De slag om het wedstrijdverslag bij Zaanstad H2
VoV, 12-12-2023. 5:34 uur. Het ging nooit om wie de wedstrijd zou winnen. Nee. Afgelopen weekend zou gaan om wie het beste verslag schrijft. Dus met lichte zenuwen lever ik jullie een benadering van een wedstrijdverslag af. Belangrijker in dit geval zijn de beeldspraak, de analogieën, de metaforen. Waar zal ik beginnen?
Het was carnaval 2008. Samen met mijn vrienden kochten we een caravan. We schilderden die rood met geel. Inderdaad. Ook ik ben ooit in de huid gekropen van een van de bekendste acrobaten van ons land. En laat dat nou net de acrobaat zijn die een verwijzing verdiend heeft in het verslag van de tegenstander van afgelopen zaterdag: Gemini S.
Als wedstrijdverslaggever neem ik mijn taak serieus. En die verantwoordelijkheid begint al tijdens de wedstrijd. Zo dacht ik na over een spin op de clubnaam van onze Hilversumse opponenten. Dat lijkt echter tekort te schieten. Irrelevant bovendien. Daar komt bij dat wij de strijd om de tweelingen überhaupt nooit verloren zouden hebben. Noch verloren we de wedstrijd.
“We zijn nog nooit zo goed begonnen”, aldus Tim – een van de vele gemini in ons team. Ik weet niet of hij gelijk had, maar het ging wel lekker in de eerste set. Speler annex aanvoerder annex coach Ronald de Boer – voor de oplettende kijker: zie hier het terugkerende thema – serveerde immers direct naar een 6-0 voorsprong. En deze voorsprong werd de rest van de set niet meer weggegeven.
Ook in de tweede set werd er degelijk spel vertoond. In ieder geval in vergelijking met de tegenstander. Die er lustig op los wisselde alsof ze alle acts de revue wilden laten passeren. Feit was echter dat het Hilversumse circusgezelschap stiekempjes dichterbij kroop. Met 25-20 was er echter voor Merkala Zaanstad Heren 2 nog geen vuiltje aan de lucht. Een mooie bijkomstigheid was nog wel dat er voldoende ruimte was voor onze jeugdige tweeling om deel te nemen aan het spektakel. En wederom niet onverdienstelijk.
In de derde set leken we wel mee te gaan met het clowneske gedrag. Het ging allemaal niet meer zo gemakkelijk als in het begin. Ik zou het nu graag gooien op afnemende fitheid als gevolg van de onvermijdbare veroudering van ons team. Maar iets zegt me dat ik dan de plank volledig missla. Nee, dan kan ik maar beter een afnemende concentratie als boosdoener benoemen. En weer stuntelden de Geminianen drie punten meer bij elkaar: 25-22.
In set vier gebeurt het onvermijdelijke. Wat begon als Gemini S eindigde als Gemini L, XL zou ik het nog niet willen noemen. Spectaculair was het nog altijd niet. Spannend werd het nog wel. Heel eventjes dan. Desalniettemin zijn wij tevreden met wat we hebben.
Voorafgaand aan deze wedstrijd stonden we virtueel gelijk met de tegenstander uit Hilversum. Met de 3-1 winst van afgelopen zaterdag hebben we er ons van verzekerd dat dat ook het geval is met onze volgende tegenstander. Ik zal er zelf niet bij zijn, maar ik verzorg ook dan weer met liefde de verslaglegging van het gevecht. Een gevecht dat slechts op een steenworp afstand van onze thuisbasis zal plaatsvinden. Eentje die hopelijk minder als een circusvoorstelling zal aanvoelen.
Tot volgende week!
gh @ VoV, verslag van Marc van den Hurk, Zaanstad Heren2. Foto Jan van den Noort.