Hoofdrol voor Hollanders bij Maaseik
Net over de grens in Belgisch Limburg ligt Maaseik. Een plaats met amper 24.000 inwoners maar in het bezit van een grootmacht in het mannenvolleybal. Een palmares om u tegen te zeggen en ook dit jaar weer deelnemer aan de CEV Champions League. Voor Nederlandse topvolleyballers en voor Nederlandse talenten een prachtige club om bij te acteren of te ontbolsteren.
Zo ook dinsdagavond in de derde ronde van de groepsfase waarin Noliko Maaseik de Bulgaarse kampioen CSKA Sofia met 3-1 overwon. Voor Noliko de tweede (thuis)overwinning en een flinke stap op weg naar de knock-outfase van Europa’s meest prestigieuze toernooi. Een indrukwekkend volleybalstadion, een perfecte organisatie en een sfeertje dat het beste uit de sporters naar boven haalt. Letterlijk in de spotlights komen de spelers op om vervolgens in de line-up het Limburgs volkslied mee te zingen.
Daarbij meteen een uitglijder van eerste referee André Jungen (Dui) die met een schrille fluit het volkslied halverwege ten einde trachtte te blazen. Het was de opmaat voor een serie arbitrale dwalingen die beide team met name in de eerste set parten speelden. De sfeer aan de zijlijn werd daarbij bepaald onvriendelijk en het spel was vlot op de wagen. Het was ook de set waarin Noliko lang achter de feiten aanliep en CSKA naar openingswinst speelde (25-27).
De aanvankelijk niet startende Yannick van Harskamp kwam eind eerste set binnen de lijnen en liet meteen zien dat spel verdelen meer is dan het setten van de bal. Met aanstekelijk enthousiasme en tomeloze energie bracht van Harskamp zijn geblokkeerde ploegmaten in beweging en de aanvalsvariaties namen toe in schoonheid. Met name de gedurfde combinaties door het midden brachten de Bulgaren in opperste verwarring en het was Maaseik dat set twee en drie gedecideerd over de streep trok (25-16 en 25-22). In de derde set kreeg ook de jonge Hollander Michaël Parkinson speelminuten van coach Vital Heynen, die daarmee een stimulerend signaal afgaf aan zijn jonge middenman.
Het op het oog wel erg informele Bulgaarse gezelschap met meerdere volleybalveteranen leek geslagen. De in verwassen wit geklede mannen met een bonte schakering aan knielappen namen echter het initiatief in de vierde doorgang. Bij 4-5 zag strateeg Heynen de bui al hangen en riep zijn jongens naar de kant. De achterstand liep echter op naar 4-9 waarna met het inbrengen van de derde Hollander, Jelte Maan, de laatste troefkaart werd opgegooid.
Het bleek de aas, want een getergde Maan tekende voor loepzuivere passing, slimme oplossingen aan het net en als klapstuk een serie van zes mokerserves die de Bulgaarse verdediging definitief sloopte. De 25-20 betekende een dure wedstrijdzege. Zo eindigde weer een memorabele volleybalhappening met een hoofdrol voor de “Hollanders”, die echter de prijs voor de MVP moesten laten aan de frêle springveer Nathan Wounembaina (Kameroen) die hoog invliegend granaathard de belangrijke scores op zijn naam bracht. Nog een kleine week en dan wacht Noliko Maaseik al het hete avondje in Sofia voor de terugmatch.(JK)