Kater voor Krekkers bij Veracles

VoV, 01-11-2021. 6:20 uur Afgelopen zaterdag stond er dan eindelijk, na ruim een jaar, weer een échte thuiswedstrijd op het programma. Jaja, een échte thuiswedstrijd met écht publiek. En dat publiek was al snel écht aanwezig. Dit keer geen Totototototototomatenplukkers bij het inspelen, maar fatsoenlijke muziek en geschreeuw van onze trouwe, groene supporters. Al bij het inspelen smeerden zij hun keeltjes. Bij de line-up werd het Veracleslied gezongen wat bij velen van ons voor kippenvel zorgde. Als dit, naast de Redbull van Houkes, niet voor vleugels zou zorgen dan weet ik het ook niet meer.

Eenmaal aan de wedstrijd begonnen, leek het alsof Krekkers die vleugels had. Vooral verdedigend was het matig bij ons, zeer matig. Al vrij snel werd dan ook door Arno een time-out aangevraagd bij een stand van 6-9. Enkele hard geslagen ballen door Laura en Houkes en foutservices van Krekkers zorgden voor punten aan onze zijde, maar het was helaas toch vaak Krekkers die de bal als eerst naar de grond kreeg. Hierbij waren de Tukkers vooral serverend oppermachtig. Overigens was er ook nog een man op een wat verhoogde stoel die de boel in het gareel zou moet houden. ‘Zou moeten houden’: u leest het goed.

Nou vind ik het altijd enigszins een zwaktebod om het af te geven op de scheids, maar dat doe ik bij deze graag. Touchéballen werden niet gezien, de lijnen bij ons leken allemaal net wat langer en bij Krekkers net wat korter te zijn. Ook zijn compagnon jaagde ons in het harnas. Bovendien mocht een dubbele wissel op 14-19 waarbij Mirjam en Jet plaats maakten voor Wies en Kirsten niet baten. Eindstand: een schamele 16-25.

Op naar de tweede set; op naar de kant van ons publiek. Gelukkig was er dit keer een vliegende start met een aantal mooie blokpunten, waardoor een 4-1 op het scorebord kwam te staan. Krekkers was het keiharde serveren van set één nog niet verleerd. Passend kwamen wij dan ook onder druk te staan. Aan onze kant werd als eerst een time-out aangevraagd bij een stand van 7-10. Op 9-12 kwam Jente op midden in het veld voor Annemarie. Na een tweede time-out moest ook Jet plaatsmaken voor Kirsten op diagonaal. Even leken we terug te komen, maar onze serveserie was van korte duur. Ook een snoeiharde bal van Houkes bracht geen verandering teweeg. Na ruim een half uur spelen tikten de gasten uit Mariaparochie de 25 aan; wij waren daar nog net niet zeg maar, nét niet.

Machteloosheid en teleurstelling, die gevoelens overheersten (bij mij althans). Zoveel mensen op de tribune die zich de longen van het lijf schreeuwden en blaren in de hand trommelden. Toch bleven onze geweldige, groene supporters als een blok achter ons staan. Letterlijk staan want wie niet ging staan, was niet voor Veracles. Familie Donker bleef overigens keurig zitten. Zouden we het tij nu kunnen keren? Dit leek even niet het geval te zijn. Tot 13-13 keken wij namelijk voortdurend tegen een achterstand aan. Tot 17-17 ging het gelijk op, maar na dat moment hebben wij de voorsprong gepakt en deze niet meer uit handen gegeven. Prachtige kill-blocks, mooie reddingen en een scheids die deze keer geen roet in het eten gooide bezorgen ons een eerste setwinst (25-21).

Waren we dan eindelijk los? Zouden we nu laten zien wat we echt kunnen? Voor het eerst in de wedstrijd was Krekkers de partij die de eerste time-out aanvroeg bij een stand van 8-6.  Serverend leken de rollen omgedraaid: wij voerden de servedruk op, terwijl deze bij Krekkers juist afnam. Tikballen werden beter van de grond gehaald en ook aanvallend werd er makkelijker gescoord. Tot 15-15 bezorgden we onze supporters zweethandjes (en ruggen hè, Luuk) op de tribune. Krekkers leek overdonderd en kwam er niet meer aan te pas. Ook een time-out op 19-16 bleek niet te werken. Vanaf dat moment scoorde Krekkers slechts twee punten en wisten wij door te denderen tot de 25 (25-18 voor de niet-zo-rekenkundigen onder ons).

Zouden we het publiek dan kunnen geven wat zij verdienen? En zou Krekkers dan met een onmeunige kater op hoes an karren? Gedurende de hele set was het stuivertje wisselen en waren er korte serveseries. De standen 1-1, 2-2, 3-3, 4-4, 5-5, 6-6, 7-7, 11-11, 13-13, 14-14 en 15-15 (dank pap) bevestigen de spanning. Uiteindelijk bezorgden een foutservice en een prachtige aanval ons de machtig mooie winst.

Bij deze even een ode aan het publiek: lieve Veraclessers, ouders (in het bijzonder wasmama Milky Way-Mars van Daan), vrienden en bekenden: geweldig dat jullie in zulke groten getale met zoveel geluid aanwezig waren. We hebben genoten en we hopen jullie ook. Hopelijk is er (als Rutte en co. het allemaal toelaten) net zoveel publiek bij onze eerstvolgende thuiswedstrijd tegen Dros-Alterno dames 1 op 13 november om 18:30 uur in de Groene Hel.

gh @ VoV, wedstrijdverslag door Jet Oosterheert, Veracles Dames 1. Foto’s Jan van den Noort.