Kanshebbers voor de VNL prijzen (v)

VoV, 19-05-2021. 5:54 uur. Een aantal landen, dat aan de VNL-competitie voor dames in Rimini meedoet, komt op oorlogssterkte naar het toernooi. Daar gaat het met name om de finalisten van de laatste editie zijnde USA en Brazilië. In hun selecties zien we de bekende namen, die eerder internationaal uitblonken en voor prijzen zorgden.

Bij titelverdediger USA zijn dat bijvoorbeeld Jordan Larson, Tetori Dixon, Andrea Drews, Kimberly Hill, Michelle Bartsch, Megan Courtney en Kelsey Robinson. Speelsters die het internationale en toernooivolleybal van haver tot gort kennen. Dat is ook het geval bij Brazilië, daar zien we o.a. Natalia, Adenizia, Roberta, Gabi, Tandara, Sheilla, Fé Garay, Ana Carolina en Ana Beatriz op de speelsterslijst staan.

Beide finalisten van 2019 gaan met hun bezetting zo te zien voor het goud en de hoofdprijs, die wel 1 miljoen zal zijn.

China, de bij de laatste editie in 2019 brons veroverde komt met slechts 13 speelsters naar Rimini. Zhu Ting ontbreekt in de selectie, die voornamelijk uit talenten bestaat met weinig internationale ervaring. Turkije daarentegen, in 2019 verliezend in de kleine finale, heeft wel belangrijke internationals voor dit toernooi aangemeld. Eda Erdem, Baladin, Boz, Ismailoglu, Naz Aydemir, Zehra Günes, Ebrar Karakurt en Kubra Caliskan maken deel uit van hun VNL-selectie.

Wellicht is het af te werken programma ook van invloed op de vanaf het begin aanwezige selecties. Tot de wisseldatum treft de top vier van de laatste editie namelijk de volgende tegenstanders:

• USA: Dominicaanse Republiek, Canada, Brazilië, Servië, Nederland en Thailand.
• Brazilië: Canada, Dominicaanse Republiek, USA, Japan, Rusland en Italië.
• China: Korea, Japan, Thailand, Duitsland, Canada en Turkije.
• Turkije: Servië, Italië, Polen, Canada, Duitsland en China.

Een sterke bezetting in de eerste helft van het toernooi qua tegenstanders, en een mindere tweede kan zomaar de reden zijn om niet of juist wel met de sterkste selectie aan de start te verschijnen.

Rusland, ook altijd een ploeg om rekening mee te houden, heeft in ieder geval Goncharova en Kosheleva op de speelsterslijst staan. En verder spelverdeelster Startseva, Voronkova, Koroleva en Tetisova. Ook niet de minste namen.

Een aantal landen komt met een ploeg, waarbij waarschijnlijk het te behalen resultaat een beetje ondergeschikt is aan het meedoen en niet de hoogste prioriteit heeft, maar meer de voorbereiding op of de selectie voor de OS van Tokyo of voor het EK zwaarder weegt. Speelsters met een lang en zwaar (corona) seizoen in het buitenland achter de rug kiezen voor een periode vrijaf en laten VNL voor wat het is om er straks als het om andere prijzen gaat weer te staan. Of om kleine pijntjes en blessures te laten genezen. Dat kan natuurlijk ook.

Zo laat gastland Italië Egonu, De Genaro, Scylla, Chirichella, Bosetti, Folie, Orro, Danesi en Malinov in eerste instantie thuis, wellicht dat er later in het toernooi bij hen nog een wisseling van de wacht plaats vindt. Per 5 juni mogen namelijk de landen nog zes speelsters wisselen voor het tweede deel van het toernooi.

Europees (2017 en 2019) en wereldkampioen (2018) Servië komt ook met een sterk verjongd team naar Rimini. Daarin is vooreerst geen plaats voor spelverdeelster Ognjenovic en diagonaal Boskovic. Verder ontbreken bijvoorbeeld ook de wereldkampioenen Busa, Mihajlovic, Veljkovic en Popovic.

Bondscoach Selinger gaat met een mix van routine en jong talent naar Rimini. Die routine komt van Buijs (267), Plak (257), Knip (233), Schoot (325) M. Jasper (116), Bongaerts (80), Lohuis (78) en Daalderop (69), met tussen haakjes het aantal interlands achter hun naam. Al moeten we daar wel bij zeggen dat daarbij twee libero’s staan en een diagonaal/ passer loper die ongeveer een half jaar vrijaf had genomen na vorig seizoen. Buijs, Jasper, Bongaerts, Lohuis en Daalderop maakten hun wedstrijduren wel in Brazilië, Italië, Polen en Duitsland.

Het internationale jonge talent, als we dat zo mogen noemen, is via Savelkoel, Scholten, Dambrink en de Zwart (alle vier 0 interlands) en verder via Meijers, Baijens, H. Jasper, van Aalen en Korevaar (alle vijf 9 interlands) en Timmermans met 23 interlands aanwezig. Per 5 juni vertrekken Dambrink en Meijers uit Rimini en worden hun plaatsen ingenomen door Reesink (de derde libero in de selectie) en Nicole Oude Luttikhuis.

Om de titel van het artikel toch een beetje eer aan te doen, USA, Brazilië, Turkije en Rusland behoren onzes inziens tot de kanshebbers in deze editie. USA en Brazilië doen dat altijd als ze aan een groot toernooi meedoen. Maakt niet uit of het de VNL, de WK of de OS is.

Polen, waar spelverdeelster Wolosz ontbreekt, zou weleens voor een verrassing kunnen zorgen. Van China, Thailand, Japan, Korea, Canada en de Dom. Republiek is ons te weinig bekend om een goede inschatting te kunnen maken. Al heeft China natuurlijk altijd een ‘legioen’ aan talent dat staat te trappelen om zich op een toernooi te bewijzen. En zal Japan met het oog op de Olympische spelen in eigen land ook wel willen presteren.

We moeten maar afwachten wat deze VNL-editie, in de aanloop naar de Olympische Spelen en het EK ons voor goeds brengt. Een ding is wel zeker. Degraderen is dit jaar niet mogelijk, dus ook in 2022 zijn de landen, die dit toernooi niet met hun sterkste bezetting spelen, weer van de partij. De behaalde eindpositie zal hooguit van invloed zijn op de World Ranking.

gh @ Vizier op Volleybal. Foto FIVB/ Jan van den Noort.