Moeizame zege Sovoco D1 op Leython

VoV, 18-02-2024. 18:00 uur. Dit weekend stond onze inhaalwedstrijd op het programma, zodat we weer gelijk in aantal wedstrijden zouden komen met de rest van de poule. Een weerzien met onze oud-trainers Krijntje Pappie en Jos, want Leython kwam op bezoek. Uit hadden we in de 1e wedstrijd van het seizoen een 0-2 voorsprong uit handen gegeven, dus wij wilden het vandaag graag beter doen.

Maike was gelukkig beter en sloot donderdag bij de training weer aan. Lieke moet voorlopig nog met krukken lopen en was er bij de wedstrijd alleen voor de mentale support bij. Daarom sloot ook een oud-bekende donderdag op de training aan om te zien of zij misschien een paar wedstrijden mee kan als back-up. De wedstrijd tegen Leython kwam daarvoor sowieso nog te vroeg, dus Tessa uit D2 was erbij. Zo stond niks ons meer in de weg van een goede wedstrijd!

We startten we met Eline, Daphne, Kyra, Sandra, Daniela, Kim en Hanneke. Maar in tegenstelling tot wat ons plan was, werden we meteen overdonderd door Leython. Het ene kill-block na de andere harde aanval kregen we om de oren en we hadden er geen adequaat antwoord op. We maakten bovendien veel service-fouten. Het was daarom de hele tijd zoeken en zwoegen. Tegen het einde van de set leken we er iets beter in te komen, maar de schade was al geleden: 19-25 voor Leython.

Dat moest en kon anders. Met Kyra op spelverdeling en Floor op passer/loper gingen we de 2e set direct beter van start met een mooie service van Kyra. We wisten iets meer druk bij Leython te leggen en zij gingen veel fouten maken. Zo kwamen we beter in ons spel en konden we af en toe ook mooie aanvallen laten zien. De tegenstelling met de 1e set was vreemd groot; we wonnen eenvoudig met 25-13!

We hadden het gevoel dat het lek gedicht was. Dus lekker verder in de 3e set. Maar dat liep toch weer anders. Het werd echt een gelijk opgaande strijd. Passend hadden we het soms moeilijk, maar ook op andere momenten maakten we te veel foutjes. Dus het was hard werken om onze punten te scoren. Eline kwam er halverwege, toen Leython een paar punten uitliep, in voor Daphne, zodat Kyra weer een rondje kon aanvallen. We kropen dichterbij en tot op het eind was het spannend, maar het lukte ons door te duwen: 26-24!

Wat er de 4e set gebeurde snappen we nog steeds niet helemaal. Tot de vijf kwamen we mee en daarna haperde het ontzettend. Passend, maar ook verdedigend hadden we het moeilijk, scoren lukte niet als we wel de bal netjes bij Kyra kregen. Sandra gunde ons niet eens het plezier van een rondje… Al snel keken we tegen een achterstand aan en het lukte maar niet om weer dichterbij te komen. Sandra ging er even uit voor Maike, Eline weer een rondje voor Daphne, we namen time-outs, maar eigenlijk pas bij 11-22 achter (!) leken we iets meer in ons spel te komen. Natuurlijk veel te laat: 16-25 voor Leython.

Dus weer een 5e set. Floor had flinke pijn, o.a. bij ademhalen. Niet zo handig als je fysiek hard moet werken. Ze kon helaas niet verder. Maike ging op dia spelen en Daphne verhuisde naar de passer/loper positie. Alle frustraties opzij, vol gas gaan, fake it ‘till you make it’ en meer van die kreten kwamen langs. Deze laatste set zou voor ons zijn!

Het lukt weer meer energie te geven, mede door de positieve bijdrage van Maike, zowel qua enthousiasme als qua voluit aanvallen. Ook serveerden we meermaals een paar punten achter elkaar. Zo wisten we een voorsprong te pakken. Op 9-3 haperde ons spel toch weer wat. Eline kwam er weer een rondje in – nu voor Maike – maar we lieten Leython langszij komen. Dus weer keihard werken en vechten. Het was ontzettend spannend, maar uiteindelijk trokken wij aan het langste eind: 18-16!

Poeh het moest echt uit onze tenen komen. Balen van het ontzettend wisselvallige spel en dat we veelal ons niveau niet wisten te halen. We weten dat Leython een taaie ploeg is, maar we keken toch vooral naar onszelf dat het ‘slechts’ een moeizame 3-2 was geworden. Maar goed: wel gewonnen! Dus dat maar vieren met een traktatie van Kyra die bijna jarig is, dat maakte veel goed.

Volgende week hebben we een weekendje vrij en daarna wacht koploper Kalinko. Zij staan 1 puntje op ons voor. Thuis wonnen we eenvoudig met 4-0, maar we maken onze borst nat, want ze hebben er sinds een tijdje 3 goede versterkingen bij. Eerst maar weer lekker hard trainen, zodat we ons eigen spel kunnen gaan spelen.

Wie is er net zo gek als de vader van Daphne (haar eigen woorden) – en zeer waarschijnlijk de familie Broerse – en komt ons aanmoedigen op zaterdag 2 maart om 14.30 uur in Scheveningen? Wij kunnen alle support gebruiken! Maak er een leuk uitje van; strandwandeling, Madurodam, musical bezoeken… en ons naar de overwinning schreeuwen! 😊

gh @ VoV, verslag van Hanneke van den Broek, Sovoco. Foto ook via haar.