Zaanstad H2 kreeg wat ’t verdiende, of toch niet?.

VoV, 01-04-2924. 5:40 uur. Je krijgt wat je verdient. Dat wordt wel eens gezegd. En toch bekroop ons het gevoel dat we afgelopen zaterdag meer verdiend hadden.

Met nog drie wedstrijden te gaan trad Merkala Zaanstad Heren 2 aan in Delft. Wederom een studententeam. Very international. En, met een Daniël Hoonhout look-a-like. Ook in dit universitair sportcentrum werden kosten nog moeite gespaard om het lekker warm te houden. De man op de bok kenden we nog van de week ervoor, in Hilversum.

Het Zaanse tweede schoot uit de startblokken. Met een kill-block op het midden werd de toon gezet. Alles leek goed te gaan. Met 18-25 werd de set gedecideerd binnengesleept. Tijdens de setwisseling werden er dan ook lovende woorden gesproken. “Hou dit vast”. Het bleek echter al snel anders te lopen.

In de tweede set zakte de servicedruk weg. Er werden minder ballen geblokkeerd. Bovendien stapelden de aanvalsfouten zich op. De derde set is slechts met vlagen beter. Deze set is echter wel vermakelijker. De coach van Punch wordt tot wanhoop gedreven en gaat erbij zitten. Op de grond. Vlak naast het veld. Voor hen is er echter geen vuiltje aan de lucht, want met 25-16 pakt Punch ook de derde set. Tijd voor Merkala Zaanstad heren 2 om uit een ander vaatje te tappen.

“Als we minder dan twee punten pakken doen we onszelf echt tekort”. De flair van de eerste set keert weer enigszins terug. We weten de druk op te voeren en de Delftse studenten gaan ook weer wat foutjes maken. Bij een stand van 19-22 hebben we alle vertrouwen in dat we de wedstrijd met nog een set gaan verlengen. Als een kaartenhuis stort ons spel echter in. Van de resterende punten weten wij er nog maar één te pakken. En met 25-23 is het voorbij. We hebben onszelf tekortgedaan.

Nog twee te gaan. Te beginnen met volgende week in de Koog. Tot dan!

gh @ VoV, verslag van Marc den Hurk, Zaanstad H2. Foto Jan van den Noort.