Vizier op volleybal

 

Afscheid clubicoon Frank Vlot

 

Foto Jan van der Ham

Aanstaande zaterdag is een dag welke geen enkele rasechte Sliedrecht Sporter mag missen. De laatste thuiswedstrijd van heren 1 staat in het teken van afscheid nemen. Van enkele goede volleybalvrienden, maar in het bijzonder van twee pijlers van de Sliedrechtse topsport in de afgelopen tien jaar. Clubiconen, publiekslievelingen, kartrekkers en bovenal geweldige sportfanaten en volleybaldieren. Met veel pijn in het hart, maar met bijzonder veel terugkijk plezier nemen wij aanstaande zaterdag in een bomvolle Stoep afscheid van Gert-Jan Toonen en Frank Vlot.

Tenminste, als speler van de hoofdmacht. Als echte Sliedrechters, blijven zij natuurlijk vele rollen vervullen in de vertrouwde en eigen omgeving: Sliedrecht Sport.

Voor beide geldt dat De Stoep (maar zeker ook de Stoeprand) geldt als hun tweede thuis. Teamgenoten zien zij al jaren vaker dan hun familie. Vandaar ook dat zowel Frank als Gert-Jan vele vrienden hebben gemaakt in en om de Stoep. Voor Frank geldt zelfs dat hij daar zijn liefde van zijn leven, Maran, heeft ontmoet en soldaat heeft gemaakt. Gert-Jan heeft zijn vlam zo ver weten te krijgen dat Janneke ook haar spullen pakte, in Sliedrecht ging volleyballen, wonen en zelfs in Sliedrecht zouden gaan trouwen. Onder toeziend oog van vele volleybalvrienden en (oud)teamgenoten zijn zowel Frank en Maran als Gert-Jan en Janneke met veel liefde getrouwd in het gemeentehuis van Sliedrecht.

Nu zij afscheid gaan nemen van de actieve volleybalsport in heren 1, hebben zij natuurlijk allebei gedacht en gewerkt aan hun opvolging. Gert-Jan is vorig jaar al trotse vader geworden van Vere en Frank hoopt in juni een prachtig (volleybal)wonder op de wereld te zetten. Beide kinderen moeten bulken van het volleybaltalent! Naast het genieten van deze twee talenten, zullen Gert-Jan en Frank natuurlijk nog veelvuldig in de sporthal te vinden zijn. Gert-Jan wordt assistent trainer van heren 1 en blijft zo betrokken bij het wel en wee van dit team.

Frank heeft de afgelopen drie  jaar veel pech gekend en is veelvuldig geblesseerd geweest. Frank gaat zich volledig richten op zijn herstel in een lager team van Sliedrecht Sport, om zo hopelijk weer helemaal topfit en in bloedvorm te komen voor wellicht een nieuw hoofdstuk aan zijn rijke volleyballeven. Op welk nivo dan ook.

 

Frank Vlot

Van ongeleid projectiel tot stabiele topper in de Topdivisie. Dat is in één zin de ontwikkeling die Frank Vlot doormaakte als volleyballer. Doorliep met veel plezier en veel (nationaal) succes de jeugdopleiding van Sliedrecht Sport, waar ik hem leerde kennen. Er was niemand binnen de jeugdafdeling van Sliedrecht Sport die zo’n pesthekel had aan verliezen als Frank. Hij kon je als teamgenoot dan ook echt met de grond gelijk maken als hij vond dat jij de oorzaak was van het verlies. Frank liep door de muur om ballen van de grond te halen, maakte ruzie met alles en iedereen, maar won ontzettend vaak en graag. In de mini’s werd hij al eens voor de leeuwen gegooid toen hij zijn teamgenoten weer eens niet uit kon staan in het veld.

Coach Dave zette hem alleen in het veld, omdat hij het zelf allemaal zo goed wist. Tot overmaat van ramp won Frank die set, als enige in het veld en bewees zo zijn gelijk op een sportieve manier. Sindsdien wist iedereen ‘t zeker, dit wordt een hele goede! Frank werd al snel libero, maar kon ook een aardig balletje spelverdelen. In heren 4 als verdeler, in heren 3 en 2 als libero, om zo ook pijlsnel de overstap te maken naar heren 1 als jongste libero in de eerste divisie.

Trainer Tom Berwers haalde hem erbij, zou er wel even voor zorgen dat hij een toontje lager ging zingen. Frank werd beter en beter, had absoluut het beste spelinzicht en kreeg zo een vrije rol in de verdediging. Bart van Vliet nam het over, van wie Frank op zijn eigen manier de passing en verdediging neer mocht zetten. Frank werd een van de beste libero’s in de eerste divisie B en werd door veel teams uit de eredivisie gevolgd. Mocht af en toe mee trainen met het Nederlands team en na één jaar met Wim Boegheim te hebben samengewerkt maakte Frank de overstap naar Brother Martinus en ging in Amstelveen wonen.

Frank, die tot op dat moment zijn eigen veters nog maar net kon strikken, maakte daar twee prachtige jaren mee. Speelde hier op zijn best ontwikkelde zich onder de vleugels van enkele toppers als Rick Wiggers, Joost Joosten en Wouter Stolz opperbest. Na twee jaar werd daar de stekker uitgetrokken en kwam het Britse nationale team in Amstelveen te spelen. Terug naar Sliedrecht zou het mooiste zijn, maar daar speelde Dirk Sparidans in zijn geliefde blauwe shirt.

Een noodgedwongen jaartje sabbatical waar Frank met veel verdriet op terug kijkt. Frank wil niets liever dan volleyballen, volleyballen en nog eens volleyballen. Een jaar niks doen maakte hem gek! “Gelukkig” voor Frank maakte Dirk de overstap naar Dynamo na één jaar en kon Frank onder Michiel de Ruyter terugkeren in de hoofdmacht van Sliedrecht Sport. Ook hij zou nooit meer weggaan. Arie van Wolferen wist na de ambtstermijnen van Michiel, Frank te temmen tot een ervaren en stabiele factor in het team. Sturend waar nodig, corrigerend waar het kan. Onder Frank zijn leiding is de passing de afgelopen jaren één van de beste uit de Topdivisie geworden.

Helaas gingen de jaren onder Arie van Wolferen gepaard met veel blessures. De enkel werd steeds slechter en Frank moest enkele keren geopereerd worden. Frank bleef betrokken op elk denkbare manier bij het team. Frank zit inmiddels nog steeds in het gips en zal de komende weken/maanden prioriteit moeten geven aan het herstel van zijn blessure. Hij wil er alles aan doen om weer terug op nivo te komen. We hopen natuurlijk dat dit lukt, voor de vereniging, maar vooral voor zichzelf. Frank heeft namelijk een hekel aan verliezen, vooral door dingen die hij niet in de hand heeft.

Ik heb de eer om met beide spelers acht jaar in heren 1 gespeeld te mogen hebben. Dit zeg ik met heel veel trots en kijk hier met plezier en een grote glimlach om mijn mond op terug.  Gert-Jan en Frank zijn in die jaren geen volleybalvrienden geworden, maar vrienden. En dat is bijzonder.

Ik gun Gert-Jan en Frank het mooiste afscheid wat er bestaat met honderden trouwe Sliedrecht Sporters op de tribune. Hier kunt u voor zorgen, laat ze genieten!  Tot zaterdag,  Roy Kroon

Een vroeger team van Frank