Vizier op volleybal

 

Apollo8 D2 laat kansen onbenut vs. Sneek D2

VoV, 03-10-2021, 17:35 uur. Na twee wedstrijden is er natuurlijk nog niet heel veel te zeggen over de sterkte van de verschillende teams in de Topdivisie. Maar zowel bij Sneek als bij ons is een groot deel van de routine verdwenen, waardoor jonge meiden de kans krijgen om op dit niveau te acteren en te groeien. Onze wedstrijd tegen Sneek2 was een mooi voorbeeld van de pieken en dalen die het gevolg zijn van het gebrek aan routine en de hoge foutenlast die hoort bij jeugdige speelsters. Omdat beide teams hoge pieken afwisselden met diepe dalen was de 3-2 overwinning van Sneek een logische uitslag (had ook 2-3 mogen zijn).

Voor we afreisden naar Sneek hadden we een moeizame trainingsweek achter de rug. Vorige week bij Sudosa heeft onze libero Tess een lichte hersenschudding opgelopen en passer/loper Floor scheurde maandag tijdens haar ALO-opleiding een spiertje in haar bovenbeen. Geen voltallige trainingen dus en de geplande ondersteuning van Esther van D1 ging ook niet door, dus met negen relatief fitte speelsters naar Sneek met de busjes van de SWB (hartelijk dank voor het mogen gebruiken hiervan!).

Tot het laatste moment was onduidelijk of onze libero Tess uiteindelijk in staat zou zijn om te spelen, maar gelukkig voor ons heeft Tess een echte topsportmentaliteit en heeft ze het volgehouden, al vermoed ik wel dat ze daar vandaag wat extra last door zal hebben gekregen.

Dan de wedstrijd: We startten met Minke, Madée, Amber, Roos, Rinske, Lisa en Tess en de start was dramatisch. Sneek speelt in een grote hal, gescheiden door tussennetten en waar vier wedstrijden tegelijk gespeeld worden. Qua ruimtebeleving en lawaai heel anders dan de meeste wedstrijden die we in de Topdivisie spelen. Wij moesten er erg aan wennen, getuige de ketsers in de pass, foutservices en haperende aanvallen.

Via 6-0 en 12-5 stonden we in no-time op een bijna niet te overbruggen achterstand in de 1e set. Zonder wissels op de passer-loper positie was het ook lastig om als coach in te grijpen, de passlijn zou het toch samen op moeten lossen.

En, wonder boven wonder, punt voor punt kwamen we terug. De aanvankelijke schroom werd afgegooid en op 14-13 hadden we de aansluiting te pakken. We konden echter niet doorpakken en de eerste 6 punten achterstand bleken uiteindelijk toch fataal in deze set die met 25-21 naar Sneek ging.

De 2e begonnen we wat beter, geen series punten tegen en af en toe mooie punten van onze kant. Vanaf 9-10 liepen we weg bij Sneek en bij 9-18 maakten zij hun eerste punt pas weer. In deze set was het genieten aan de kant en liep alles soepel. Gevolg was een eenvoudige winst voor ons met 14-25.

De 3e set was een thriller waarbij ik gelijk de afloop verraad. We wonnen die set met 24-26. Daar zag het echter lang niet naar uit. Het grootste deel van de set hebben we op achterstand gestaan, tot de stand op 17-17 gelijk werd. Sneek pakte het momentum en liep weg naar 24-21. Na een time out op die stand sloeg de speelster van Sneek de service uit en wilde Rinske Hofsté nog niets weten van een eventueel verlies van de set. Haar services waren Sneek te machtig en met drie aces en twee services van waaruit Sneek niet tot een fatsoenlijke aanval kon komen, was de set uiteindelijk toch voor ons.

Dan zou je denken, dat is een dreun voor Sneek en we stomen door naar de 1-3 winst, maar niets bleek minder waar. Onze hoge foutenlast brak ons op en de hele 4e set hebben we achter de feiten aangelopen, 25-19 voor Sneek. En hoewel de tussenstand van 2-2 een goede afspiegeling was van hetgeen de beide teams hebben laten zien, voelde het toch als een verloren punt op dat moment.

In de 5e set ging het lang gelijk op (9-9). Daarna pakte Sneek af en toe een extra puntje (soms met een mooie bal, soms met veel geluk) en uiteindelijk konden zij bij 15-12 juichen en moesten wij genoegen nemen met een 3-2 nederlaag.

We reden terug met het gevoel dat we er meer uit hadden kunnen halen, maar met een gehavende selectie een punt overhouden aan een uitwedstrijd is voor de ranglijst niet direct een slecht resultaat.

gh @ VoV, verslag van Thijs Prins, trainer coach van Apollo 8 dames 2. Archieffoto Rudy van ’t Rood.