Peelpush D2 promoveert naar de Topdivisie
VoV, 13-04-2025. 5:21 uur. Zoals jullie misschien al hadden vernomen hebben wij deze zaterdag een wereldreis afgelegd. Maar niet voor niets. Het was een hele drukke en spannende dag, lees het hier in chronologische volgorde:
Om 7 uur ‘s ochtends ging de wekker, gelukkig lag de outfit van de dag al klaar: juist mijn Peelpush tenue. Wat is het toch fijn om een peelpoes te zijn. Broodjes en salades propte ik mijn tas in, en zo stapte big Beau en haar teamgenoten in de auto. Eenmaal op de verzamelplek in Meijel aangekomen klommen we het busje in dat Johan speciaal voor deze lange rit geregeld had.
Het was erg gezellig op de heenweg er werd gezongen, haren ingevlochten, pokemons gevangen op de game boy en aan school gewerkt. Want naast dat we een redelijk niveau halen in het volleybal zijn we ook ijverige studenten, voedingswetenschappen, pedagogiek en belastingrecht om er maar een paar te noemen; de Peelpoezen zijn van alle markten thuis.
De reis begon voor de meeste in Limburg maar ook in Noord-Brabant. Toen we verzameld waren was eerst Gelderland aan de beurt: We maakte een pitstop bij La Place in Apeldoorn, hier zaten we lekker buiten in het zonnetje van onze broodjes en salades te smullen. Bij vertrek sneuvelde Noa’s Gameboy, maar niet getreurd zei ze zelf heel dapper: scherven brengen geluk! Dat moesten we nog eens maar zien….
Nog anderhalf uur te gaan en de provincies vlogen voorbij: Overijssel, Drenthe en als laatste Groningen. Eenmaal aangekomen wandelde we eerst een rondje om een voetbalveld, tot Eefkes teleurstelling was het niet Fortuna maar een studenten team uit Groningen dat hier stond te spelen. Wellicht dat zij ook P/D hadden.
De volgende teams hadden zich geplaatst voor de P/D Topdivisie: Peelpush D2, Volley Tilburg, Veracles D2, VV Utrecht D2 en Krekkers.
Ik wil niet te negatief doen over de zaal in Groningen maar ik denk dat als ik voluit spring ik het plafond aan zou kunnen tikken. Grapje natuurlijk maar het plafond was wel erg laag en het was er ongeveer 35 graden, kwamen de handwaaiers en zweethandoeken toch goed van pas. Het budget van de Nevobo zal gegaan zijn naar de benzinekosten van de op bezoek gekomen teams en niet naar de huur van het oh zo luxe Martini Plaza.
Met kleine oogjes begonnen we aan de warming up, de eerste tegenstander van de dag was VV Utrecht dames 2, zij waren 2e geworden in Eerste Divisie B (midden Nederland), een gelijkwaardige tegenstander dus anticipeerde we van tevoren.
Om het zekere voor het onzekere te nemen had ik mijn schoonzusje die volleybalt in de Eerste Divisie B om inside informatie gevraagd en die kregen we: “ze zijn heel goed maar als je ze onder druk zet met de service kan je winnen.”
Deze doorgespeelde informatie werd ten harte genomen en er werd moeilijk en strak geserveerd. Ondanks de lange reis werd de 1ste set gewonnen met 2-0, 25-19, 25-16. Lekker begin van de dag! De andere wedstrijd ging tussen Krekkers en Veracles zij hadden 1-1 gespeeld, waardoor wij bovenaan stonden in het klassement, prachtig begin van een zonnige dag.
De 2e wedstrijd begin kort na de vorige, dus er was weinig tijd om te genieten van de overwinning. We moesten meteen weer opnieuw inslaan en aan de bak. De tegenstander was ditmaal Krekkers, dit team is 8e geworden in Topdivisie A (noord Nederland). Wij dachten dus dat het een pittige opgave zou zijn, maar de poezen waren inmiddels helemaal wakker en ook deze wedstrijd werd met 2-0 binnengesleept. 21-25 en zelfs 13-25 in de 2e set mede namens een aantal mooie service series van verschillende speelsters.
Weer twee nul! Wat goed! De volle score uit 2 wedstrijden was binnen en we konden de Topdivisie ruiken, deze ruikt erg naar zweet of misschien waren dat onze kniebeschermers in deze warme hal. We hadden lekker een wedstrijdje pauze tussen door en namen daar gebruik van door een broodje op te smikkelen en een gezond sapje te nuttigen.
