Armixtos is het winnen niet verleerd.

VoV, 14-03-2022. 5:55 uur. Een wedstrijd volleyballen, hoe moet dat ook al weer? Wij hebben welgeteld 15 weken geen wedstrijd gehad. Dat betekent 105 dagen, 2520 uren, 151200 minuten en 9072000 seconden geen officiële pot. Tante Corrie gooide meermaals roet in het eten. Toen we eindelijk ervan overtuigd waren om te gaan spelen, gaf Ferdinand ons ook nog een trap na. Code rood in het land, maar ook code rood bij de groene dames. Frustratie al om en de drang naar een echte competitiewedstrijd werd alsmaar groter. Zelfs in de auto naar Nijmegen was er nog angst of de wedstrijd niet echt verplaatst zou worden, maar om 17:15 was iedereen present en konden we toch echt beginnen aan onze eerste wedstrijd van 2022!

Pasta’s werden weggesmikkeld en toen was het tijd voor actie! Coach Rieuwers stoomde ons weer helemaal klaar voor de wedstrijd alvorens we het strijdtoneel mochten betreden. We waren er klaar voor. Al die weken keihard doorgetraind, dus het was weer tijd om te vlammen.

Het dieseltje moest duidelijk nog even gaan draaien. Pegasus kwam scherp uit de startblokken en begon de wedstrijd met een 2-0 voorsprong. We trokken het al snel bij en het begin van de set ging heel erg gelijk op. Ballen werden op de grond gepompt, afgeblokt en mooi uitverdedigd. Uiteindelijk hadden we een voorsprong van 10-15. Echter was een serviceserie van de nummer 8 van Pegasus ons te sterk. Het werd een spannend einde, waarbij Pegasus aan het langste eind trok: 25-23.

Schouders eronder en fris weer van start. Deze set was zenuwslopend. Slechts 1 keer is er een verschil geweest van twee punten, verder was het een nek-aan-nekrace met steeds 1 punt verschil. Spanning was dus om te snijden! Op 23-23 weet Pegasus het setpoint naar zich toe te trekken, maar we weten dit keurig om te draaien. De nek-aan-nekrace zet zich voort en een wissel en time-out aan de kant van Pegasus zorgt voor extra spanning. Het wordt 27-27, wederom gelijk. Punt voor punt doorgaan. Dan is het 27-28, tweede setpoint voor Armixtos: De rally wordt heerlijk afgemaakt door onze midden, Lisa, met een heerlijk 1-op-1 midden blok, die keihard op Nijmeegs grondgebied beland.

Een fijne en belangrijke winst. Echter konden we de euforie en ons scherpe spel niet helemaal vasthouden in de derde set. We keken vrij snel tegen een 8-3 achterstand aan. Met een dubbele wissel kwam er frisse wind in het spel en pakten we de draad weer op. Toch keken we een groot deel van de set tegen een achterstand aan. Tot onze Baas aan het serveren kwam op 18-16 en iedereen vleugels kreeg. Passjes kwamen in de handjes van de setters, waardoor de aanvallers lekker konden pompen. Pegasus kon hier geen vat meer op krijgen en de set werd gewonnen met 18-25.

De allerlaatste: Het was ondertussen al laat geworden vanwege de lange rally’s, dus hup afmaken deze set en dan lekker aan het bier. Opvallend was dat we ook deze set in het begin weer begonnen met achterstand. Uiteindelijk trekken we het bij tot 14-14 en nemen vanaf daar de touwtjes in handen. Een paar punten voor en een paar punten tegen, maar we houden de voorsprong. Uiteindelijk winnen we deze set met 20-25.

De kop is er weer af, maar wat was het lekker! Dit is zonder meer het meest gekke volleybalseizoen ooit, maar we strijden nog steeds om de winst en maken vooral lekker plezier in het veld. Gelukkig kunnen we de komende periode gaan genieten van allemaal inhaalwedstrijden (lees: 5 wedstrijden achter elkaar, zonder training). Maar zoals een ervaren rot van het groene leger altijd zegt: trainen is voor talentlozen. We gaan weer lekker knallen en dat begint maandag al! Om 19:30 in onze vertrouwende Pijp tegen Zaanstad, komt dat zien!

gh @ VoV, verslag van Lindsay Scheerder, Armixtos Dames 1. Foto John van Geenen.