Sovoco D1 op dreef tegen muggen van Spaarnestad
VoV, 23-03-2022. 5:26 uur. Ja, slechts 2 dagen na de vorige, mochten we alweer een potje spelen. Een van de vele in te halen wedstrijden. Dit keer thuis tegen Spaarnestad D2.
Hoewel we eerder toch duidelijk hadden geconcludeerd niet te moeten tornen aan onze voorbereidingstijd deden we dat toch. We spraken slechts 1 uur van tevoren af, omdat het een werkdag was.
Living on the edge! Om dit niet te vergeten werd afgelopen zaterdag tijdens het drankje na en douchen ruimschoots met elkaar gedeeld dat we om 19:00 uur zouden verzamelen. Al besloten we dat Jiska vanwege haar error die dag toch maar 18.45 uur moest aanhouden. Vond zij ook zelf hoor! Toen we bij het afscheid nog een laatste keer de tijd herhaalden, konden we nog net behoeden dat we het vandaag zonder Daniela hadden moeten doen. Want die was van plan om 19:00 uur in Leiderdorp te staan…! Nee, dat is pas een maandag in april!
Na al die verwarring was het dan zo ver. Iedereen, ook Jiska, was op tijd. Ze had het zichzelf makkelijk gemaakt en was met de andere Amersfoorters meegereden. Uit de voorbespreking bleek dat iedereen veel zin had en Daniela extra veel tapejes om haar vinger om het probleem van vorige keer te voorkomen.
Floris deelde nog wat tips. Hij lette extra goed op zijn woorden en wist nu de goede hand aan te wijzen welke het blok voor de bal moest zetten en wilde nog even memoreren dat we vandaag dan echt helemaal c…. Snel onderbrak Sandra hem, hij kon het nog steeds jinxen dus mocht niks zeggen. Dus begonnen we met een lekker muziekje en wederom een dansje van Floris aan de warming-up.
Sandra ging de warming-up meedoen, want ze was ‘wel klaar’ met haar geblesseerde vinger. Wij kunnen geen betere reden bedenken. Kirsten was nog niet topfit, maar dat had haar zaterdag ook niet gedeerd. En ook Lieke had wel eens beter in d’r vel gezeten, maar ze ging ertegenaan.
Hoewel Kyra zich van de uitwedstrijd wist te herinneren dat Spaarnestad veel rechtdoor had geslagen, geloofden we haar na het inslaan helemaal niet meer. Want vrijwel elke bal werd hard diagonaal – ja inderdaad, daar waar wij staan – geslagen. Noch aardig vragen, noch steeds dringender roepen maakte iets uit, ze gingen er vrolijk mee door. Konden ze het nu echt niet of was het een tactiek om ons nu al uit te schakelen? Dat was dan een foute keuze, want iedereen was nog meer getergd.
We startten met Kyra, Charla, Daniela, Lieke, Kirsten, Daphne en Hanneke. Direct liep het lekker. We serveerden goed en werkten hard. Bij 10-5 voor kondigde de supporter van Spaarnestad luid aan: ‘Nu gaat het beginnen!’. Dus wij vol spanning en afwachting. Maar helaas, we wachten nog steeds op wat hij nu bedoelde. Mede door de vele foutjes van Spaarnestad wonnen we eenvoudig met 25-15.
De 2e set startte Kim in plaats van Lieke. Floris herinnerde ons er nog even aan: ‘Achter gaat voor voor’. Dus. We gingen meteen weer goed van start. Spaarnestad wankelde regelmatig onder onze servicedruk, sloeg de hele wedstrijd veel uit, maakte veel netfouten en had diverse keren opstellingsfout. Daar stond tegenover dat wij het behoorlijk goed op orde hadden allemaal en de focus hielden. Aan het eind kwam Britt erin voor Kirsten en zo wonnen we met 25-12!
In de opstelling waarin we geëindigd waren begonnen we aan de 3e set. We waarschuwden onszelf dat we er niet te makkelijk over moesten gaan denken, want we zouden nog wel getest gaan worden.
Toch begonnen we stroef. We maakten een aantal individuele foutjes achter elkaar. Stonden we ineens met 0-5 achter! Zou ‘het’ nu dan toch ‘beginnen’?! Maar nee. Daphne kwam aan service en toen stond het al snel weer 8-6. Vanaf daar bleven we hard werken, terwijl we ook lol hadden. Zo pakten we ‘m met 25-20.
In de laatste set kwam Jiska erin voor Kyra. Charla legde eerst nog even uit wat zij zaterdag onder de douche had bedoeld met wat zij zoal met haar magische handjes kan… Zij had deze nu aangewend om ‘Pfudrudfruipflup’ de magie in Daphne serveer-hand te brengen. Het was dus eigenlijk Charla die ervoor had gezorgd dat we die 3e set weer goed terugkwamen. Snapt u? Deze set liep weer lekker. Zonder een moment in problemen te komen wonnen we ook deze set, met 25-13. Hoppa, 4-0!!
Heerlijk en dat op een maandagavond! Fijn dat vrijwel iedereen heeft gespeeld, dat de invallers het goed deden, dat er vele mooie een-twee-drietjes waren van Daphne, Kyra en Daniela en dat we de focus en ons niveau vast hadden gehouden en het koelbloedig af hadden weten te maken. We hadden het voor, door, van, naast en met elkaar gedaan! Kirsten had het erg moeilijk gevonden om vanwege haar keel/hoesten niet veel te kunnen schreeuwen. Maar ze had het goed gemaakt met allerlei dansjes. En Sandra had juist zo hard geschreeuwd dat ze morgen ‘scheel zou zijn’, aldus Hanneke.
En dan mochten we het nu eindelijk hardop zeggen: WE WAREN VANDAAG COMPLEET!!! Voor het eerst in het hele seizoen! Training of wedstrijd! Sandra was weliswaar nog niet helemaal wedstrijdfit, maar stond wel weer op het formulier, dus dat telt gewoon hoor. We vierden het met biertjes, chocomel, frisjes en 2 porties bittergarnituur.
Zaterdag spelen we om 17.00 uur tegen koploper Dinto. Dan zal er weer een tandje bij moeten. Wederom hebben we wel weer wat goed te maken t.o.v. de eerdere wedstrijd. Tot dan?
gh @ VoV, verslag van en foto via Hanneke van den Broek, Sovoco Dames 1.