Vizier op volleybal

 

Skunk lijdt eerste verliespartij tegen VV Utrecht

VoV, 09-10-2023. 14:30 uur. Na twee tranentrekkende karaokeserenades in de kleedkamer en een aantal welverdiende drankjes in de kantine moest er op maandag weer hard getraind worden door de leden van Skunk heren 1. Maandagochtend werd het team werd opgeschrikt door een naaktfoto van Yannick zijn voet met het bericht dat zijn kleine teen gebroken was.

Hij had zijn leesbril niet op en zag de laatste trede van de trap niet meer (dat kan op die leeftijd). Sjoerd is nog niet volledig hersteld van zijn blessure, dus dit nieuws zou een spelverdelerprobleem opleveren voor de wedstrijd. Gelukkig werd de aanvoerder gediagnosticeerd met het niet-besmettelijke ‘Ritus’ en kon hij gewoon trainen.

Hoewel het team na de overwinning op Rijswijk op rozen zat met een gedeelde eerste plek, wist Wouter tijdens de wedstrijdbespreking de mannen weer met beide benen op de grond te krijgen. ‘Je moet het dak repareren als de zon schijnt’ (van de Ven, 2023). Kip-pen-vel. Een ander pareltje uit de filosofische klusbestseller van Wouter: ‘Snoei nooit je heg de middag voor een wedstrijd’. Enfin, het team moest niet te tevreden zijn met waar we nu zijn, maar juist nu aandacht geven aan verbeterpunten. Want die waren er nog genoeg.

Op zaterdagmiddag begon de reis naar U vanuit Veghel, Tilburg en Nijmegen. VVU leek zichzelf in de vingers te snijden door voor de meest optimale wedstrijdomstandigheden te zorgen en de eerdere wedstrijden uit te laten lopen, precies zoals Skunk gewend is. Na de warming-up in een vrij warme sporthal begon Frank met Yannick, Emiel, Ingmar, Wouter, Finn en Stef aan de wedstrijd.

Skunk liet direct van zich horen en begon met een 0-4 voorsprong aan de wedstrijd. De uitploeg hield een kleine voorsprong vast richting het einde van de set en kwam op 16-21 toen de spelverdeler van Utrecht besloot dat het wel een keertje afgelopen was. Met een reeks sterke floatservices werd de ploeg uit Veghel onder druk gezet en pakte niet Skunk, maar VVU de eerste set met 25-22. Niet het einde van de set waarop gehoopt was en misschien ook niet het einde dat Skunk verdiende.

Set twee begint natuurlijk weer op 0-0. Met Pepijn in de ploeg gekomen op de plek van Emiel ging het gelijk op, maar moesten de heren uit Veghel later in de set toch tegen een achterstand aan kijken. Die achterstand werd niet ingehaald en een sterk spelend VVU won ook deze set, ditmaal met 25-20.

Alle hends aan dek om toch nog oog te houden op enige punten. Met verse aanvoer in het veld leek set drie een stuk positiever te eindigen. Door met overtuiging te spelen werd deze set een prooi voor Skunk, 22-25. De wedstrijd lag weer open…

En toen kwam set vier. Laten we het kort houden, we werden met 25-12 kansloos de kleedkamers in gestuurd. VVU speelde goed en Skunk was al haar energie, overtuiging en drive kwijt. VVU wint met 3-1 en Skunk gaat met 0 punten terug naar Veghel. Er had meer in gezeten maar helaas.

Toch is het weekend niet geëindigd zonder lichtpuntjes. Zo heeft Sjoerd menige geaardheid binnen het team aan het wankelen gekregen met zijn Barbie-outfit na de wedstrijd en mag hij van de fysio eindelijk weer gaan springen op de training. Daarnaast wist Wouter op zondag een halve marathon uit te lopen met 3,5 set volleybal in zijn benen. Zeker het melden waard!

Zaterdag 14 oktober wacht de 1e divisiederby van 2022-2023: Skunk ontvangt Gemini-Kangeroes in de Bunders. Hopelijk is dit resultaat beter dan de onderlinge resultaten van vorig seizoen. Fluitsignaal om 19:15 uur in Veghel met aansluitend een sensationeel discofeest, uiteraard tot dan!

gh @ VoV, verslag van Pepijn Scholten Skunk H1. Foto Theo de Vrede.