De 3e wedstrijd was tegen het thuisteam: Veracles (2e plek Eerste Divisie A, noord). Deze meiden hadden hun eerste wedstrijd om 14:00 uur en woonden net wat dichterbij dan wij waardoor ze waarschijnlijk wat meer slaap uren hadden gemaakt.
We bouwden in set 1 een behoorlijke achterstand op, mede door een stuk of 6 gekke beslissingen van de scheidsrechter. Inmiddels hadden de mannen van heren 1 de afstand naar Groningen tot onze grote verbazing ook afgelegd en waren zij met trommels en vlaggetjes aanwezig! VCP we love you! Dit hielp heel goed want dankzij het enthousiaste publiek hadden we de achterstand toch overwonnen. Nu hadden we dus 5/5 sets gewonnen en waren vrij zeker dat we zo goed als gepromoveerd waren.
In set 2 veranderen coaches Angelique en Johan de opstelling; iedereen mocht spelen hartstikke gezellig!
Helaas sloeg de verzuring toe bij de meiden die al vanaf de middag bezig waren. Veracles liep in de 2e set uit op 19-23 enorm jammer dachten we. Maar… met een schuin oog werd er gekeken naar de wedstrijd naast ons, hier hadden Krekkers en Utrecht gelijk gespeeld! O Mijn God de topdivisieplek is binnen! Al juichend verloren we de 2e set, Veracles pakte deze van ons maar dat vonden we eigenlijk niet zo erg aangezien niemand ons meer kon inhalen! 1-1 via 21-25 en 25-21
Er werd een groot feestje gehouden door peelpoezen en fans! TOPDIVISIE LA LA LA LA LA LA!!! Hey hey hey!
Mijn teamgenoten en vooral ik waren kapot na 6 sets spelen, eigenlijk was dit gewoon al anderhalve wedstrijd en dat op een dag die aftrapte met zo’n lange reis. Dus we vroegen aan de scheids: “Mogen wij naar huis of worden we dan gediskwalificeerd?” “Nee hoor poezen woezen jullie mogen naar huis.”
Helaas mocht dat niet van het publiek, ze hadden immers ook een verre reis afgelegd en wilde graag nog 2 sets zien, de laatste 2 sets van dit seizoen. Dus nadat we ieder een stuk of 3 ballen in het net hadden geslagen tijdens het nogal onserieuze inslaan was het tijd voor de 4e en laatste wedstrijd.
We namen het op tegen Tilburg, (8ste plek Topdivisie B, zuid) die ook een verre reis hadden afgelegd maar die pas 4 sets in de benen hadden in vergelijking met onze 6! We begonnen niet al te sterk; Eefke rende te snel van haar plek waardoor de scheids een opstellingsfout floot. Helaas maar maakte niet uit want we waren toch al gepromoveerd.
Daarna ging de wedstrijd eigenlijk best goed de eerste set sloegen we met veel smashes, slimme tikballen en blocks binnen. De tweede set daarentegen ging wat minder; Mirna ging door haar enkel waardoor ze niet meer zo snel was met de blocks als voorheen oei oei oei. Ook was de service van Tilburg in tegenstelling tot de 1ste set ineens erg goed en pakte zij deze set. Eindstand 1-1 25-16 en 21-25.
Na deze set werd er weer opnieuw luid gezongen en gedanst en ook hier en daar wat traantjes gelaten want dit was dus echt Mirna’s en Noa’s laatste wedstrijd voor Peelpush D2. We gaan jullie missen ❤
Eenmaal in de kantine werd er zo hard getokt dat mijn telefoon van de tafel af trilde, maar dat maakte niet uit want we zijn toch al gepromoveerd!
Noa had uiteindelijk haar gelijk gekregen: haar scherven brachten geluk! Op de terug weg kregen we lekker McDonalds Mhh mhh mhh smakelijk krachtvoer.
Hierna reden we weer terug naar Meijel waarna we ieder weer in ons eigen bed konden kruipen en dromen van onze Topdivisieplek van volgend seizoen.
6+ uur in de auto en 8 sets gevolleybald in 1 dag… de spierpijn zal na een paar dagen wel weer weg zijn. Maar deze prachtige prestatie vergeten we nooit meer ❤
Groetjes de Peelpoezen
gh @ VoV, bron Beaudine Verweij, Peelpush D2. Foto Wim Simons.