Amsterdamse derby met 4-0 naar US Volleybal

VoV, 09-03-2020. 4:36 uur. Zaterdagmorgen 10.30 uur zit Remmert Daas aan zijn eerste kopje cappuccino, wetende dat er een beladen wedstrijd op het programma staat. Het grootste talent van Amsterdam en omstreken van de laatste pakweg 20 jaar bereid zich op zijn manier voor op de middag die zal volgen.

Nick Maarse noemde het in online chatgroepen “een belangrijk potje” en zou zich dus ook in de hal vertonen om dit te komen aanschouwen. Daas ziet dit ook zo. “We draaien niet zo optimaal als het zou kunnen, of beter, als het zou moeten. Met het materiaal wat wij hebben, moeten we bovenin de 2e divisie spelen en de 9e plek is niet waar wij horen. En als je dan vandaag verliest, dan gaat het nog een vervelend voorjaar worden. Een zege zal dan ook broodnodig zijn”.

Voor zulke dagen bedenkt een talent als Daas dan iets speciaals. In zijn kopje was het koffiedik kijken, maar in zijn kast was er nog maar één optie: in het rood. Het goddelijkse US-blauw moest plaatsmaken voor het rood van, jawel, VVA. Is het overmoed? Arrogantie, of veel zelfverzekerdheid? Of beide? Daas is een andere mening: “al het andere zat in de was…”.

Met Daas in een rode glansrol speelde de wedstrijd zich af. Coaches Kalt en de Geer stuurde naast de ster ook Raphael (BRA), Koolstra, Verdonck, André en spelverdeler Hoonhout het veld in, maar dat was eigenlijk bijzaak. Net zoals dat Jesper Borst op vakantie was, of dat Midas Snoek soms wat punten serveerde. Wel leuk te vermelden was de terugkeer van Jelmer Lubberts, maar dat stond letterlijk en figuurlijk allemaal in de schaduw van de prestaties van Daas. Het rode broekje vloog door de Amstelcampus, het ene na het andere punt werd binnen getimmerd en zo werd de eerste set met 25-19 naar Amsterdam oost gesleept.

Set 2 en 3 verliepen in eenzelfde ritme. Met Muis in plaats van Koolstra kwam de gemiddelde leeftijd op 35,6 jaar, de hoogste gemiddelde leeftijd voor een studentenvereniging ooit in een veld gebracht. Kalt greep meteen in door de net 43-jarige Hoonhout voor de nog altijd 19-jarige Arzbach in te brengen. Gevolg was ook dat de bijna 40-jarige Musters de bank mocht blijven warmhouden en papa Johan alleen mocht invallen om zonder bal aan te raken als veldvulling te fungeren. De verjonging wierp echter wel zijn vruchten af, ook set 4 werd door US winnend afgesloten.

En zo zag iedereen, inclusief lands de beste volleybalfotograaf John van Geenen, én Arjen van Veen (wist je dat die tegenwoordig in US H2 speelt?), dat het goed was.

In Amsterdam Oost dan. In West zijn ze ondertussen hard op zoek naar rode broekjes.

gh @ VoV, verslag door Robbert van Leeuwen, Foto John van Geenen.