Oranje net niet naar winst vs. USA

VoV, 18-06-2021. 4:30 uur. Op de laatste dag van de vierde driedaagse van de Oranje mannen was USA de tegenstander. Beide kanten van de medaille had Oranje deze week beleefd, verrassende winst tegen Frankrijk en misschien daarna wel even een verrassend verlies tegen een Italiaanse (gedeeltelijke) B-selectie.

USA had vijf zeges achter de naam, stond op 15 punten en stond er dus heel wat beter voor dan Oranje. Beide teams hebben niks meer te winnen of te verliezen, de Final Four zat er niet meer in en degraderen is dit jaar ook uitgesloten, dus vrijuit spelen en hopen op een mooie partij waarbij de nieuwelingen in de Nederlandse selectie weer een leerzame ervaring aan hun loopbaan kunnen toevoegen.

Bondscoach Piazza gaf deze keer de voorkeur in de eerste set aan Wessel Keemink, Steven Ottevanger, Stijn van Tilburg, Michael Parkinson en Luuc van der Ent. Robbert Andringa en Thijs ter Horst maakten het zevental compleet. Invalbeurten waren er voor Twan Wiltenburg, Stijn van Schie en Gijs van Solkema. Bij USA zijn Matthew Anderson, de Shoji broers, Holt, Taylor, Christenson en Smith bekende namen en uiteraard ook die van hun trainer/ coach John Speraw.

Oranje had de zege bij 13-11 in de vijfde set voor het grijpen, maar ging door een serie van vier USA-punten toch nog onderuit. De tiebreak was na 25-21, 17-25, 25-23 en 15-25 door de USA afgedwongen, nadat ze met 2-1 hadden achtergestaan.

Oranje had met scores van Stijn van Tilburg (drie op een rij bij 10, 11 en 12-9, waarvan twee aces) en Robbert Andringa een goede start in de openingsset en ging met een 16-13 voorsprong de tweede technische time out in.  USA maakte bij 18-17 en 19-18 de aansluiting door treffers van Sander en Smith, echter zorgden Wessel Keemink en Michael Parkinson voor het herstel van het verschil bij 22-19, waarop Speraw de time out inging.

Met een diagonale klap diep in de hoek scoorde Thijs ter Horst het setpoint, de uitgeslagen Anerikaanse aanval maakte de setwinst van Oranje perfect. Van Tilburg (foto boven) was met 8 punten in deze set erg doeltreffend, de foutenlast van 3 om 8 punten voor de tegenstander gaf de doorslag voor winst/verlies.

In de tweede set kwam USA na 3-1 achter terug naar een 6-8 voorsprong bij de eerste technische time out, Taylor Sander scoorde de 6-10 na de pauze, waarop Michael Parkinson met twee punten het gaatje een stuk dichtte. (8-10). USA speelde in de fase daarna erg slordig en gaf tot aan 13-16 Oranje vijf punten (dus alle) cadeau. Van Tilburg maakte de 14-18 en Andringa de 15-20.

Vervolgens werden de scoringspogingen van Stijn van Tilburg en Thijs ter Horst blokkerend in Amerikaanse punten veranderd en volgde er ook nog een Oranje netfout, waarmee de stand op 15-23 kwam. Met een ijzersterke midaanval scoorde Stahl de 17-25, waarmee USA de stand gelijktrok. De 8 om 18 aanvallende scores en 1 om 3 blokpunten in deze set waren een teken van de Amerikaanse overmacht aan het net.

Nadat USA een 4-3 achterstand in de derde set veranderde in een 6-8 voorsprong kwam Stijn van Tilburg bij 7-8 aan de opslag en hij gaf pas weer af bij 12-8. Hij sloot de serie af met een ace en USA moest daarna kei- en keihard werken om de side out voor 12-9 op het scorebord te krijgen. Na de 15-14 door Sander serveerde Micah Christenson een paar aces, waardoor USA met voorsprong kon gaan rusten (15-16).

Parkinson en ter Horst gaven Oranje weer voordeel (19-17) en tot 23-22 bleef Oranje aan de goede kant van de score. USA dacht de 23-23 te hebben gemaakt, maar de ace bleek bij de video challenge een foutserve te zijn waardoor Oranje op setpoint kwam. Stahl maakte 24-23, Oranje ging de time out in, waarna van Tilburg Oranje op 2-1 in sets zette. In de eigen score waren de teams gelijk (17 om 17) de foutenlast maakte het verschil.

In set vier blokkeerde USA zich in het begin via twee kill-blocks naar een 3-7 voorsprong en dat verschil werd verder uitgebouwd naar een zeer ruime marge bij 5-11 en 9-17. Dit ondanks Nederlandse time-outs op 3-7 en 5-11. USA stoomde door en was niet van plan zich de tiebreak te laten afnemen, Oranje kon dat ook op geen enkele manier voorkomen. Het scoorde zeer moeilijk (11 om 24 eigen score in deze set), alleen ter Horst pakte wel een handvol punten mee, de overige spelers scoorden mondjesmaat.

Overigens speelde Oranje met een zeer lage foutenlast (1 om 4 punten), maar wellicht was de aanvallende overmacht van de USA in deze set zo groot dat Oranje niet de kans kreeg om fouten te maken. Het werd een dikke 15-25 zege voor USA, met 9 punten van Muagututia in deze set.

Net als in de eerste en derde set speelde Oranje in de tiebreak een sterke partij. Ter Horst was een aantal keren de afmaker van lange rally’s zoals bij 3-3 en 5-4. Na de ace van Muagututia voor 8-8 en zijn foutserve voor 9-8 maakte Wessel Keemink met twee loepzuivere aces het verschil naar 11-8. Sander sloeg cross court de 12-11 binnen, time out Oranje, ter Horst maakte heel slim de 13-11 via het blok, waarna Sander zichzelf aan serve bracht.

Bij zijn eerste opslag scoorde hij zo’n laffe ace via de netrandtape (13-13). De uitgeslagen aanval van ter Horst die in de volgende rally bleek in de video challenge onderweg niets geraakt te hebben (13-14), waarna Sander liet zien dat hij de netrand niet nodig had om een ace te slaan. Met 13-15 en 2-3 hield Oranje één puntje over aan dit duel.

Bij Oranje werd Stijn van Tilburg met 19 treffers de topscorer, Thijs ter Horst liet er ééntje minder noteren. Andringa kwam op een dozijn scores. Bij USA maakten Sander en Muagututia er 21, Matthew Anderson kreeg er 19 achter zijn naam. USA was op alle scorende onderdelen succesvoller dan Oranje, de eigen score sloot met 61 om 87 punten, maar Oranje had een behoorlijk lagere foutenlast met 22 om 34 punten.

De VNL gaat voor Oranje op maandag verder met de laatste serie van drie duels. Dan zijn Canada, Servië en Australië de tegenstanders.

gh @ Vizier op Volleybal. Foto’s FIVB.