Sovoco D1 kan het nog. 4-0 winst op Orion
VoV, 13-01-2025. 5:15 uur. Voor het eerst was de winterstop ook echt een winterstop: er werd niet getraind. Wel deden sommigen nog aan het oliebollentoernooi mee. Maandag stond de 1e training weer op het programma, bij afwezigheid van Floris geleid door Bart. Het was even zoeken, maar Maike was echt weer terug van haar reis. Ze viel bijna weg met haar mooie kleurtje, in tegenstelling tot de stralend witte benen en armen van bijv. Kim en Hanneke.
Ze mocht mooi met Emma in een team werd besloten, want die kwam zelfs nog bruiner terug van haar vakantie. Daniela heette Maike een warm welkom door hard een bal in d’r gezicht te slaan. Het bleek de aftrap voor een hoofdbaltraining; meerdere ballen hielden we op die manier van de vloer. Je moet wat, als het meer schaatsen dan lopen is wat je op de vloer van onze sporthal kan doen…. Gelukkig leverde het geen (nieuwe) blessures op.
Donderdag bleek dat de sporthallen in Soest inmiddels eensgezind zijn, want ook De Bunt leek net een ijsbaan. Om dat te ervaren moest je ‘m wel eerst kunnen vinden en bereiken, want er wordt alles aangedaan om dat zo moeilijk mogelijk te maken met alle openliggende straten. Eline was nog niet klaar met hoofdbal en kreeg er fijn nog eentje in d’r gezicht.
Misschien hadden we dat beter bij Dorith of Floor kunnen proberen, want hun hoofden zal vol snot. Team Floor eindigde met een Big-win, al lukte het Hanneke niet om dat te herhalen en maakte zij er iets met een heel andere betekenis van… (iets met de B of een D). Die houden we erin, besloot Floor.
Zaterdag mochten we het weer opnemen tegen de jonge meiden van Orion. Daar hebben we onze enige wedstrijd tegen gewonnen dit seizoen. Dat was nog zonder Sandra (huwelijksreis), Daphne (blessure) en Floor (nog in onwetendheid dat ze nooit bij ons had weg moeten gaan). Hoewel we toen nog dachten dat dit team wel in het seizoen zou groeien, geeft het totaal aantal punten van de Doetinchmers aan dat dit niet echt het geval is. Ze staan op 2 punten, waarvan er 1 van ons cadeau was gedaan in de allereerste wedstrijd van het seizoen.
Toch zijn we nummer 10 en 9 (laatst en een-na-laatst) van de ranglijst, dus je zou kunnen denken dat het een spannende pot zou worden. Wij vonden echter dat ondanks ons ondermaats presteren dit seizoen wij deze wedstrijd dit keer echt met 4-0 zouden moeten winnen.
Het verboden woord viel in de voorbespreking, maar ach, Antonietta was er niet bij, die was H2 nog aan het coachen. Dus: ENERGIE, ENERGIE, ENERGIE! En oja, goed serveren en geen bal mag op de grond vallen. Volleybal is eigenlijk heel simpel.
Natuurlijk liep het lekker uit. De scheidsrechters overwogen nog een biertje te nemen, de coach van Orion gaf nog even uitleg aan de meiden hoe wij gepositioneerd staan en wat ze dus moesten doen, tegenstanders van H1 kwamen al binnen – stiekem om oud-clubgenoot Emma te aanschouwen natuurlijk – maar eindelijk mochten we dan aantreden.
Met Kyra, Daphne, Sandra, Dorith, Daniela, Kim en Hanneke begonnen we aan de strijd. Klaarblijkelijk in een ‘verkeerde’ rotatie (dan eigenlijk onze bedoeling was), maar dat maakte niks uit.
De 1e helft bleef Orion redelijk in de buurt en was het wat aftasten. Eline kwam erin voor Daphne, we namen vooral door een goede service van Daniela afstand, en een halfrondje later wisselden zij weer terug. Toen ging Kyra nog even tekeer vanaf de achterlijn en was het zomaar 25-13!
De vorige wedstrijd was de 1e set ook binnen no time afgelopen geweest en kregen we het daarna moeilijker, dus we wisten dat we scherp moesten blijven. Dat lukte. Althans, de vraag is wie er precies scherp waren. We begonnen weer in een ‘verkeerde’ rotatie, maar Daniela en daarna Kyra herhaalden hun kunstje direct nog eens. Sandra vond dat wel een goed idee en serveerde ook nog een flinke serie.
