Gemeni S: De G-G-D-G-S parabel
VoV, 12-11-2022. 5:56 uur. Goeiemorgen. M’n collega heeft melk in de koffie. En melk…Tja. Dat moet toch wel een belletje doen rinkelen bij Bas. Het komt nu wel erg dichtbij. Zondag 20 november is volgende week alweer. Wat gaat de tijd toch hard. Zo speel je als een klein Basje nog in de jeugd. En korte tijd later speel je met je vriendin, en is er bijna nieuwe jeugd klaargestoomd. De aanwas van Bas. De wedstrijd van gisteren is voor Bas een parabel. Dat is een symbolisch verhaal met een boodschap over de juiste manier van leven.
Door NVC werd Bas niet verrast. Zoals verwacht sprongen en doken ze naar elke bal. Als een meute jonge geitjes met een paar oude papagaaien. Gelukkig kreeg Bas steun van zijn naaste. Remko wist een lange serve serie neer te zetten (2-7). En het leek koek en ei te zijn. Maar het was Mike’s gezicht, nadat er een bal op ontplofte.
Hij was gelukkig niet uitgescheurd maar de rally was een hele bevalling. En dan slaat de stemming om. Tim deed wat hij kon. Erik deed wat hij kon. Maar wie hadden we nodig? Hij leek op Bas. Maar het was Tom. Een lange rally, en Tom die ‘m afmaakt. En stoïcijns juicht. Zoals alleen hij dat kan. Als een net geparkeerde Opel. Netjes binnen de lijntjes. Maar wel met flair. Bas kijkt dit soort dingen af bij zijn broer. Al zal hij dat nooit toegeven. Hij kijkt enorm tegen hem op. Ook in de komende periode zal hij nog wel om menig advies vragen. En dingen lenen. Het werd 23-25.
Belangrijk is dat Bas deze wedstrijd gezond is. Vervolgens is het cruciaal om goed te drinken. Later, na de wedstrijd, is een goede nachtrust essentieel. Je moet slapen als anderen slapen. (‘En hou nu maar je teringmuil, met je kutadvies.’) Gezondheid. Goed drinken. Goed slapen. Eenvoudig te herinneren aan de letters G-G-D-G-S. En die kan je weer onthouden met: Gang-God-Dog-Guts-Stug.
Mike ging als een stoomtrein. Erik kon hem goed vinden. Daarnaast gaf Erik ook aan Remko de bal. De tweede set kon Bas lekker luieren. Hij mag zijn krachten nog even sparen. Voor hem speciaal een raadsel: Wat is rood en wordt steeds kleiner? Het werd 21-25 en het antwoord is een baby met een kaasschaaf.
De derde set kwamen er nog wel wat opvallende refluxboertjes omhoog bij de kraamkamer van NVC. Aanvallend op het midden en met een strakke harde service. Maar een enkele oprisping brengt Bas niet van zijn stuk. NVC speelt prettiger met de tribune in de rug. Het publiek ondersteunt de rug waar nodig. Ze motiveert zacht en vriendelijk richting de fontanellen van de thuisploeg.
De vloer werd geregeld bevochtigd door een duikelend en glibberig manspersoon. Maar daar kwam dan al gauw de hydrofiele doek! Is niet erg. En anders hebben we ook nog wel billendoekjes van de telster.
De wedstrijd tegen NVC was op donderdagavond. Mike had voor de wedstrijd goed gegeten. Daarom kon hij een hele wedstrijd prima volhouden. Martijn en Klaaf waren er niet bij. Die eerste reageerde op onze uitslag met een duimpje omhoog. Die tweede kon er niet om lachen. Wel konden wij lachen om de vele foutservices van NVC. Ze compenseerden de arbitrage. We kwamen in veiligheid rond 23-25 (foutserve NVC).
De warmte welke Wouter ons gaf (“Ik dacht dat het veel slechter zou gaan!”) liet ons ontspannend de wedstrijd uitspelen. Hij elleboogde de ballen erin. En Erik glunderde. Met z’n guitige kop. Na de 17-25 voelden wij allen een deken van geborgenheid. Wat zeg ik? Als je 4-0 wint van een verdedigende middenmoter? Snel inpakken en wegwezen voordat ze die kerstboom in IJsselstein aansteken. Verwachtingsmanagement van een nageboorte, zullen we maar zeggen.
Tot slot: als je niet weet waar je aan begint, dan zou ik zeggen dat je een wedstrijdverslag aan het schrijven bent. Maar het kan ook Bas zijn. Daar zit ie, op een figuurlijk drijvend terras. Hij duwt zich af van de kant. En dobbert. Kijkt naar zijn telefoon. En dobbert zonder houvast. Hij ziet een boei met de M van Myrthe. Het dobberen lijkt meer op golven.
En plots zit hij in een denkbeeldig discozwembad vol zweterige studenten. Beter dat je dan maar snel even wat energie afkolft. Klop klop. Zo, en daarna met een voldane glimlach aan de hand van Tom naar de auto kan. Op de achterbank viel Bas al duimend in slaap. Dromend over vroeger. Toen hadden ze geen drijvende terrassen. Alleen zinkende.
gh @ VoV, verslag en foto van/ via Bas, (BB Achternaam).