Vizier op volleybal

 

Sovoco neemt met 4-0 revanche voor tegenvallend bekerresultaat

VoV, 29-10-2023. 14:17 uur. We waren niet helemaal ongeschonden uit het bekerweekend gekomen. Geblesseerde duimen, allergische knieën, gekraakte en nog te kraken ruggen, hoofdpijn, geknakte enkels, het kon niet op. Lieke sloeg zelfs een training over en 3 dames misten een deel van de donderdagtraining vanwege de bruiloft van ons clubgenootje Lisanne. We maakten er maar het beste van. Zo goed en zo kwaad als het ging hebben we er toch twee goede trainingen op zitten en was iedereen weer op tijd fit genoeg om te knallen tegen Zaandstad D2.

Wij wisten van tevoren vrijwel niks over de tegenstander. Het was een paar seizoenen geleden dat Zaanstad bij ons in de poule zat en de bond had dit willen goedmaken door er nu meteen maar 2 teams van deze club in te zetten. Daar vinden we wel wat van – 2 teams van dezelfde club in dezelfde poule – maar de bond ziet die bezwaren die je als spelers en coach ervaart helaas nog steeds niet.

Dus de focus op het eigen spel en tijdens de wedstrijd maar kijken wat we tegenover ons kregen. Als speelsters kregen we het idee dat Zaanstad D2 er niet zo veel zin in had, want ze kwamen heel laat aan en begonnen in groepjes 1 voor 1 nonchalant aan hun warming-up. Floris kreeg echter een hele andere indruk; de Zaanse coach gaf hem een advies mee: “Doe maar goed je best”. Ha!

Met Kyra, Daphne, Floor, Sandra, Daniela, Kim, Hanneke en talenten van de week Olivia en Evi begonnen we aan de strijd. We zaten er direct goed in, al kon de beleving nog wat beter. We serveerden goed en de rest was ook degelijk. Zaanstad had misschien het aan ons gegeven advies zelf moeten opvolgen, want zij maakten erg veel fouten. Af en toe zaten er mooie rally’s tussen, maar we kwamen nergens in de problemen. Zo stond er al snel 25-18 op het bord.

In de 2e set lukte het om ons spel nog wat scherper te krijgen. We haalden gekke balletjes van de grond, hadden goede servicedruk en aan het net waren we de baas. In een poep en een scheet was het 25-11 voor ons.

En ja, hoewel Floris nu geen enkele zinspeling maakte op de beruchte 3e set, werd het wel die moeilijke cruciale set. Na de start kwamen we in wat moeilijker vaarwater. We gingen mee in het foutenfestijn van de tegenstander, de pass werd zeer wisselvallig en we hadden moeite te scoren. Dus kwam het neer op hard werken. Eline kwam er een rondje in voor Daphne, zodat Kyra kon gaan aanvallen. Dat pakten ze goed op. Toch bleven we het onszelf moeilijk maken. Lieke kwam erin voor Kim en net op tijd kregen we het weer op de rit, waarna we het goed doortrokken naar 25-21.

In de 4e set bleef Lieke staan. De start van deze set was helaas nog steeds wat moeizaam. We maakten de hele set erg veel servicefouten, waardoor Zaanstad de deur die we in de 3e set al op een flinke kier voor ze hadden gezet, nu ook weer probeerde in te trappen. De pass bleef wisselvallig, maar Daniela zette haar muurtje zoals beloofd goed en ook nu was het rondje met Eline voor Daphne en Kyra op de aanval weer goed. Zaanstad wist niet te profiteren van de slordigheden en bleef veel fouten maken. Met hard werken en lol maken schoten we eenvoudig door naar een overtuigende winst: 25-15.

Lekker, weer 4-0! Hoewel we tijdens de wedstrijd wisten dat we dit qua krachtverschil ook wel echt verplicht waren te doen, waren we toch opgelucht en trots dat we geen onnodig puntverlies hebben geleden. In de nabespreking kwamen uiteraard genoeg punten voor verbetering voorbij, maar acht, anders heb je ook niks om op te trainen. De coach van Zaanstad was zo sportief om Floris na afloop toe te geven dat we echt een klasse beter waren. Dus die staken we maar in onze zak. Met een wedstrijd minder gespeeld staan we nu 2 punten onder de nr1 en 1 punt onder de nr2. Want Floris, we leggen het nog 1 keer uit: als je 4-0 wint, krijg je 5 en niet 4 punten!

Na afloop was er lekkere taart van Anto. Wij hadden daar even op moeten wachten, maar Anto moet zelfs nog wat langer op haar kadootje wachten, want die staat nog – ingepakt en wel – op de kast bij Daphne. Anto, Floor, Kyra, Kim en Hanneke zagen hoe Heren 1 een moeilijke wedstrijd wist te winnen.

Waarbij het op een gegeven moment meer ging over de broers bij tegenstander Zaanstad dan over het spel. Want wie zou er nu de oudste zijn? En zou die dan 10 minuten of een (paar) jaar ouder zijn? Kortom; is het een tweeling of zijn het ‘gewoon broer en zus’, aldus Kim. Je begrijpt; we hebben ons prima vermaakt. Het antwoord hebben we overigens nog niet, dus we houden ons aanbevolen als iemand het antwoord weet.

Volgende week spelen we in Amsterdam tegen Armixtos, ook al een nieuweling in onze poule. Weer vrij erin dus. We houden jullie op de hoogte!

gh @ VoV, verslag van en foto via Hanneke van den Broek. Sovoco Dames1.