Bodyscan mist p/d op setgemiddelde

foto Michel Migchielsen

“We speelden zaterdag ons laatste competitiewedstrijd in Deventer tegen DeVolCo. Dat team stond op de elfde plaats en had theoretisch nog een kans op plek tien. Ze moesten van ons dan wel een aantal sets pakken. We moesten zelf onze beste beentje voorzetten om kans te houden op de tweede plek. We begonnen met beide Jannekes (de Jong en den Butter) aan de buitenkant, Ashley Smeets op de spelverdeling, Babs oude Hampsink op de diagonaal, Lisa Slomp en Sanne de Kinkelder op midden en Karen Jongman op de liberopositie.

De eerste paar punten van de set gingen gelijk op waarna we steeds meer afstand namen. Mede omdat we stabieler speelden en een goede pass hadden konden we de punten zelf makkelijk scoren. Naar mate de wedstrijd vorderde kwam de blokkering steeds beter te staan en wisten we de aanvalsters van DeVolCo tot veel fouten te dwingen. We wonnen de wedstrijd met duidelijke cijfers (18-25, 12-25, 18-25 en 10-25). Deels omdat we zelf geconcentreerd en degelijk speelden en deels omdat DeVolCo niet bij machte was om iets serieus terug te doen. DeVolCo heeft zeker enkele talenten, waaronder Fleur Savelkoel, maar kunnen het met dit jonge team nog niet maken.

Aan het einde van de wedstrijd werd afscheid genomen van Janneke de Jong. Een van de speelsters die het team de laatste drie jaren op sleeptouw heeft genomen. Met de opgedane ervaring op de hoogste niveau ’s bij Longa ‘59, Volco, Set-Up ’65 en Havoc was ze van grote waarde voor het team. Janneke, inmiddels drie maand zwanger, werd aan het einde van de vierde set moegestreden maar voldaan gewisseld.   

Omdat DeVoKo ook met 0-4 won zijn we de p/d plek net misgelopen maar wel op een keurige derde plaats geëindigd. We hebben ruimschoots ons doel gehaald. Omdat we de afgelopen twee seizoenen de stap omhoog al hadden gemaakt, hadden we aan het begin van het seizoen een plek in de middenmoot in gedachten. Dat we nu zo hoog zijn geëindigd is deels doordat we als team zelf stappen hebben gemaakt, maar toch ook deels te wijten aan de achteruitgang van het volleybalniveau in Nederland.

De eerste divisie zou een mooie uitdaging zijn, maar volgens mij is het ook niet verkeerd om volgend jaar bij te leren in de tweede divisie. Eerste divisie moet je overal strakker in gaan zitten en harder, en misschien ook wel meer gaan trainen. Nu kunnen wij en ook de vereniging de stappen iets minder overhaast en meer overwogen maken.”

(Wedstrijdverslag van Michel Schoppmann, trainer coach Bodyscan dames 1)