Vierde 4-0 zege op rij voor Sovoco D1, nu vs. Protos

VoV, 27-11-2022. 12:00 uur. Zoals u heeft kunnen lezen, hebben we twee weken zonder wedstrijd ertussen achter de rug. Maar het vrije weekend werd goed benut, we bekeken met een aantal de wedstrijd Protos D1 – Vives D1. Met als doel om eventueel op bepaalde zaken te kunnen trainen. Echter haalden we continu door elkaar wat ook alweer precies op welk team van toepassing was, met veel hilariteit tot gevolg.

Dus ach, op alles voorbereid zijn dan maar! Man van de cijfers als hij is, had Floris de data er weer bij gepakt en geconstateerd dat Protos thuis alles wint. Met uitzondering van de wedstrijd die wij hadden gezien dan. We dachten even dat dan dus de conclusie is dat we alleen maar op hoeven komen dagen in onze eigen Bunt, voor de wedstrijd tegen Protos, en dat het dan dus al goed zou komen. Maar wat moet je daarmee op een training? Ook dat hebben we dus maar naast ons neergelegd.

Goed, Protos stond dus op het programma. Een tegenstander met een verhaal. Was het vorig jaar nog goed voor 2 clashes tussen de zusjes Quee, nu is het het oude team van Eline. Best bijzonder voor haar dus. Bovendien stond de 4-0 afgang vorig jaar op een koude maandagavond in Utrecht nog vers in ons geheugen gegrift…

Tijdens de laatste voorbereidingen voor de start was er een onaangename verrassing: tot 3 maal toe werden we flink uitgefoeterd door de tegenstander van H2 die voor ons hadden gespeeld. Alle frustraties van niet direct de kleedkamer in kunnen (en voorafgaand aan hun wedstrijd in de wc hebben moeten omkleden (?)) werden op de eerste de beste speelsters die ze tegenkwamen gebotvierd.

Schreeuwend en tierend werd onze uitleg dat we nu eenmaal maar 2 kleedkamers hebben en dat we over 5 minuten klaar zouden zijn, nauwelijks gehoord. Dit hadden we nog nooit meegemaakt! De vlam zat al zo in de pan, dat we ze er maar niet op gewezen hebben dat als zij er gewoon voor hadden gezorgd niet binnen no time afgedroogd te worden door onze heren, we ook niet gelijktijdig in de kleedkamers hadden gehoeven…

Iets zei ons dat ze dit – toch zeer plausibele argument – niet zouden kunnen inzien of waarderen, zo vers na de verliespartij. Later gistte Mart (H1) dat het waarschijnlijk onfatsoenlijkheidsdag was o.i.d., want het gedrag van deze heren en ook die van hun eigen tegenstander kon niet anders omschreven worden.

Helemaal op scherp gesteld, was er nog maar weinig van Floris en Anto nodig om ons klaar te maken voor de wedstrijd. We hadden ruim tijd voor de warming-up, wat ook wel eens lekker is.

De 1e set startten we met Eline, Kyra, Daniela, Lieke, Sandra, Joyce en Hanneke. Maar al onze goede intenties ten spijt; we keken direct tegen een 0-5 achterstand aan. We wisten niet te scoren. Dus we spoorden elkaar even goed aan, zetten een tandje bij en kwamen weer langszij. Daphne kwam erin voor Joyce. Kyra was weer lekker aan het beuken. En zo was het even inkomen deze set, maar we trokken aan het langste eind en pakten de 1e set met 25-23. We waren wakker!

De 2e set stelden we meteen orde op zaken. Eline serveerde ons naar een 9-0 voorsprong! Er kwam nauwelijks een bal terug. De hele set hadden we alle controle. Wij haalden veel van de grond, en legden ‘m snel bij hen neer. Protos maakte veel fouten en kwam er niet doorheen. Zo pakten we heel snel de set met maar liefst 25-11.

Floris waarschuwde dat bij (en na) zo’n walk-over het belangrijk is wel je punten te blijven vieren. Gelukkig blijken we op één lijn te zitten, want Daniela had bij de set-wissel precies hetzelfde gezegd. Scherp blijven zou onze uitdaging zijn deze set. En ja hoor, het ging direct stroef. Protos verdedigde beter, wij hadden moeite met scoren, maakten meer eigen fouten en het werd chaotisch. Anne kwam erin voor Eline, waardoor Kyra het spelverdelen tijdens haar rondje achterin overnam.

We keken een tijdje tegen een achterstand aan, maar net als vorige wedstrijd hadden we geen moment twijfel over of we de set wel zouden gaan winnen. Met hard werken en nogmaals dezelfde wissel – waarbij Anne direct op buiten scoorde – kropen we halverwege de set voorbij Protos. We legden de ballen weer slimmer weg. Sandra wisselde kort en diep bijvoorbeeld mooi af, Daniela deed dat met hard geslagen omloopjes en korte prikballen in het centrum. Zo pakten we de set alsnog overtuigend met 25-19.

Set 4 leek een beetje op set 2. Wij wisten weer goed de gaten te vinden bij Protos en zij maakten veel fouten. We hielden constant de druk erop. Even een foutje van onze kant was geen enkel probleem, omdat we continu ruim voor stonden en in controle waren. Fluitend pakten we de set met 25-16 en zo de wedstrijd met 4-0!

Stiekem hadden we verwacht meer tegenstand te krijgen, maar je hoort ons niet klagen. We konden genoeg verbeterpunten voor ons wat wisselvallige spel aanwijzen. Met fases lieten we hele mooie dingen zien, maar met fases waren we ook heel slordig. Iedereen was blij, maar Eline waarschijnlijk nog net wat meer.

Wat was het lekker dat zij van haar oude team had gewonnen en ook nog eens alles en goed had gespeeld! Dat werd gevierd met een rondje en teamschaal, aangeboden door onze sponsor Bouwbedrijf M. Westerveld en vriend van het team (en van Sandra in het bijzonder) Marc. Wat een verwennerij!

Inmiddels staan ons bovendien al een stuk of 5 taarten van Floris te wachten. Tja, dat doet hij zichzelf aan; bij een 4-0 overwinning beloofde hij ons een taart… Tot slot nog een speciale dank aan PDK Huizen D1 die ons na een week alweer de koppositie terug hebben gegeven door te verliezen van Taurus. Hoera!

gh @ VoV, verslag en foto van/ via Hanneke van den Broek. Sovoco D1.