VVU H2 schiet uit de startblokken

VoV, 25-09-2020. 9:00 uur. ‘Ze kunnen de Achterhoek niet vinden!’. Libero Jules Spekman slaat de spijker op z’n kop als hij benoemt wat er misgaat bij de heren van Orion. Behalve dat de mooi diep geslagen bal van de jonge buitenaanvaller net naast de achterlijn landt, kunnen we voorstellen dat veld 4 van de 8 in de donkere, hoge Galgenwaard een eindje weg lijkt van de gemoedelijke Achterhoek.

Troost je, Orion: de reistijd die jullie zaterdag moesten uitzitten, is voor ons precies 11 maal zo vaak van toepassing. Wij zijn Utrecht Heren 2, dit seizoen ingedeeld in de Tweede Divisie Oost.

That’s right: Doetinchem, Dinxperlo, Barchem en Gaanderen. Voor sommige van ons een semi-homecoming, voor de rest een uitgelezen kans om het wonderschone Twents-Graafschapse dialect meester te maken. Mocht een oplettende lezer nog een suggestie hebben voor een audiocursus, graag: groepsleren in de auto klinkt als de perfecte reisbesteding. Zolang we maar niet al te veel met elkaar hoeven te praten.

Deze regio is overigens niet geheel onbekend voor VV Utrecht: het eerste herenteam is in haar opmars naar de Topdivisie in de afgelopen jaren al eens eerder in deze competitie ingedeeld, met zeer goed gevolg: een ongeslagen kampioenschap. Dit kunnen de teamleden Fons, Wouter, Sam en Ferdi zich nog wel herinneren. Luidruchtige oliedrums op de balkonside van Barchem? Sign us up!

VV Utrecht heren 2 is dit seizoen is een moderne melting pot van allerlei volleybalculturen: de nietsontziende doelgerichtheid van heren 1, de cynische zelfreflectie van heren 2 en het laconieke zelfvertrouwen van heren 3 smelt samen in een nieuwe, 11-koppige selectie. Trainer Tom Immel, architect en aanjager van de Coronakampioenen H3 afgelopen seizoen, maakte promotie, kreeg de vrije hand en stelde de volgende selectie samen:

• SV1 Feiko de Jager. De immer optimistische aanjager met streetcred waar Jay-Z jaloers op zou zijn.
• SV2 Ferdi Braakman. Hoofd tekstschrijver met een streetcred waar Brainpower nog om zou lachen.
• PL1 Chris ‘Fons’ van den Heuvel. Normaal zijn bijnamen echt iets voor jeugdteams, maar ik kom er net pas achter dat hij eigenlijk Chris heet.
• PL2 Wouter van Gelderen. Aangetrokken vanuit H1, voor als we een extra antenne nodig hebben.
• PL3 Sam van Ling. Trots voorzitter van de vereniging en daarom vooral bezig met randzaken (maar dus niet met antennes). Zijn Vee-hals zal in de smaak vallen in de Achterhoek.
• PL4 Bram Ronnes. Op het zand en in de zaal bezig aan zijn ‘tweede golf’ en daarom dit najaar extra gevreesd.
• HB1 Wouter Schakel. Moet weer een jaartje extra wachten op de zo begeerde positieswitch. Geeft ons weer 12 maanden de tijd om goed op hem in te praten.
• HB2 Jelle Kramer. Nu de crisis reizen naar Hawaii onmogelijk maakt gaat deze surfleraar maar een jaartje volleyballen.
• Dia1 Matthijs Agterberg. Nu maar hopen dat het verbod op yellen en schreeuwen zijn energie wat efficiënter kanaliseert.
• Dia2 Frank van Maanen. Acht de kans op een eenmansblokkering tegenover hem kleiner in de tweede divisie en maakt daarom graag deze stap.
• Libero Jules Spekman: de stormende spraakwaterval. Liever een goed woordgrapje dan een goeie rallypass. Prima, wat ons betreft.

Tot zover de introductie: we hadden dus zaterdag voor de eerste krachtmeting Orion op bezoek. Een jong team, een grote selectie en indrukwekkend inslaan. Daar werd door VVUH2 natuurlijk weinig tegenover gezet gezien de situatie: te oud om nog fysiek te kunnen excelleren, maar te jong om zich daarbij neer te leggen. De stap van zelfoverschatting naar frustratie is een zeer kleine in deze levensfase, hetgeen voor awkward inslaan zorgt. Komt dat zien.

Of het komt door roestige gewrichten, noeste gewichten of woeste gezichten weten we niet, maar we keken in no time tegen een achterstand aan in set 1 die niet meer werd goedgemaakt. Daarbij werden we overigens niet geholpen door aanhoudend a-melodieus Oost-Europees keldergedreun vanaf het hoofdveld, waar H1 aan de warming-up begon. Heren, als jullie hier echt lekker op gaan stel ik voor dat jullie eens een uurtje voor de wasdroger gaan zitten. Scheelt weer een Beatport-abonnement.

Maar, een Tom Immel-team is geen Tom Immel-team als het niet met opgeheven hoofd de kracht hervindt. Alle ervaring werd aangesproken om tegenslag(en) in voorspoed om te zetten: met verhoogde servedruk, meer dreiging, meer praatjes maar vooral ontketende Matthijs en Jelle werden set 2, 3 en 4 wel binnengesleept. Met 3-1 winst kijkt Utrecht terug op een geslaagde ouverture (@H1: da’s muziek met melodie) en vallen de eerste puzzelstukjes op hun plaats, met als bonus dat elke speler in actie kwam en daarin een nuttige bijdrage leverde.

Welja, elke speler? LeBram James-Ronnes bleef nog even een weekje thuis met een kapotte knie. Onder het mom van ‘de eerste pannenkoeken zijn voor de kinderen’ zorgt hij dat hij er bij de play-offs en de Superbowl weer staat, maar niet veel eerder.

Man of the match: een speciale vermelding voor VVU-debutant Jelle, maar Matthijs moet alle credits krijgen. Zijn debuut als diagonaal had nauwelijks beter kunnen verlopen. Wat was die jongen heerlijk stil vandaag.

gh @ VoV, verslag van Ferdi Braakman, VVU Heren 2. Foto Jan van den Noort.