Sovoco D1 eindelijk aan seizoen begonnen

VoV, 05-10-2020. 4:25 uur. Eerst even bijpraten:  Je vraagt je wellicht af; wat was het de afgelopen week stil rondom Sovoco D1. Dat kunnen we uitleggen.
In het vorige verslag schreven we nog over de uitdagende voorbereiding die we hadden gehad met blessures. Maar ook dat we na de overtuigende overwinning in de bekercompetitie, klaar voor oude rivaal Dinto waren. Maar wat kan er in een paar dagen veel gebeuren!

De dagen na de bekercompetitie kreeg de een na de ander griepachtige klachten. In eerste instantie bleken vier spelers/stafleden corona te hebben. Even later volgden nog twee. Ook bleek onze tegenstander van de beker een besmettingsgeval te hebben. En zo werd er niet getraind en geen wedstrijd gespeeld. Ook de 2^e wedstrijd tegen NVC werd afgezegd, omdat er bij die tegenstander ook besmettingen geconstateerd waren. We deelden dus ruimschoots mee in de malaise waar heel Nederland in terecht kwam. Isolatie en uitzieken voor het ene deel van het team, afwachten en voorzichtig aan voor de rest.

Afgelopen maandag hervatten we na 2 weken de trainingen weer. Een rustige start om te kijken waar we fysiek stonden. Helaas waren we nog niet compleet vanwege het moeten wachten op testresultaten van nog eens twee spelers. Die vielen negatief (dus goed!) uit en zo waren we donderdag voor het eerst compleet. Al moest assistent-trainer Anto helaas nog thuisblijven.

Zo bestond onze voorbereiding op onze 1^e wedstrijd, in ronde 3 van de competitie, uit één echte training. Na twee weken niks, na ziekte, met ook de naweeën van die ziekte, en voor een aantal nog langer dan twee weken niet of niet voluit trainen vanwege vakantie en blessures nog voor deze corona-stop. Kirsten is nog niet volledig hersteld van haar schouderblessure, dus doet aanvallend en serverend op halve kunnen mee.

Maar goed, we zijn al lang blij dat we nog (weer!) mogen volleyballen en we hebben in het verleden bewezen goed om te kunnen gaan met lastige omstandigheden. Dus niet zeuren en het beste ervan maken. We hadden veel zin!

De wedstrijd: Thuis traden we 3 oktober aan tegen Kalinko die een goede competitie start kenden. Publiek moest vanwege de maatregelen vanuit de overheid thuisblijven. Al dacht één supporter van de tegenstander kennelijk dat die regel voor iedereen behalve voor haar geldt… De livestream die we binnen een paar dagen via crowdfunding voor elkaar kregen was voor ons publiek gelukkig wél een mooi alternatief. En het was een mooie uitkomst voor Anto die nog steeds thuis moest blijven, maar zo toch alles kon volgen en via de app met Floris in contact stond.

De 1^e set startten we goed met Britt, Sandra, Daniela, Franke, Jiska, Daphne en Hanneke. We pakten een voorsprong van 5 punten. Kalinko moest inkomen zo leek het. Halverwege de set ging het bij ons wat stroever. Het werd wat onrustig en Kalinko kwam dichterbij. Zo werd het een echte strijd, waar wij onvoldoende grip op kregen. Helaas ging de set met 19-25 naar Kalinko.

De 2^e set begon Kyra voor Jiska en Charla voor Daphne. We lieten nu betere servicedruk zien en de pass was behoorlijk stabiel. Ons blok stond als een muur; niet doorheen te komen! Zo wisten we Kalinko voldoende onder druk te zetten en pakten we weer een voorsprong. Halverwege de set kwam Kirsten er bij een pass-dipje in voor Britt. We pakten het op tijd weer op en zo trokken we de stand gelijk (25-19).

De 3^e set – met dezelfde opstelling als we in geëindigd waren – wisselden we sterk spel af met fases van rommeligheid. Daardoor konden we niet definitief afstand nemen van Kalinko. De afstemming op het midden was nog moeizaam. Lieke kwam erin voor Franke. Uiteindelijk wisten we Kalinko op afstand te houden; 25-21 voor ons.

In de 4^e set bleef Lieke staan. Conditie en uithoudingsvermogen ging nu ook meespelen en daarin had Kalinko uiteraard een voorsprong. Ze haalden veel ballen van de grond. Bij ons kreeg de onrust en rommeligheid weer de overhand. Passend stonden we af en toe onder druk en we wisten moeilijk te scoren. Floris wisselde volop; Jiska voor Kyra, Britt voor Sandra en Daphne voor Charla. Maar de achterstand was te groot om het tij nog te keren. Terwijl we de moed erin probeerden te houden ging de set met groot verschil naar Kalinko: 14-25.

De laatste set begonnen we met Sandra, Kirsten, Lieke, Daniela, Jiska, Daphne en Hanneke. Het ging gelijk op. Scoren was nog steeds wel een uitdaging voor ons. Maar het lukte met veel afwisseling wel Kalinko voldoende te ontregelen. Het was knokken, voor sommige op de laatste adem. Met een kleine achterstand wisselden we van helft. Ons spel was niet netjes genoeg. Britt kwam er weer in voor Sandra en Charla voor Daphne, maar Kalinko liep uit. Met Lieke sterk aan service kropen we tegen het einde nog wel dichterbij, maar het was nét niet genoeg. Kalinko pakte de set met 13-15 en daarmee de wedstrijd.

Tja, als je kijkt naar de afgelopen weken, dan is het helemaal niet verkeerd wat we hebben laten zien. Maar dat was ook meteen het dubbele gevoel dat we eraan overhielden; hadden we iets meer samen kunnen spelen de afgelopen weken dan hadden we op de beslissende momenten waarschijnlijk gewoon door kunnen drukken. Dat zat er nu niet in, we hebben onszelf in de soms lange rally’s onvoldoende kunnen belonen.

Eén voordeel; het kan alleen maar beter worden! De conditie, de afstemming en de pijntjes. Dus op naar Spaarnestad volgende week. Duimen dat er niks geks gebeurt deze week…

gh @ VoV, verslag en foto via Hanneke v/d Broek, Sovoco dames 1.