Arbitrage schiet tekort bij VCN vs Apollo

Deze weinig verheffende kop boven het artikel dekt de lading nauwelijks. Het collectief falen van de arbiters van Berkel en Romeijn en de curieuze hoofdrol voor de scheidsrechtersbeoordelaar van Tijn deden de gemoederen flink oplopen in King’s thuishaven Oostgaarde. Dit tijdens en na een wedstrijd,  die ongetwijfeld een vervolg gaat krijgen op het bondsbureau.

King Software begon de wedstrijd met een in de warming-up zorgvuldig geprepareerde Ingerlise Kooijman. De spelverdeelster was niet ongeschonden de bekerdubbel met Eurosped en het “competitie tussendoortje”  bij Alterno van de afgelopen negen dagen doorgekomen. De wedstrijd was amper op stoom of vanaf de tellerstafel kwam het signaal dat de opstelling van Apollo niet klopte.

Het eerste signaal vroeg in de set werd door de arbitrage genegeerd maar het tweede signaal bij 11-9 voor King Software leidde alsnog tot beraad. Een beraad dat ruim tien minuten duurde en einde wedstrijd betekende voor nummer 8 libero Lisanne Waanders die simpelweg niet als libero op het wedstrijdformulier stond. En alsof het een wedstrijdje op de camping betrof hoefde Apollo niet terug naar 0 punten in de stand. Uit compassie of onkunde is niet duidelijk, wel duidelijk was het onjuist toepassen van de regels.

Helaas zou het daar niet bij blijven. Zonder warming-up werd de wedstrijd hervat met King Software als bovenliggende partij. Setwinst werd gevolgd door een 20-12 voorsprong in de tweede doorgang waarna King’s setter voor behandeling vroegtijdig naar de kant moest. Het langdurige oponthoud eiste haar tol. Zonder spelregisseuse leverde King Software de tweede set in maar nam desondanks in set drie het voortouw en de voorsprong gedurende de gehele set.

Het was echter eerste scheidsrechter van Berkel die in een serie van vier foutieve waarnemingen en middels een inconsequente technische lijn het pleit bij 25-27  in het voordeel van de bezoeksters besliste. Met een serie van twee keer geel en een keer rood trachtte van Berkel het tanende gezag te herwinnen maar het werd slechts een illustratie van arbitraal falen.  Met de opgekalefaterde Kooijman weer binnen de lijnen drong King Software de Tukkerse ploeg stevig in het defensief. Een defensief waarin tot aller verrassing Lisanne Waanders onder het nummer 17 een prominente rol mocht vervullen.

Protest van King’s zijde werd door tweede scheidsrechter Romeijn in overleg met beoordelaar van Tijn, die ineens een jurypet op zette, als onontvankelijk verklaard. Sterker; van Tijn en Romeijn beslisten dat Apollo naast Florien Reesink met de eerder uitgesloten Waanders alsnog een tweede libero mocht inzetten. Nummer 17 werd middels doorhalingen en bijschrijvingen op het wedstrijdformulier toegevoegd en om de verwarring compleet te maken mocht Waanders van de arbitrage ook wel als passer – loper meedoen.

Net als haar ploeggenootjes gewoon ook een zwart tuniekje aan en met toestemming van de arbitrage c.s. gewoon weer het partijtje mee ballen. Topdivisie volleybal of een partijtje om de leut met een willekeur aan toepassing van de reglementen? In de barrage van de beladen match liet eerste scheidsrechter van Berkel eens te meer zien het speltempo niet te kunnen volgen en de wedstrijd kantelde met een nare bijsmaak in het voordeel van Apollo.

Begrijpelijke vreugde bij de Tukkers en evenzeer begrijpelijke frustraties aan Capelse kant. Frustraties die alleen nog maar verder opliepen toen van Tijn aan captain Sanne Hoevenaars liet weten dat het tijdens de wedstrijd aangekondigde protest niet op het wedstrijdformulier mocht worden geplaatst.

Was er twee dagen eerder nog sprake van een uitgelaten sfeer na een wervelend optreden tegen Eurosped, nu overheerste de ontgoocheling. Was er na die verliespartij unaniem lof voor de soevereine arbitrage, nu was er de unanieme verontwaardiging over de arbitrale invloed op het wedstrijdverloop. Kortom een duel met een staartje waarvan de uitslag voorlopig met potlood moet worden ingevuld. 

(door Loes van Wijngaarden. Foto Jan van den Noort)