Bijrol voor Zaanstad H2 in Protos musical
VoV, 20-11-2023. 6:50 uur. Aardappelen, vlees, en groente: de Hollandse pot. En tevens de tegenstander van Merkala Zaanstad Heren 2 vandaag. Het team dat het dessert van de competitie vormt. Voor degenen aan wie de beeldspraak ontgaat: ze staan laatste. Of liever, stonden laatste.
Gelaten. Dat woord rolde vandaag meerdere malen over de lippen van coach Ronald. De mannen van Merkala Zaanstad Heren 2 stonden vandaag wat onwennig in het veld. Blijkbaar meer onder de indruk van het Utrechtse studententeam dan we hadden gewild. De tegenstander die elke set onder luid gezang aanving. Goed, Jesse stond in de stromende regen een oude man op te wachten. En de knie van Huinen gaf niet thuis. Maar ook zonder hen hadden we verwacht tenminste de winst eruit te slepen.
In de eerste set was geen van beide teams echt overtuigend. Het lukte de Zaankanters echter niet om de voorsprong te pakken. Met weinig sprankelend spel sukkelden de teams naar 22-25. Een slecht begin geeft dubbel zoveel werk.
Set twee. Het tweede couplet van het Utrechts studentenkoor wordt luidkeels ingezet. De scheids is scherp op de regels, maar geniet blijkbaar van de muzikale inbreng van de gasten. De operette mag immers volledig uitgezongen worden alvorens we aan de tweede set beginnen. Kort samengevat krijgen wij nauwelijks een bal op de grond terwijl bij Protos alles lijkt te lukken. Tegen de tijd dat we het derde couplet (retteketet) ingezet horen worden staan de 0-2 achter in sets.
In de derde set daalt de gemiddelde leeftijd tot 31,5. De jeugd heeft de toekomst. En hopelijk ook de sleutel tot winst in de derde set. Met de tweeling binnen de lijnen weten we de derde set nipt te winnen. Een sprankje hoop ontstaat.
Als we nog willen winnen dan moet het nu gebeuren. Dan moet er snoeihard gewerkt worden. De set wordt nog goed gestart. Maar zodra onze zingende tegenstanders de tien bereiken zakt het aan Zaanse zijde als een kaartenhuis in elkaar. Het was de hele wedstrijd al onrustig en wankel. Maar nu lijkt er niets meer goed te gaan. Passend staan we onder druk. Komt de pass wel een keer dan weten we het aanvallend niet af te maken. En ook blokkerend ontbreekt alle controle. Het is huilen met de mijter op. Enigszins gedesillusioneerd druipen we af.
Vandaag was geen beste dag. Valt er lering uit te trekken? Ik weet het niet. Het lijkt mij beter vooruit te kijken. Volgende week reizen we af naar de hoofdstad. We zien u graag om 14:15 uur in de Amstelcampus!
gh @ VoV. Verslag van Marc van den Hurk, Zaanstad Heren 2. Foto Jan van den Noort.