Back on track: Weer 4-0 winst voor Sovoco D1, nu vs. VCV D1

VoV, 16-10-2023. 18:32 uur.  Het was voor de meesten al een tijdje geleden dat we in Sporthal West mochten aantreden. Maar veel was nog als vanouds bij VCV. Het tunneltje door om bij de hal te komen, de kroeg/ kantine met zijn donkere hoekjes, originele fotolijstjes en dartbord en ook nog altijd de trouwe, luidruchtige supporter op de tribune.

Oude herinneringen werden opgehaald, zoals dat ons oud-teamgenootje hier in de kleedkamer ooit de volle prullenbak heeft lopen uitpluizen in de hoop haar nog behoorlijk nieuwe trouwring terug te vinden. (Het liep goed af; ze kwam er dus op tijd achter en vond ‘m terug in een potje zalf die ze daarin weggegooid had, maar het was viiiieeees!!)

Nieuw was dat het erg koud was in de hal en dat er maar liefst 2 dj’s waren om de wedstrijd van muziek te voorzien. Leuk! De muziek dan, niet die kou. De oudjes moesten echter wel eerst ff de jonkies Henny Huismans ‘Met zijn allen’ aanleren. Cultuurbarbaren.

We moesten ballen lenen van VCV want Daniela – de onze wedstrijdballen beheert – was afwezig en Sandra had die tas nog juist PER SE uit haar auto gehaald. Expres dus. Maar niet terecht.

De voorbespreking was een wirwar aan synoniemen voor ‘energiek’, het gewoon uitroepen van ‘zin!’ vermijden, nieuwe complexe woorden, en een paar technisch/tactische doelen. Maar uiteindelijk zaten we op 1 heldere lijn.
In de beker hadden we 2-1 gewonnen, waarna we die 1e verloren set nog wel even wilden rechtzetten, want toen hadden we absoluut niet goed gespeeld.
Daniela geniet van een vakantie en was dus afwezig, maar Daphne was – in tegenstelling tot bij de beker – er gelukkig wel gewoon bij nu.

Met Eline, Daphne, Sandra, Floor, Lieke en Kim begonnen we aan de strijd. Dat deden we direct scherp. We brachten goede servicedruk, onze pass lag behoorlijk goed en Eline kon alle aanvallers bedienen. VCV maakte veel fouten. Het ging vrij gemakkelijk. Zou dat komen omdat de klaproutine van Daphne, Kim, Floor en Hanneke van tevoren aan de zijlijn nu in 1x goed ging?! We hadden halverwege wel een klein dipje, maar we wonnen met 18-25.

De muziek hielp ons lekker ‘energiek’ te blijven. We gingen daarom gewoon door waar we gebleven waren. De tegenstander laten lopen, vooral naar voren, werkte goed. We konden Floris’ aanwijzingen voor de service goed opvolgen en zo pakten we een mooie voorsprong. Misschien werden we wat laks, want ook nu was er halverwege even een klein dipje met slordigheden. Kyra kwam erin voor Eline. En na de time-out bij 9-11 achter, stond het even later alweer 14-22 voor ons. Ook deze set pakten we eenvoudig, met 16-25.

Kyra bleef staan in de 3e set. Dit was NIET de cruciale 3e set, al begon Anto tegen Floris zijn wil in dit toch te beweren. Hier was het de laatste keer tegen Leython natuurlijk misgegaan… Dus: het staat gewoon weer 0-0, aldus Floris, niks meer niks minder. We werden ook in deze set nog steeds goed geholpen door de foutenlast van VCV, maar ons dipje halverwege was ook wat groter helaas. Eline kwam er in waardoor Kyra een rondje ging aanvallen. Op tijd drukten we door: 20-25.

De 4e set had beetje hetzelfde verloop als voorgaande sets. Floor gooide om ons op te schudden nog even een reclamebord om. Er zaten wat gekke rommelballen tussen en we lieten ons niet afleiden door het geschreeuw tijdens het serveren en maakten het zakelijk af met 25-19. Hoppa! 4-0!
Toedeloe, toedeloe, toedeloe schalde er door de luidsprekers. Sandra werd omvergelopen door de eerdergenoemde trouwe luidruchtige supporter die – diehard fan als hij is – VCV toch als winnaar bestempelde, ook al als vanouds.

Een lekker potje, waar we genoeg verbeterpunten uithalen, maar waarop we ook trots zijn. Geen onnodig puntverlies geleden dit keer. Hoewel we 2 jarigen hadden deze week, was er niet eens taart. Dat bouwt de verwachtingen wel op voor volgende wedstrijden…
Daphne en Hanneke moesten de eer maar even hooghouden en gingen – gezellig samen met de scheidsrechter – nog even maccen. Daar werd besloten dat dit echt vaker weer met het hele team moet, onder het mom van ‘meer samendoen met het team, buiten het volleyballen om’. Of volgens scheidsrechter Willem: ‘Eten moet je toch’.
Jammer dat een van onze signaturen dezelfde avond alweer van het dartbord is gekrast (of het er nu mooier op is geworden betwijfelen we), maar dat mocht de napret van de overwinning niet drukken. Al met al was het leuk Sporthal West en VCV – of zoals Maike schrijft CVC – weer te bezoeken.

En nu hard trainen zodat we zaterdag 2 wedstrijden op 1 dag volhouden en wel tegen topdivisionist Keistad en poule-genoot Protos, voor de 2e ronde van de beker. In onze eigen Bunt (15u en 17u). Al schijnt Protos ook nog een competitiewedstrijd te moeten spelen rond dezelfde tijd. Respect.
Komen jullie aanmoedigen?

gh @ VoV, verslag van en foto via Hanneke van den Broek. Sovoco Dames1.