De beste landen en spelers van de WL
Totaal 36 landen hebben er de afgelopen weken gestreden om een toegangskaartje tot de Final Four (groep 2 en 3) of de Final Six (groep 1). Inmiddels zijn de teams, die zich daarvoor geplaatst hebben bekend, zelfs is al bekend dat Slovenië, als winnaar van groep 3, volgend jaar promoveert naar groep 2.
Bij die 36 deelnemende landen is Europa sterk vertegenwoordigd, de helft van alle deelnemers komt namelijk uit Europa, de andere helft uit de overige bij de FIVB aangesloten continentale bonden. In groep 1 spelen België, Bulgarije, Frankrijk, Italië, Polen, Rusland en Servië. In groep 2 Tsjechië, Finland, Nederland, Portugal, Slowakije en Turkije en groep 3 bestond onder andere uit Duitsland, Griekenland, Montenegro, Slovenië en Spanje. Het is echter wel zo dat de nummers één en twee uit groep 1 (Brazilië en USA) en de nummer één uit groep 2 (Canada) van de andere kant van de oceaan komen.
Voor de Final Six (vanaf 13 juli) van groep 1 in de Tauron Arena in Krakow, Polen plaatsten zich gastland Polen, Servië, Frankrijk en Italië uit Europa en verder Brazilië en USA. Bij de Final Four van groep 2 in Portugal zijn het gastland, Turkije, Nederland en Canada present. In groep 3 waren er slechts twee speelweekenden en zit de Final Four er al op. Duitsland verloor in eigen land de finale van de Slovenen. Griekenland won brons door een 3-1 zege op Chinees Taipei.
We nemen maar aan dat bij deze 36 deelnemende landen ook de beste spelers van de wereld spelen en kunnen, nu de poulefase is afgelopen, ook een stand opmaken voor wat betreft de ranglijst van de drie groepen. Groep 3 in de vergelijking meenemen als het om absolute aantallen gaat is moeilijk, omdat ze een aantal wedstrijden minder speelden.
Topscorer werd Ahmed Elkotb van Egypte, die met zijn land in groep 2 uitkwam. Hij maakte totaal 188 punten (aanval 164, blok 15, aces 9). Ook de nummer twee in absolute totalen komt uit groep 2, te weten Olli-Pekka Ojansivu, die 171 keer scoorde. De nummer drie van groep 2, (Kunihiro Shimizu , Japan) was met 158 punten nog drie keer vaker succesvol dan de nummer één van groep 1.
Daar werd Tsvetan Sokolov (Bulgarije) met 155 punten de meest scorende speler, op de voet gevolgd door Gert van Walle (België) met 153 punten. In groep 3 kwam Marco Bojic tot 125 scores uit zes wedstrijden. Maarten van Garderen en Wouter ter Maat scoorden allebei 133 keer en eindigden daarmee op de 9de en 10 plaats in groep 2.
Hetzelfde beeld is er voor wat betreft de effectiefste aanvallers. In groep 2 ligt het percentage bij de top 2 hoger dan bij de top van groep 1. Baturalp Burak Gungor (Turkije) haalde een scoringspercentage van 57,59%. Maarten van Garderen sloot met 55,96% af, hetgeen net iets meer is dan Wallace de Souza (Brazilië, 55,9%) en Uros Kovacevic (Servië, 55,56%) uit groep 1. In groep 3 behaalde Steven Morales van Puerto Rico 55,7%.
Om in de top van de ranglijst ‘blokkeren’ te komen moest het gescoorde aantal blokpunten al in de buurt van de dertig liggen. Dat lukte Gojko Cuk uit Montenegro (groep 3) in zes wedstrijden en hij behaalde een gemiddelde van 1.07 per set, veruit het hoogste. Alleen Omar Agrebi (Tunesië, groep 3) kon daarbij in de buurt blijven met 1.00 blokpunt per set. In groep 2 werd de ranglijst aangevoerd door Tommi Siirilä uit Finland (29 blokpunten, 0.76 per set) en Jasper Diefenbach (28 plokpunten, 0.76 per set).
Dat was nog net iets beter dan Simon van de Voorde van België die met 26 blokpunten (0,74 per set) eerste werd in groep 1. Sebastian Solé van Argentinië volgde hem daar op de voet met 25 punten ofwel 0,69 per set. Verder werd in groep 2 Thomas Koelewijn 4de, Maarten van Garderen 6de en Wouter ter Maat 15de op het onderdeel blokkeren.
Mitja Gasparini van Slovenië (groep 3) serveerde het hoogste aantal aces per set. Hij kwam uit op 0,71 en een absoluut totaal van 20 in zes wedstrijden. Olli-Pekka Ojansivu (Finland, groep 2) had er in aantal wel meer (21), waarmee hij eerste in groep 2 werd, maar in percentage minder (0,55 per set) Ricardo de Souza van Brazilië (groep 1) kwam tot 17 aces (0,52 per set). Wouter ter Maat werd met 10 aces 9de in groep 2.
Bij de spelverdelers noemen we per groep de nummers één, twee en drie. In groep 1 werd Benjamin Toniutti van Frankrijk de beste, hij werd gevolgd door Grzegorz Lomacz van Polen en Sergey Grankin van Rusland. In groep 2 bezette Sun-Soo Han (Korea) voor Runming Li (China) en Tyler Sander (Canada) de eerste plek. Daan van Haarlem werd in groep 2 11de. En in groep 3 kwam de beste spelverdeler uit Venezuela. Jose Carrasco was beter dan Sergey Kuznetsov (Kazakstan) en Khaled Ben Slimene uit Tunesie.
De beste ‘digger’ van groep 1 was Jenia Grebennikov (Frankrijk), in groep 2 was dat Lauri Kerminen (Finland) en in groep 3 stond Nikolai Lakcevic uit Montenegro bovenaan. Dirk Sparidans werd 27ste in groep 2. Bij de ‘recievers’ werd Rafal Buszek (Polen) eerste in groep 1, John Gorden Perrin van Canada eindigde bovenaan in groep 2 en Hector Mata (Venezuela) was de beste ‘reciever’ in groep 3. Dirk Sparidans werd op dit onderdeel 7de in groep 2.
gh @ Vizier op Volleybal. Foto FIVB.