De beste spelers bij de World League
De klassementen waren meteen al opgemaakt. Kant en klaar, direct na de finale. Verbazend hoe snel de organisatie aan de hand van alle ingevoerde cijfertjes de uitslag op de diverse onderdelen naar voren kon toveren. Direct na de ceremonie protocollair worden de beste spelers ook al gehuldigd en zij mogen hun persoonlijke prijs van US$ 10.000,= (of US$ 20.000,=) meteen per cheque in ontvangst nemen.
Bulgarije viel dan als team met de verloren kleine finale tegen Cuba buiten de prijzen, in de persoonlijke klassementen spraken ze een behoorlijk woordje mee. Todor Aleksiev werd topscorer (65 punten), werd eerste bij de ‘diggers’ en tweede bij de blokkeerders. Georgi Bratoev werd daar derde, maar werd wel tot de beste spelverdeler uitgeroepen. Zijn tweelingbroer Valentin werd tweede bij het serveren en hun teamgenoot Teodor Salparov behaalde de tweede plaats bij de libero’s. Bij de ‘recievers’ en bij de diggers werd hij ook tweede. Heel veel persoonlijke eer bij dit team dat vierde werd.
Cuba pakte als team brons, en deed het in de persoonlijke klassementen een stukje minder dan Bulgarije. Bij de aanvallers werden Rolando Cepeda en Yenry Bell tweede en derde. Wilfredo Leon werd derde bij het onderdeel serve en behaalde een zelfde plek bij de recievers. Yoandry Diaz eindigde als derde bij de spelverdelers, zijn teamgenoot Keibel Gutierrez haalde dezelfde plek bij de libero’s. Ook veel derde plaatsen dus ook bij de individuele waardering.
USA had in Clayton Stanley de op een na beste bij de topscorers, maar had met dezelfde speler wel de hoogste plek bij de opslag. Totaal 9 aces, ofwel 0,64 per set liet hij noteren. Donald Suxho werd de op één na beste spelverdeler en de op twee na beste ‘digger’.
Polen moest het niet alleen van de teamprestatie hebben. Ze hadden in ‘the Bartman’ de beste aanvaller met een scoringspercentage van 52,94% en met Bartosz Kurek de nummer drie van de topscorerslijst. Teamcaptain Marcin Mozdzonek blokkeerde het beste ( 0,86 blokscores per set) en Krzysztof Ignaczak was de beste libero en de beste ‘digger’. Tot MVP werd uitgeroepen Bartosz Kurek. Bij de helft van alle onderdelen de beste speler in het team hebben, moet gewoon tot een prachtig resultaat leiden.