Hemingway’s Donitas D3 pakt eerste winst

VoV, 08-10-2020, 16:01 uur. Op zaterdag 3 oktober mochten we aantreden tegen Olhaco in Hoogeveen. De route leek, zoals altijd, simpel. Vanaf Julianaplein de A28 volgen, bij Assen eventjes links aanhouden en na pak ‘m beet 51,8 kilometer afrit 27 richting Fluitenberg/Hoogeveen-Noord nemen, waarna je nog even mag verdwalen in een woonwijk en je afvraagt wat een sporthal in zo’n buurt doet.

Vandaag liep het echter toch was anders. Nikki kwam überhaupt al te laat aan op station Groningen, omdat ze zich eerst nog door een menigte Duitsers moest wurmen. Eenmaal onderweg naar Hoogeveen bleek dit ook een uitdaging. Terwijl Merel in de file stond vanwege een auto in de berm, kwamen de auto’s van Nikki en Lotte erachter dat afrit 27 was afgesloten. De gele omleidingsborden vlogen ons om de oren, tot de omleiding halverwege óók afgesloten was.

Waar de auto van Lotte besloot om een ommetje richting Ommen te maken (pun intended) slalomde Nikki mooi tussen de hekken door, verschil moet er wezen. Uiteindelijk werd de sporthal dan toch door iedereen gevonden en konden we om 18:30 uur beginnen aan de wedstrijd.

Olhaco stond ergens boven ons en had slechts twee setjes laten liggen, dit zou nog wel eens een leuke wedstrijd kunnen worden! HJ’s tactiek was simpel: geen fouten maken en eindelijk eens meer dan twee sets winnen. Ons dieseltreintje begon echter toch weer moeizaam: we lieten de eerste paar punten paniekvolleybal zien en keken al snel tegen een 7-1 achterstand aan. Maar onderschat ons niet! We kwamen steeds meer in het spel, hadden een aantal heerlijke service-series en er werd veel gevarieerd door de aanvallers.

We kunnen het wel! Ook de bank deed fanatiek mee, zij het in de vorm van strepen zetten. Je moet toch wat, natuurlijk. We hadden zelfs publiek (lees: 11 vrijwilligers in gele hesjes, het leek wel een protest) mét trommel! Met 20-25 ging de eerste set naar ons, en we waren vastberaden om ook de tweede set te pakken.

Olhaco was inmiddels volledig van de leg en maakte domme fout na domme fout, waardoor wij lekker ons eigen spel konden spelen. De trommel werd steeds stiller en wij gingen steeds meer lawaai maken, en we wonnen de set met 16-25. Lekker!

Over de derde set kunnen we erg kort zijn. 25-13, het was niet best. De uitdaging was nu om de koppies niet te laten hangen om te voorkomen dat het wéér een vijfsetter zou worden. Even dreigde het toch die kant op te gaan, maar al snel kwamen we terug in ons spel. De servicedruk ging omhoog, de pass liep lekker en Donna kon veel over mid spelen. Met 15-25 ging de vierde set naar ons wat resulteerde in onze eerste winst dit seizoen.

‘Publiek’ bedankt! Verder willen wij graag een shoutout geven aan de gele hesjes. Aangezien wij centercourt speelden (professioneel omheind door zo’n 53 reclameborden waar wonderbaarlijk genoeg slechts 4 mensen over zijn gestruikeld) rolde de bal continu naar de andere kant van de zaal als Olhaco weer eens uit sloeg. Gelukkig functioneerden de 11 vrijwilligers ook als ballenmeisjes, zij het ietwat oud en mannelijk, en deden zij hun uiterste best om de bal weer bij ons te krijgen. Toegegeven, dit verliep allesbehalve vlekkeloos, maar het seizoen is nog jong dus ze kunnen nog even oefenen.

Aangezien de McDonald’s toch op de route lag, konden we er op de terugweg best nog even langs. Maar zo soepel als de wedstrijd ging, zo moeizaam ging dit, waardoor de ene auto binnen zat, de andere helft door de McDrive ging en weer een andere auto de Mac volledig had gemist en zo de snelweg opreed. Ach, communicatie is toch al niet ons sterkste punt.

Volgende week is het weer tijd voor een thuisdag! We spelen om 14:30 uur tegen Tjoba uit Klaaazienaveeeen. Duimen jullie met ons mee dat deze wedstrijd ook weer doorgaat?

P.S. Baal je dat je ons niet hebt zien shinen op de livestream? Houd dan het YouTube kanaal van Marius Verwoert in de gaten, dikke kans dat er een compilatie verschijnt!

gh @ VoV, verslag van Donitas Dames 3. Foto Jan van den Noort.