Protos vs Dynamo2: Anno 00 (of nog later)

VoV, 11-11-2019. 15:43 uur. Laat u zich niet verwarren door de titel! Het is voor ons een unieke ervaring om tegen een team te spelen dat gemiddeld jonger is dan wij. Een substantieel aantal spelers in het veld afgelopen zaterdag zijn geboren in het jaar 00 (2000 dus) of nog later. Aan onze kant twee en aan de kant van onze Apeldoornse opponent vier.

Het thema van deze wedstrijd werd door onze Brabantse woordkustenaar Henskens beschreven als: “Als je denkt op de top te staan van een berg, zie je altijd nog hogere bergen om je heen”. Vrij vertaald naar het Nederlands: “Als je denkt dat je je eigen top bereikt hebt, besef je dan dat dit nog maar een trede is op de ladder naar boven”. Met meerdere krantenartikelen wist hij op bijna academische wijze zijn stelling te verdedigen en dit alles in een on-academische vier minuten.

De aanvalskracht van het nog jongere team was (en is) bekend indrukwekkend dus de focus der studenten lag op het zoveel mogelijk ontregelen van de Knienenburgse smashmachine.

Rond de big points in de eerste set begon dit steeds beter te lukken zodat de studenten uit de stad die zijn oorsprong kent rond 50 na Christus de gasten uit de stad die zijn oorsprong kent rond 792 na Christus de eerste set konden ontfutselen.

Set 2 gaf een totaal ander spelverloop. De allerjongsten liepen redelijk soeverein uit naar een voorsprong van rond de 24-18 tot aanvoerder Lasse Jonker aan de opslag kwam. Voor Lasse is dit één van de twee belangrijkste wedstrijden van het seizoen. Lasse is zo ongeveer geboren in de Dynamo hal en heeft tot zijn studententijd bij Dynamo Apeldoorn gespeeld.

Bovendien zat zo ongeveer de gehele familie Jonker op de tribune, inclusief ooms, tantes, (aanstaande) schoonbroers en wat dies meer zij. Hier bovenop kent hij nog steeds alle spelers van het reserveteam van Dynamo. Dit bleek ook wel uit het feit dat de helft van het ultra-Benjamins team bij hem bleef slapen na de stapavond die volgde op het kantinefeest na de wedstrijd. Lasse wenste de set dus niet zomaar weg te geven, waarschijnlijk omdat de mini van de week (ook een Jonker) werd afgeblokt, en serveerde de ploegen weer naast elkaar. De buren van de Apenheul lieten het echter niet tè bont worden en maakten dan toch de laatste twee punten.

Set 3 en 4 leken wel wat op elkaar. De Domstedelingen liepen uit naar een comfortabele voorsprong, de Apeldoornse reserves kwamen wat terug en de meer ervaren volleyballers maakten het af.

Al met al een wedstrijd van een zeer behoorlijk niveau waarbij (wederom) met emotie werd gespeeld. Het verschil met vorige week is dat de studenten het nu vier sets vol konden houden.

Een speciaal woordje voor de arbitrage deze keer. Zij lieten positieve emotie toe en konden met een knipoog en een kwinkslag de grenzen aangeven zodat het energieniveau in de wedstrijd hoog bleef en er geen onoorbare zaken voorvielen. Chapeau.

Overall kreeg ik de terugkoppeling dat de toeschouwers van beide kampen hebben genoten van de wedstrijd, om één of andere reden de rode wel net iets meer dan de gele.

Aanstaande zaterdag spelen de USV ’ers weer gewoon de rol die ze bijna altijd spelen; die van de jongere. Vanaf 17.00 uur zijn wij te gast in de Reflexhal te Kampen waar ons ongetwijfeld een warm onthaal te wachten staat. Ik denk niet dat de Kampenaren twee keer op rij willen verliezen van jongelui die teren op hun belastingcenten.

Alvast een vooraankondiging: Zaterdag 7 december is de Protos relatiedag.

gh @ VoV, verslag van Bernard Schoonbeek, USV Protos Heren 1. Foto Jan van den Noort.