Gemini-S pakt bij VoCASA maar één punt!

‘Maar’, want er had gewoon meer ingezeten. Drie matchpoints in de derde set en één in de tiebreak hadden voor een veelvoud ervan kunnen en moeten zorgen. Het liep echter anders. “Na één goede wedstrijd tegen Visade en één flets duel tegen Flamingo’s waren we er op gebrand om vandaag een goede prestatie neer te zetten.”zegt de Gemini-S correspondent.  “Met succes, want er werd vol passie gespeeld en er werd een goede teamprestatie neergezet.”

“De wedstrijd ging op en neer. Na een moeizame start en een ruime achterstand werd het Gemini-S spel steeds beter. Er werd met veel druk geserveerd en de passers slaagden erin de serves van VoCASA goed onder controle te krijgen. Aan het eind van deze spannende set trokken we net aan het langste eind: 28-26. De tweede set werd het goede spel doorgezet, en ondanks een comeback van VoCASA maakten we het met 25-21 koelbloedig af.”

“Ook in de derde set leek er geen vuiltje aan de lucht. Met dominant en attractief volleybal kwamen we op voorsprong. VoCASA liet zich echter niet gek maken, wisselde een passer – loper en de diagonaal, en sprokkelde de punten bij elkaar. Desondanks hadden we één van de drie matchpoints aan het eind van de set natuurlijk gewoon moeten verzilveren. Het liep anders, en VoCASA won de derde set met 28-26. Een tikkie, maar niet hard genoeg om ons van de wijs te brengen.”

“De vierde set werd er weer geknokt voor wat we waard waren. De vermoeidheid begon een rol te spelen, maar wederom was het een spannend einde van de set, die met 25-23 naar VoCASA ging. Ook in de vijfde set was het een ware strijd, waarbij we ook ons vierde matchpoint onbenut lieten. VoCASA pakte ook deze set met twee punten verschil (18-16).

“Al met al was het een mooie wedstrijd om te spelen. Vandaag hebben we laten zien dat de overwinning op Visade geen uitzondering was, en dat als we er vol vuur invliegen we een goed niveau kunnen halen. Supporters bedankt! We speelden weliswaar uit, maar als je op de tribune minstens voor de helft Hilversumse gezichten ziet, dan voelt het alsof je thuis speelt” besluit Pepijn Lochtenberg zijn verslag.