Toen was het al 14-4. Weer wisselden Daphne en Eline. Dorith had de goede voorbeelden ook gezien en serveerde ook nog een serie en zo was het al 20-10. Emma kwam erin voor Sandra, we konden redelijk veel het midden – vooral Kim – succesvol aanspelen en zo maakten we de set eenvoudig af met 25-14.
Dan de cruciale 3e set. We leken iets minder scherp en kwamen zelfs even een paar punten achter. Kim serveerde ons tweemaal in deze set langszij, maar we bleven wat slordig waardoor we gelijk op bleven gaan. Daphne kon al de hele wedstrijd op rechtsachter scoren, Orion leek het niet op te vallen want veranderde niks.
Het lukte ze nu echter wel vaker ons gat te vinden. Floor kwam erin voor Dorith en Eline weer voor Daphne. Richting de 20 kregen we er meer energie in en ook boven de 20 maakten we het nog even onnodig spannend, al bleven we vol vertrouwen. Met 25-23 gaven we zo de volle tribune nog wat waar voor hun tijd.
De wedstrijd was binnen! De een vierde dat vooral en de ander legde direct de nadruk op die laatste set die absoluut ook voor ons moest zijn. Maar dan wel weer zoals in de eerste sets aub. Prima, met Floor in de basis voor Dorith, serveerde Sandra zich een ongeluk en Kim deed haar dat dunnetjes na. Hoppa, 12-5! Onze pass lag de hele wedstrijd behoorlijk stabiel en verdedigend lieten we inderdaad weinig ballen vallen, zoals de opdracht was.
Orion was alweer vergeten waar ons gat lag, de vele aanwijzingen van de coaches van tevoren ten spijt. De bekende wissel van Eline voor Daphne deden we ook hier en Emma kwam er weer in voor Sandra. We kregen even een klein onnodig dipje. Een slordige pass, niet kunnen scoren. Maar de voorsprong was ruim, dus weinig aan de hand. Sandra kwam weer terug en met goede services van haar en Kyra, en hernieuwde ENERGIE – ja, nu durfde Floris het ook in bijzijn van Antonietta te zeggen – zetten we de turbo er weer op: 25-16 en dus 4-0 voor ons!
Zo, dat was lang geleden! Uiteraard waren we erg blij met de overwinning, vooral dat het zonder set verlies was. Als we eerlijk zijn werd het ook duidelijk dat er echt een niveauverschil zit tussen de nummer laatst en een-na-laatst en waren we het aan onze kwaliteit verplicht dit te winnen. Het smaakt uiteraard naar meer! Snel werd Talent van de week Elise vastgelegd voor de volgende thuiswedstrijden. Zij brengt duidelijk veel geluk…
Kyra hielp Floris er direct aan herinneren dat dit betekent dat hij weer een taart of cake, of beide, moet bakken. Dat was ook alweer heel lang geleden. We mochten eindelijk weer een foto maken en 5 keer ‘heuhen’. Daarna klonk hard “Bier-nul, D..-win!” en dat zonder dat dit biertje al achter de kiezen was! Muziek onder de douche maakte het feest af. En snel werden er lootjes gekocht voor de Superloterij en wat hebben we veel gewonnen, van een riem tot een espressoapparaat! En oja, we zagen H1 ook nog even van de nummer 2 winnen. Een succesvol dagje volleybal dus.
Volgende week hebben we weer vrij (gek!) en 25 januari spelen we om 13.15 uur tegen VVU D2. Onlangs speelden we daar nog een spannende 2-3 tegen, dus wij hebben er zin in. Wel moeten we ons even voorbereiden op het vroege tijdstip. Niet vaak moeten we al om 12.00 uur aanwezig zijn. We gaan brunchen bij Daphne en overwegen om evt. al te overnachten bij Hanneke of Daphne, die beide in/bij Utrecht wonen, om maar op tijd die oude lijven van een aantal wakker te krijgen 😉 Tot dan?
gh @ VoV, verslag van en foto via Hanneke van den Broek, Sovoco D1.