Aanwijzer Peter Groenewegen stopt ermee

Het was net geen ‘Dear John Letter’, die de aanwijzer van de N1 groep scheidsrechters  Peter Groenewegen aan Joep van Iersel, de voorzitter van de arbitrage commissie,  mailde, maar heel kort door bocht geredeneerd kwam het als eindconclusie wel op hetzelfde neer. Een einde aan de relatie tussen de heer Groenewegen en de Arbitrage Commissie.

De heer Groenewegen deelt de heer van Iersel erin mede dat hij na 18 jaar als aanwijzer van de N1 en N2 groep zal stoppen. Daarvoor heeft hij twee redenen: Ten eerste wil hij geen werkzaamheden meer uitvoeren van een beleid waar hij niet achter staat. En ten tweede ontvangt hij regelmatig aanwijsinstructies van voorzitter van Iersel over groepen, personen en teams die hij niet werkzaam vindt en die zijns inziens een reactie zijn op incidenten”

Bij aanvang van vorig seizoen startte de Nevobo met het project ‘Meer spelplezier, minder regels’, hetwelk werd uitgevoerd door de werkgroep arbitrage en als onderdeel van de beleidsvisie arbitrage 2020 kon worden gezien. Doel was het spelplezier in zijn algemeenheid voor met name de volleyballer zelf te vergroten, en daarnaast werd aangegeven in de besluitvorming ook de ideeën van begeleidende functionarissen, zoals trainers, coaches en officials mee te nemen. Zo begon het seizoen. Middels workshops en bij andere gelegenheden werd hier uitgebreid aandacht aan besteed.

‘Meer spelplezier, minder regels’ was ook een reactie op wat er de laatste jaren in volleyballand gebeurde, onder andere de exodus van vrijwilligers uit de arbitrage ‘poot’ van de bond.  Scheidsrechters, lijnrechters, juryleden en  rapporteurs vertrokken, deels vanwege een natuurlijke uitstroom (wanneer is dat bij een vrijwilliger?) en deels uit ontevredenheid, omdat er volgens hen iets c.q. veel scheef zat bij de arbitrage commissie. Met het gevolg dat er allerlei tekorten ontstonden rondom het volleybalveld, er waarschijnlijk versneld ingestroomd en doorgestroomd moest worden, met het risico van afname van kwaliteit op het hoogste niveau.  

Het is nog niet zo lang geleden, afgelopen 1 april,  dat Wim Teunis besloot zijn functie hoofd zaalvolleybal, die hij ruim twee jaar lang uitoefende,  neer te leggen. “Het belangrijkste in vrijwilligerswerk is plezier”, gaf hij toen aan. “En dat plezier is de afgelopen tijd minder geworden. Onder andere door het gevoel dat zijn verantwoordelijkheden en bevoegdheden niet serieus werden genomen. Regelmatig begaven andere werkgroepleden, waaronder vooral de voorzitter, zich op zijn terrein en passeerden hem daarin. Er is over gesproken, maar onvoldoende vertrouwen in een terugkerend plezier bracht hem destijds tot zijn besluit om te stoppen.

Het is al met al ook nog niet zo heel lang geleden dat de exodus aan N1 scheidsen bij de Nevobo werd ingezet. We herinneren ons nog het vertrek van Woudstra, Friso, Schut, Hensema, Kroezen, Romeijn, van Wijk, Rikken en Huizing en natuurlijk verder de scheidsrechterscoördinator Wim Hendriksen en het jurylid Welbergen*. Uiteraard waren er uiteenlopende redenen,  die deze scheidsen en bondsfunctionarissen deden besluiten of dwongen ermee op te houden, en veelal waren ze van verschillende aard.

*Jurylid Welbergen stapte zelfs, na weer binnen te zijn gehaald, binnen een jaar voor de tweede maal op.

In sommige gevallen werd op vrijwilliger(s) druk uitgeoefend te stoppen met het vooruitzicht als beoordelaar aan de slag te kunnen, een helemaal verschillende taak, want een scheidsrechter is nog geen beoordelaar. Fluiten is iets heel anders dan nabespreken en de vinger op de zere plek(ken) kunnen leggen. Ook werd er ingespeeld op leeftijd en BMI (zie onze eerdere artikelen) om te stoppen, dit diende de bond later weer te herzien.  

Maar de volleybalbond raakte gedurende een relatief korte periode wel een behoorlijk aantal gekwalificeerde en zeer ervaren vrijwilligers, die hoog in de organisatie stonden, kwijt. En dan zul je toch goed moeten nadenken over de oorzaken en gevolgen. En volgens ons kun je dan het beste beginnen met naar jezelf te kijken door een vergrootglas op je eigen organisatie / commissie en het functioneren van de verantwoordelijke leden te leggen. Want het kan toch niet de bedoeling zijn dat volleybal op den duur zonder scheidsrechters wordt gespeeld, op welk niveau dan ook!

Reeds eerder hebben wij uitgebreid aandacht besteed aan de vertrekkers uit het scheidsrechtersgilde, wij hebben gemeend deze keer onder andere ook de Arbitrage Commissie het woord te moeten geven. Hoe kijken zij ertegen aan, wat zijn de redenen voor wat er gebeurde en wat wordt er gedaan met de signalen die bottom up komen.

Daar besteden we binnenkort aandacht aan. De heer van der Mark, vice voorzitter van de arbitrage commissie, beantwoordde ons mailtje aan voorzitter Joep van Iersel gericht, nadat de heer van Iersel had toegezegd zich zelf aan het antwoord te zetten. Wordt vervolgd.

Als u er behoefte aan hebt om te reageren, dat kan naar g.heerink@arghent.nl

gh @ Vizier op Volleybal. Foto Jan van den Noort.