Bekerteleurstelling in Twentse Tubbergen

VoV, 30-10-2019. 4:10 uur.  Met een vertrektijd, die we zelfs bij de mini’s niet hebben ervaren, namelijk 08:15 uur, reisden we met OBEG Donitas dames 1 af naar het Twentse Tubbergen. Een bekertoernooi tegen Dynamo Tubbergen en WVC Wierden, beide ploegen uitkomend in de Eerste Divisie, stond op de planning. Twente, de plek waar we tijdens het teamweekend danspasjes en plonsjes hebben gemaakt, was voor ons bekend terrein.

Vandaag mocht er voor de verandering gevolleybald worden. Spelerspassen, ID-kaarten en de flesjes waren daar. Het strepenboek en de ballen lieten nog even op zich wachten (ik noem verder geen namen). In het busje werden diepgaande gesprekken gevoerd waarbij genderneutraliteit, plassende mannen en shetlandpony’s de revue passeerden (wederom noem ik geen namen).

Gelukkig is onze selectie alweer iets fitter, met de nadruk op iets. Onze theetante Daphne, ook wel Claire genoemd, was met een goed ingepakte pols weer wedstrijdfit. Bovendien is onze Snoek (Anouk O.) ook weer aan de beterende hand. Verder zit Erwin nog in China. Ook was Henny helaas verhinderd. Gelukkig was daar onze altijd vrolijke, meester der tactiek, Wood.

Laten we zeggen dat het in de eerste set tegen Dynamo nog ietwat vroeg voor ons was en we nog niet helemaal wakker waren. 25-7. Hier wil ik het dan ook graag bij laten. Gelukkig ging het in de tweede set gestaag beter. Met tussenstanden van 5-3, 11-5 en 19-10 wisten we in ieder geval nog 19 punten te behalen. Uiteraard was dit niet voldoende, maar wel bood het perspectief. Het niveau van het einde van de tweede set zagen we terug gedurende de derde set.

Middels mooie serveseries en blokpunten wisten we Dynamo te kloppen met 21-25. In de vierde set stonden we tot 13-15 de hele tijd voor. U voelt hem nu vast al aankomen: vanaf dat moment zijn de rollen omgedraaid en pakt Dynamo de voorsprong. Via 20-18, 22-19 en 23-22 weten zij als eerst de 25 te bereiken. Helaas, een 3-1 nederlaag.

Met frisse moed werd er aan de tweede wedstrijd tegen WVC begonnen, hetgeen te zien was aan de tussenstanden. Via 6-4, 11-7 en 14-9 wisten we ruim voor te blijven op WVC. De ploeg uit Wierden gaf zich echter niet zomaar gewonnen en knokte zich terug tot 22-22. Vanaf dat moment was het stuivertje wisselen: 23-23, 24-24 en 25-25 waren daar. Ons scoreverloop zie ik dan ook als een parabool die dus helaas weer daalde: 25-27.

In de tweede set was het verschil helaas groter en hadden wij bovendien de scheids ook niet mee. Bepaalde kleuren waren voor de scheids niet waarneembaar. Het werd hem letterlijk en figuurlijk groen en geel voor de ogen. (Wellicht was het beter geweest als de lijnen blauw en geel waren). Dit leidde tot grote frustratie bij een aantal van ons (wederom noem ik geen namen). Wierden tikte dan ook redelijk snel de 25 aan, waar wij bij 19 bleven steken. In de derde set wordt het nog spannend, maar verliezen we uiteindelijk met 23-25. Hier wil ik het dan ook graag bij laten.

Twee keer een nederlaag voelde als een koude douche. Wel was er nog even tijd voor een warme douche, met de nadruk op even. Onze Wood moest namelijk om 18:00 uur weer aan de lijn staan bij dames 2 in Groningen. Gedurende de dag is gebleken dat er wel potentie in het team zit.

Hopelijk gaan we volgende week tegen Utrecht scoren en gaat het beest in ons los. Dus wij gaan nu de stad Groningen weer in, zelfverzekerd en goed gemutst. Hopelijk zien wij u volgende week in de Struikhal. Dan spelen we tegen de huidige nummer drie van onze competitie, VV Utrecht. Het tijdstip maken wij nog bekend.

gh @ VoV, verslag OBEG Donitas Dames 1. Foto’s Jan van den Noort.