zelfs wel weer een balletje set-uppen…..

gh @ VoV, verslag en foto van via Peelpush D2.