Compaen zingend over de Afsluitdijk
VoV, 12-02-2018. 6:30 uur. Voor alle duidelijkheid: Dat was op de terugweg rond half één ’s nachts. De stemming op de heenweg naar het verre Bedum was “gespannen positief” want om als hekkensluiter in de Topdivisie punten te gaan halen bij een ploeg die thuis al anderhalf seizoen ongeslagen door de leukste competitie van Nederland balt was een behoorlijke uitdaging. Maar met twee zwaar bevochten punten in de achterbak zijn de 200 kilometers terug naar Oostzaan helemaal geen straf.
Set één verliep volledig volgens de verwachting van het thuispubliek; Tot 11-11 ging het gelijk op maar daarna liep DIO langzaam weg om uiteindelijk met 25-21 de set redelijk eenvoudig naar zich toe te trekken. Entertainment werd verzorgd door de aanvoerder van Oostzaan die een schitterende save op linksachter door de neus geboord zag worden en behoorlijk expressief verhaal ging halen onder de stoel.
De tweede set gaf aanvankelijk meer van hetzelfde te zien en met 19-13 in Gronings voordeel deed de bar in Sporthal De Beemden goede zaken. Op dat moment besloot spelverdeler Koen Baas dat er wat moest gebeuren en tegen de tijd dat hij van de opslag af was stond er zomaar 19-21 op het bord. DIO wist zich geen raad met de smerige floats en wat er alsnog terugkwam werd door middenman Wouter Schoonenberg onherroepelijk gekilled. Met 22-25 werd het weer een wedstrijd en was de aandacht van het Bedumse publiek weer helemaal terug.
Set drie ging met 25-19 duidelijk naar de thuisploeg en daar viel helemaal niks op af te dingen; Het was allemaal snoeihard en het Oostzaanse achterveld zag regelmatig de ballen recht omhoog tegen het plafond ketsen. Oostzaan slaagde er niet in om de passlijn van DIO onder druk te zetten en dan krijg je ze in Bedum om je oren.
Tot halverwege set vier ging alles volgens de Groningse planning en leek Bedum op een “reguliere” 3-1 thuisoverwinning af te stevenen. Maar uiteindelijk had iedereen buiten de veerkracht van de zeerovers gerekend, die uiteraard elke strohalm aangrijpen. Eén zo’n halm was de opslag van mid David Bes die Compaen weer terug in de wedstrijd bracht. Het Oostzaanse blok slaagde er beter in de harde buitenaanvallen af te remmen zodat Koen Baas tenminste aan spelverdelen toekwam. Op het spreekwoordelijke tandvlees trok Oostzaan de set naar zich toe en daarmee een heel belangrijk punt. Niemand hield er op dat moment rekening mee dat het ook nog met de bonus aan de haal zou gaan.
De apotheose bracht alles wat volleybal zo’n prachtig spelletje maakt: Spanning, publiek op de banken, hoogoplopende emoties over al dan niet vermeende arbitraire dwalingen en twee ploegen die elkaar geen millimeter wilden toegeven. Bij de helftwissel had de thuisploeg één punt voordeel, wat werd uitgebouwd naar 11-8. Compaen vocht dapper terug met scores van mid David Bes en opnieuw cruciale opslagen van Koen Baas. Diagonaal Daniël Homburg zat dicht tegen z’n niveau van vorige week aan, toen hij Volley Tilburg de Oostzaanse sporthal uitramde. Na twee uur topvolleybal was het op het tweede matchpoint raak voor Compaen, 14-16, en de ontlading was groot.
Het slagveld overziend kon coach Sandor Rieuwers alleen maar tevreden zijn. Eigenlijk was de “missie Bedum” bij 2-2 al geslaagd, winst was de kers op de taart. Compaen is eindelijk van de laatste plaats af en kan zich vol richten op plek 10 en handhaving. Maar verreweg de belangrijkste conclusie is dat de Oostzaanse jonge honden David Bes, Léon Luini, Jasper Geerdink en Koen van de Wetering niet bezwijken onder de druk en langzaam maar zeker uitgroeien tot vaste waarden in de Topdivisie.
gh @ VoV, verslag en foto door Tjerk Laan. De Oostzaanse ontlading na 2-3 winst