Apollo8 D2 verlengt abonnement op 5-setters

VoV, 17-10-2021. 11:00 uur. Voor de 4^e keer in 5 wedstrijden waren er 5 sets nodig om een winnaar aan te wijzen van onze wedstrijd. De winst viel van die 4x twee keer onze kant op en twee keer trokken we aan het kortste eind. Deze keer was een van die twee verliespartijen.

Met een voorzichtig opkrabbelende ziekteboeg kwamen we mooi op tijd in Groningen aan. Door de blessures van Floor en Tess wisselden zij vandaag wel van functie, Tess werd passer/loper en Floor trok het liberoshirt aan. Naast Floor startten we vandaag met Bente, Lisa, Rinske, Madée, Amber en Lotte.

Onze start was moeizaam, blijkbaar waren we toch nog onder de indruk van het lawaai op de tribune, wat overigens gedurende de hele wedstrijd voor een heerlijke sfeer zorgde. In zo’n omgeving volleyballen is toch het mooiste dat er is. Heel fijn was ook dat ons heren 1 ook bleef kijken en aanmoedigen na hun eigen (helaas verloren) wedstrijd. Dat heeft ons zeker geholpen en zij hebben een mooie wedstrijd gezien.

Zoals gezegd, was de start in de eerste set niet best (11-3). Echter maakten wij direct in één serviceserie van Rinske Hofste de achterstand vrijwel goed (11-10). In het midden van de set konden wij op de sprongspin service van Lisa Louwrink uitlopen naar 15-17 en het duurde tot 24-24 voor Donitas weer naast ons kwam. Op dat moment wisselden wij de dubbele wissel terug en, met weer drie aanvalsters aan het net, pakten we de eerste set met 24-26. Lekker!

De 2^e set was het beeld, zoals wel vaker in damesvolleybal, tegengesteld aan de 1^e set. Nu liepen wij snel weg (5-12) en kwam Donitas op 15-15 weer langszij. Onze dubbele wissel had dit keer geen succes en Donitas liep door naar 22-19 en wij kwamen nog wel terug tot 24-23, maar serveerden toen fout, dus ging de set met 25-23 naar Donitas.

De 3^e set was duidelijk voor ons. Vanaf 5-5, ging het via 8-14, 11-18 en 15-22 naar 16-25 setwinst voor ons. In deze set en, naar later bleek, de hele wedstrijd hebben we een hoog niveau gehaald en, ondanks dat één punt daarvoor dan een wat magere beloning is, ben ik heel blij met de ontwikkeling van het team. Zeker ook omdat tot nu toe iedereen in elke wedstrijd speeltijd heeft gekregen en ook echt bijgedragen heeft aan de resultaten. Het geeft aan dat de selectie in evenwicht is en we samen verder kunnen groeien in ons eerste echte jaar Topdivisie.

Wel moet ik één speelster apart benoemen, Lisa Louwrink. Zij steekt er als passer/loper momenteel echt bovenuit. Niet alleen binnen ons team, maar ook als ik de selecties van onze tegenstanders tot nu toe bekijk. Tegen Sneek gaf ze niet helemaal thuis, maar in de andere vier  wedstrijden maakte ze echt het verschil met haar snoeiharde aanvallen op grote hoogte, prachtige hoeken en met haar, vrijwel foutloze, sprongspin opslag heeft ze al heel veel punten binnen gehaald. En dan blijft ze ook nog eens passend overeind, een knappe prestatie voor een speelster (net 17 jaar) die vorige seizoenen nog op de diagonaal positie speelde.

Terug naar de wedstrijd. In het kader van de heen-en-weer ging het initiatief in deze set weer naar Donitas. Zij liepen uit naar 10-4 en gelijk aan de 1^e set konden we die achterstand nog wel repareren (14-14). Maar bij 20-14 zag het er niet goed uit voor ons. Onze dubbele wissel met Bente en Pien liep dit keer wel goed en we kwamen nog dichtbij, maar het laatste punt was helaas toch voor Donitas (25-23).

In deze set steeg de alcohol sommige supporters van Donitas blijkbaar naar het hoofd, want hun positieve aanmoedigingen voor hun eigen team sloegen helaas om in het sarren en negatief benaderen van mijn speelsters, waarbij vooral Tess, die net weer terugkwam van een hersenschudding, het moest ontgelden. Heel jammer en teleurstellend. De scheidsrechter greep overigens goed in door hier aandacht voor te vragen en de supporters te manen dit niet meer te doen, maar na een punt of drie gingen ze gewoon weer verder. Tess ging er goed mee om, net als het hele team, maar wat mij betreft hoort dit niet in onze sport thuis.

Set 5 is natuurlijk een sprintje als je het met de andere sets vergelijkt. Goed starten en snel een voorsprong nemen, dat speelt het lekkerst. Dit zullen beide coaches wel gezegd hebben, maar Donitas voerde het beter uit, want met 8-5 wisselden we van kant en bij 10-7 hadden ze de voorsprong die ze wilden. We kwamen sterk terug tot 11-11 en 13-13, dus het kon nog beide kanten op vallen. Vorige week speelden we de wedstrijd in dezelfde rotatie (met Lisa aan service) mooi uit met vier punten op een rij, maar dit keer lukte dat niet en pakte Donitas met 15-13 de winst in de set en de wedstrijd.

Als je drie sets met twee punten verschil verliest, ben je als coach (en als speler ongetwijfeld ook) altijd toch teleurgesteld, omdat je het gevoel hebt dat er meer te halen zou zijn geweest, maar de realiteit is dat we vrijwel elke week maximaal presteren. Ik ben trots op de meiden en hun ontwikkeling, we krijgen wekelijks complimenten van onze tegenstanders en ik zie ze groeien als team en individueel, dus hebben we niets te klagen. Hopelijk kunnen we de lijn vasthouden nu iedereen weer bijna fit is. Volgende week spelen we een bekerronde tegen Alterno, PDK Huizen en Volco Ommen. Volco is de gastheer/gastvrouw en de wedstrijden worden vanaf 13.00 uur gespeeld.

gh @ VoV, verslag van Thijs Prins, trainer coach Apollo 8 dames 2. Foto Rudy van ‘t Rood.