Bioritme Vrivo mannen ernstig verstoord!
“Volgens de leer van de bioritmetheorie wordt de levenscyclus beïnvloed door drie ritmische cycli met verschillende lang-durende periodes. Bioritmiek gaat ervan uit dat de mens niet op elk ogenblik in dezelfde mate de beschikking heeft over zijn vermogens en dat deze beschikbaarheid cyclisch verloopt zoals de meeste continue processen in de natuur. De beschikbaarheid van een vermogen neemt geleidelijk toe, bereikt een maximum, neemt dan weer af, bereikt een minimum en gaat dan weer toenemen (…) Zo is het bijvoorbeeld goed mogelijk dat men op een bepaald ogenblik maximaal beschikt over bepaalde eigenschappen en tegelijk minimaal over andere eigenschappen.”
In nauw overleg en voortdurende afstemming met het team van doktoren, fysiotherapeuten, fysieke trainers dat reeds sinds jaar en dag 24/7 voor het team ter beschikking staat, heeft de technische staf van de Mannen van Vrivo een zeer nauwgezet en uniek arbeids-rust programma ontwikkeld dat in de loop der volleybalseizoenen is vervolmaakt. Dit programma heeft ten doel het delicate zgn. “sport-bioritme” van de Tukkerse ploeg te bewaken om zodoende (sportief) te kunnen pieken op de momenten dat het ertoe doet.
Ultieme doel is natuurlijk om de mate van beschikbaarheid van de fysieke vermogens van de Vrivole mannen tijdens wedstrijden tot een optimaal niveau te brengen; kracht, techniek en focus zijn zo bijvoorbeeld op maximaal niveau en compassie, inlevingsvermogen en oeverloos-geleuter-over-futiliteiten op een minimaal niveau.Thuis, ná het volleybal en in de gezinssituatie, komen dan laatstgenoemde eigenschappen juist weer op een maximaal niveau. De laatste drie jaar, tot en met 10 oktober jl., heeft dit uitstekend gewerkt; twee promoties achtereen en een 3e plek in de 2e Divisie waren het gevolg.
Dikwijls stegen de mannelijke mannen uit Vriezenveen (letterlijk) tot grote hoogte in (vooral) hun thuisduels, waardoor ieder verzet van willekeurige tegenstanders futiel bleek en bezoekende ploegen veelal gedesillusioneerd het Twentse sportbolwerk “De Stamper” verlieten. Het publiek tijdens de wedstrijden was bijzonder tevreden en het thuisfront naderhand ook; win-win situatie zogezegd…
Hoe delicaat dit Vriezenveense bioritme echter is bleek wel tijdens de wedstrijd tegen VoCASA Heren 2 in het weekend onzes Heren op 11 oktober 2014. Waar de Twentse ploeg normaliter aantreedt om 16:00 uur in de eigen sporthal, klonk het beginsignaal pas om 19:30 uur (!), toen het buiten al bijna donker was. In de aanloop hiernaartoe betekende dit dus een enorme taak voor de medische staf van Vrivo. De beschikbaarheid van de maximale vermogens diende te worden uitgesteld naar 19:30 uur i.p.v. 16:00 uur op de zaterdagmiddag.
Speciale nood-tijdschema’s voor o.a. de slaapcyclus en (kracht)training werden hals-over-kop uit het stof gehaald om te redden wat er te redden viel. Helaas bleek alle inspanning de ploeg op scherp te krijgen (oftewel het sport-bioritme te optimaliseren) een volledig tegengesteld effect teweeg te hebben gebracht. In plaats van het Vrivo zo typerende genadeloze en ongenaakbare spel werd een bedroevend enigszins-op-een-balspel-gelijkend tijdverspillend schouwspel aan de dag gelegd, waar niemand op zat te wachten.
Het sport-bioritme van alle spelers bleek volledig verkeerd te zijn afgesteld. Alle time-outs werden benut door coach Matthijs Oosterhuis, om vervolgens slechts gevuld te worden met overloos-geleuter-over-futiliteiten; ook zijn bioritme bleek danig verstoord. Het mag een Godswonder heten dat er uiteindelijk nog twee van de maximaal vijf te verdienen punten werden binnengesleept. Het is dat VoCASA de kansen niet wist te verzilveren in bijvoorbeeld de 4e set, want er had ook zomaar 1-3 als uitslag op het formulier hebben kunnen staan.
Dat de mannen van Vrivo normaal op dit tijdstip al met de beentjes hoog – en het energieniveau laag – thuis op de bank zaten was overduidelijk zichtbaar op deze droevige zaterdagavond. Een aantal supporters (maar ook enkele spelers zo bleek na het laatste fluitsignaal) moest worden wakkergemaakt om ongeveer 21.30 uur; 2-3 verlies na ongeveer 120 minuten.
(Wedstrijdverslag Matthijs Oosterhuis, Foto Jan van den Noort)