‘Pets, retour afzender’ meldt VVU Heren 2.

VoV, 18-10-2021. 15:27 uur. ‘Pets. Retour afzender. Nog voordat het rood-wit-zwarte leer de grond raakt, weet hij al wat de uitkomst zal zijn. De –op papier- indrukwekkende fysieke overmacht van zijn tegenstrever maakte nooit een kans tegen de door jarenlange ervaring gebeitelde kennis en kunde aan de andere kant van het witte polyester.

Hij draait zich bliksemsnel om, zet zijn voet vooruit en verplaatst zijn gewicht naar zijn rechterbeen, licht gebogen in de knie. Een strijdbare, open houding, met zijn rug naar de bal die inmiddels met een doffe dreun op de vloer van de Galgenwaard ploft. Duizenden onzichtbare bliksemschichtjes achter zijn ogen verrijken zijn blik met elan, strijdbaarheid en nimmer aflatend enthousiasme.

De kin omhoog, het hoofd in de nek, de rug recht. Kolkend van adrenaline en passionele dominantie brengt hij zijn rechtervuist de lucht in, zijn onderarm in een perfect rechte hoek gebogen ten opzichte van zijn gezwollen biceps. De mond opent zich en het geluid waar men van tevoren al zo bang voor was in Apeldoorn, het universeel herkenbare luchtalarm, verspreidt zich tot ver buiten Utrecht. ‘Hè-eeeuuuj’…

Zijn teamgenoten kunnen niet anders dan spiegelen en nabootsen, in een wanhopige poging om een kleine hap te nemen van de overvloed aan wilskracht. Zes vuisten de lucht in. Zes oerkreten. Dit was al over voor het begon. Het is 23-20. Zaterdag is nog steeds de mooiste dag van de week. Hij wist het, toen hij naar zijn vriendjes keek. Het is Bloktober.’

Eindelijk een wedstrijd waar je elkaar na afloop aankijkt en denkt: dit was er weer zo eentje. Alle credits naar de tweede reserves van volleybalinstituut Dynamo, die dit mede mogelijk maakten. In het veld was het fel, daarna was het gemoedelijk. Het inslaan kansloos verliezen, maar daarna proberen optimaal gebruik te maken van eigen momentum en onervarenheid aan de overkant. Kleine steekjes onder het net door, maar wel kunnen lachen als je je bluf niet waarmaakt met een ver uitgeslagen bal. Precies zoals het hoort.

VV Utrecht heren 2 komt dit jaar uit in de Tweede Divisie Oost, waar het tot nu toe vier wedstrijden speelde. Dankzij een gezonde mix van wisselende tegenstand, eigen vakantieleed en fluctuerende motivatie werden drie van deze vier wedstrijden gewonnen. Elke week staat er weer een anders samengestelde helft van elf dertigers en één vroegrijpe twintiger in het veld en dat vinden we prima zo. Onder leiding van Tom Immel, de perfecte man op de perfecte plek, zoekt de selectie naar de utopische balans van werklust en ontspanning en soms komt dat erg dichtbij, zoals bij vlagen afgelopen zaterdag.

Er waren de afgelopen weken twee vijfpunters toen de vakantieboeg nog leeg was, een negatieve uitschieter op vrijdagavond toen de vakantieboeg zich al vulde met o.a. de libero en daarna nog een vooral heel vreemde vijfsetter met diezelfde vakantieboeg nu vol met álle hoofdblokkeerders. Overigens wordt die vakantieboeg expliciet genoemd omdat deze prima het niveau van ambitie weerspiegelt: leuk, dat volleybal. Maar een weekje Fuerteventura is ook lekker, toch?

Gelukkig loopt Fuerteventura weer wat leeg en waren we zaterdag fysiek allemaal aanwezig om dit feestje met elkaar te vieren. Het werd 3-1 voor VV Utrecht, met diverse uitblinkers. De stabiliteit van bestuurders Sam en Wouter kan als inspiratie voor de nieuwe bestuurscultuur in politiek Nederland worden weggezet en hoewel we aan eerdere optredens geen actieve herinneringen meer mogen hebben kunnen we de invalbeurt van Matthias Hinterhorn als inslaand succes beschouwen: de protagonist van de eerste alinea kon zijn verbouwereerde spelverdeler na een hele set nog steeds vragen ‘of hij nog 100% liep’. Dat bleek het geval. Niet de hele wedstrijd hoor, hij is ook afgeblokt op een bovenhandse bal. Maar we zijn hier niet om op elke slak zout te leggen.

Reden genoeg om weer eens een wedstrijdverslag te schrijven, dus. Zijn jullie weer op de hoogte van dit snel aftakelende stel enthousiastelingen.

We hopen dat de volgende zaterdagen allemaal zoals deze mogen zijn. Ook al is het geen bloktober meer.

Diverse observaties zonder specifieke context:

• Tom loopt dit seizoen 1-uit-7 in time-outs zonder onderbroken te worden door een wijsneus uit de selectie. Dat had bij de gokkantoren overigens niet veel geld opgeleverd, deze kans was altijd al groot.
• Met opgeteld zo’n 120 jaar volleybalervaring weet deze selectie nog steeds niet dat ‘op de libero serveren’ eigenlijk ‘naast de libero serveren betekent’. Tom probeert dit in time-outs diverse malen aan te kaarten, maar wordt vrijwel altijd onderbroken.
• De spelverdeler van Dynamo probeerde de 1^e official te overtuigen dat hij in zijn spel gehinderd werd door een langs het net rollende Sam van Ling. Hem ontging de ironie dat hij in zijn minutendurend relaas zelf ook het spel hinderde. Sam van Ling wees hem hierop door zelf nogmaals langs de scheidsrechtersstoel te gaan rollen, waarop de scheidsrechter floot voor dubbelfout.
• Bij Dynamo ontbrak het nog wat aan afstemming zo vroeg in het seizoen, maar aan duidelijke communicatie geen gebrek. De jonge setter vroeg of de set-up anders moest voor de middenman: ‘Ja, een meter hoger’. We zijn benieuwd naar de return.
• Jorisdiemidvooris kreeg de tip om ‘degene te blokkeren die de bal krijgt’. We laten Tom niet langer uitpraten in de time-out.

gh @ VoV, verslag van Ferdi Braakman, VVU Heren 2. Foto Jan van den Noort.