Overtuigende 4-0 winst Sovoco D1 op VCV

VoV, 29-01-2024. 7:16 uur. Glijdend over de sporthalvloer met vele snotterende neuzen en één slijmbeursontsteking, terwijl Floor een weekje op de sneeuw aan het glijden was, hadden we er toch een goede trainingsweek opzitten. Wel was het fijn dat Dorith uit D3 ons bij de wedstrijd kwam versterken voor de zekerheid.

Na de zeer matige wedstrijd van vorige week hadden we iets goed te maken. En over goedmaken gesproken; Maike had dit keer niet alleen de shirts en het fruit wel bij zich, maar ook nog een goedmakertje. Nou ja, ‘tje’, zeg maar gerust een Goedmaker. Maar daarover later meer.

Kyra kwam als spice girl naar de sporthal, alle nieuwtjes waaronder waarom Jasper bij H2 niet aan het libero-en was, werden middels een treintje à la het fluisterspel – alleen dan met steeds wat tijd er tussen – doorgegeven, Maike lachte om álle grapjes van Hanneke (nee, dat was nog niet de goedmaker) en last minute bereiden we ons nog voor op de komst van weer 2 talenten die ons gingen aanmoedigen. Kortom; wij waren er klaar voor!

We konden voor de verandering op tijd starten met de warming-up en je kon zien dat Floor haar vaste uitlaatklep een weekje had moeten missen, dus die vloog er heel enthousiast in, samen met haar nieuwe vriendinnetjes, talenten Cato en Anne.

VCV stond op het programma. En we hadden al op foto’s gezien dat een oudgediende zich weer bij de ploeg gevoegd had, dus we waren benieuwd wat we mochten verwachten. Maar zoals altijd lag de focus op ons eigen spel. Communicatie, positief, met vertrouwen.

En agressief starten natuurlijk. Maar van deze laatste afspraak moest Floris achteraf concluderen dat die in de kleedkamer was achtergebleven: we startten de wedstrijd met 2 directe passfouten en een 0-3 achterstand.

Met Sandra, Daphne, Kyra, Maike, Kim, Daniela en Hanneke in het veld begon de inhaalrace. Al snel kwamen we er beter in en werd het een gelijk opgaande strijd. Onze service was behoorlijk, de pass ging beter en aanvallend was het soms nog wat zoeken, maar legden we ook genoeg druk bij VCV. Rond de 15 namen we afstand en op 19-15 kwam Eline er achter in voor Maike en ging Kyra aanvallen. Dat was wederom succesvol, ook al kenden we ook nog wel wat slordigheidjes. Met 25-19 wonnen we echter overtuigend.

In dezelfde startopstelling begonnen we aan de 2e set met het voornemen om nu beter van start te gaan. Dus dan weet je het wel: 0-2. Oeps. Maar met het vertrouwen zat het wel goed, dus we pakten het snel weer op. Hoewel we er echt wel voor moesten werken, voelde het alsof we volledig in controle waren. De aanval ging steeds beter lopen, ook over midden en Maike scoorde zo’n beetje alles.

Beide teams waren inmiddels gewend aan de scheidsrechters – laten we ze ‘ontzettend ervaren’ noemen – die veel niet zagen en bij veel ballen het punt aan het verkeerde team toewezen. Daar zouden we het mee moeten doen. Toch wisten we ook nu rond de 15 afstand te nemen en kwam Eline er achter weer in voor Maike. En daar was ook weer de 25-19 voor ons.

Set 3 gingen we het helemaal anders doen. Dus hop; wij weer met 0-2 en 1-4 achter. En dit keer kwamen we niet meer zo makkelijk bij. De pass werd wankel, we maakten onnodige fouten, we scoorden moeizaam en we leken het vertrouwen wat te verliezen. Op een gegeven moment stond het zelfs 5-11! Nu was het dus echt aanpoten. Lieke kwam erin voor Kim en pakte al snel haar puntje mee.

Met hard werken kwamen we wat dichterbij en bij 17 stond het weer gelijk. We kwamen weer wat in de flow. De bekende wissel (Eline voor Maike) vond weer plaats, maar nu pakten we het niet zo goed op. We lieten VCV weer weglopen tot 19-22. Toen waren we er klaar mee. Er werd geknald op midden en we pakten de set met 25-22.

Nou, met Lieke nog steeds in de ploeg voor Kim, was het voornemen natuurlijk om er gewoon een 4-0 van te maken, maar over de start van de set hadden we maar niet meer. Zowaar wonnen wij het eerste punt. We speelden weer veel makkelijker en haalden veel van de grond. VCV was het helemaal kwijt en maakte heel veel fouten. Regelmatig konden onze aanvallers zonder of met slechts één blok lekker binnen timmeren. Ook nu werd de bekende wissel toegepast en we stoomden met Eline in no time door naar 25-10. 4-0!

We konden weer gewoon 5 keer ‘heuen’ met ons drankje, al lijkt Sandra gedacht te hebben dat we meteen 10 punten in de pocket hebben. Maike verraste ons allemaal met de Goedmaker: een fantastisch mooie taart met een bal bovenop en alle shirtjes – inclusief het liberoshirt van Hanneke – op de rand. En hij was nog lekker en glutenvrij ook!

De tongen waren blauw en Maike had Hanneke zich er al op laten verheugen dat de ontlasting ook wel eens blauw zou kunnen worden. Daar zijn alleen nog geen bewijzen van geleverd. Maar goed: Maikes boetedoening is nu echt meer dan klaar.

En zomaar werd nog een andere belofte ingelost: Kyra kwam uitgebreid mee douchen, met de panterprint douchemuts op die ze met kerst van Hanneke had gekregen. Dat zou namelijk de enige manier zijn om gezellig lang samen te douchen, want anders zou haar haar te nat worden. Nou, dat was simpel opgelost dacht Hanneke. Er werd nog om foto’s gevraagd, maar dat ging wat ver, dus geloof ons maar: het stond haar geweldig, het was inderdaad heel gezellig en niet onbelangrijk: Kyra’s haren waren nog helemaal droog. Goede investering dus!

Dit alles had invaller Dorith gemist want die moest snel weg. Gelukkig hadden we haar al bedankt, want hoewel het dit keer niet nodig was om haar in te brengen, was het heel fijn om een goede back-up achter de hand te hebben!

Volgende week reizen we weer naar Koog a/d Zaan en zullen we het Zaanstadse thuispubliek laten zien dat we heus wel kunnen volleyballen

gh @ VoV, verslag van en foto via Hanneke van den Broek, Sovoco D1.