Sovoco D1 verliest duel om koppositie van PDK

VoV, 06-02-2023. 5:48 uur. Dit is weer zo’n week, of beter gezegd zo’n wedstrijd, waar je liever niet meer aan terugdenkt. En dus liever ook geen verslag over schrijft. Maar wat moet dat moet…

Deze zaterdag mochten we in en tegen Huizen aantreden. Nadat Huizen vorige week van andere concurrent Vives had verloren, stonden we met een gelijk aantal punten bovenaan in de poule. Dat beloofde dus weer een leuke pot te gaan worden. Veel publiek was meegekomen en een groot deel van de SSV was er ook, met trommel en al. Super leuk! Vooral bij Huizen leek er veel aandacht voor dit duel te zijn, want ze schreven er online volop over.

De voorbereiding was niet helemaal perfect – we moeten met ons al kleine team helaas Kim nog missen en onze verwachtte mee-trainers waren helaas ziek – maar daar hebben we wel vaker mee te maken en donderdag werd er desondanks behoorlijk goed getraind. We hoorden dat Huizen een ervaren libero voor een weekje erbij had gehaald, maar wisten; uitgaan van eigen krachten en dan zouden we een eind moeten kunnen komen.

Ruim op tijd druppelden we de warme sporthal van Huizen binnen. Hier hebben ze duidelijk geen last van de hoge energiekosten, want dachten we dat de kantine al warm was, de kleedkamers bleken een sauna. Vanuit daar gekomen voelde de zaal zelf dan wel weer wat koeler aan. Totdat je ging bewegen… Kortom; zweten en dweilen geblazen!

Nog voor aanvang van de wedstrijd werden de trommelaars van beide kanten door de scheidsrechter verzocht niet te trommelen tijdens het serveren. Onze eigen scheidsrechter, nu in de rol van supporter mee, bevestigde ons dat dit geen taak van een scheidsrechter is. Misschien was het ingegeven door de nare ervaring die Huizen vorige week bij Vives gehad scheen te hebben, maar wij waren het er allemaal over eens; áls het al zou gebeuren, moet je ertegen kunnen. Zoals we ook tegen de opmerkingen uit het publiek kunnen. Geen supportersschare is enige onsportiviteit vreemd.

Met Kyra, Kirsten, Lieke, Daniela, Daphne, Sandra en Hanneke begonnen we aan de strijd. De scheidsrechter had zich beter van tevoren op de lijnen kunnen concentreren in plaats van op het publiek, want direct was duidelijk dat hij de kleurtjes niet helemaal op orde had. De hele wedstrijd door werden er ballen in gezien die uit waren en andersom.

In de 1e set was dat niet in ons voordeel helaas. Maar we startten zelf ook zwak, door niet moeilijk te serveren en niet netjes te passen. Eline kwam het rondje achter erin voor Kirsten en Kyra ging spelverdelen, zodat we weer 3 aanvallers hadden. Maar aan het net bleven we moeite houden om Huizen onder druk te zetten. Huizen maakte daar uiteraard goed gebruik van: 25-16 maar liefst voor hen.

Dat was een domper. We waren erop gebrand om er tenminste een echte strijd van te maken. Ook deze set bleef het zwoegen en slordig van onze kant. Bovenop de al eerdergenoemde punten blokkeerden we niet zoals we kunnen, konden we het midden onvoldoende aanspelen en gingen we niet vol voor de punten zo leek het. Met hard werken – want dat deden we uiteraard wel – werd het wel spannender. Af en toe lukte het om dat te belonen met mooie punten. Maar we kwamen nog wel te kort: 25-22.

Floris en Anto lieten blijken bepaald niet tevreden met ons spel te zijn, en terecht. Want op trainingen en in andere wedstrijden lieten we wel zien het te kunnen. Het lukte om iets meer het midden aan te gaan spelen en de blokkering kreeg ook meer grip. Serverend en passend was het met vlagen nog steeds onder de maat en we lieten ballen vallen die niet hoeven te vallen. Eline kwam er weer in voor Kirsten. Het was zwoegen en sleuren en tegen een degelijk en getergd team als Huizen, was ons niveau gewoon onvoldoende. Deze stand hebben we niet onthouden en de Nevobo app is nog altijd niet bijgewerkt… maar de set ging weer naar Huizen.

We pepten elkaar op om dan tenminste nog een punt eruit te slepen. Elk punt kan immers belangrijk zijn. Eline begon op spelverdeling, Kyra op dia en Kirsten aan de kant. Maar al snel kwam Kirsten er voor Sandra in. Deze set ging gelijk op en hadden we veel kansen. Hard werken, mooie blokpunten en middenaanvallen op de juiste momenten en we gingen er weer in geloven. Maar daar tegenover stonden te veel eigen fouten en zo lieten we Huizen weer dichterbij en langszij komen. Passend lieten we het ook weer even liggen en zo ging ook de laatste set verloren: 25-23.

Wat een ongelooflijke domper. Juist nu je het nodig hebt, lukt het niet om als team je niveau te halen. Ontzettend zonde. En frustrerend. Onze derde verliespartij en de 1e (en laatste, dat beloven we!) met maar liefst 4-0. Na een nodige nabespreking zijn we met een groot deel van het team en aanhang/SVV traditiegetrouw wel ‘gewoon’ spareribs gaan eten. Even de zinnen verzetten. Na ons bezoekje – of eigenlijk al een beetje tijdens – moeten vele voorraden daar weer aangevuld worden… Het was weer lekker en gezellig.

Na deze wedstrijd bleek het weekend zich verder ook gewoon te ontvouwen zoals altijd en gaan we maandag en donderdag ook gewoon weer lekker en vol uit trainen. En zaterdag mogen we dan alweer een potje spelen! 17.00 uur in De Bunt tegen Compaen, leuk als jullie er ook ‘gewoon’ weer bij zijn!

gh @ VoV, verslag van en foto via Hanneke van den Broek, Sovoco dames 1.