De PD: Climax of anticlimax van seizoen?

VoV, 23-04-2019. 6:27 uur.  Het vraagstuk staat er helder beschreven: de PD: climax of anticlimax? Voor betrokkenen laat ik de resultaat afhankelijke invulling over….

Ik ben zelf afgelopen zaterdag getuige geweest van dit “naspel der bijna kampioenen of bijna degradanten”. Voornamelijk bij de herenteams op diverse niveaus heb ik moeten constateren dat de competitie niet op waarde wordt geschat. Voor betrokkenen begint het meer te lijken op een verplicht nummertje: aanwezige teams zijn al bijna verzekerd van een plek hogerop of handhaving. Waarom? Simpelweg omdat veel ploegen niet komen opdagen. Overmacht of niet: vind ik persoonlijk eigenlijk niet van toepassing/belang.

Ik vind het zeer spijtig dat de volleybalsport op deze manier door een aantal teams wordt neergezet als middel waarvan louter gebruik wordt gemaakt als het uitkomt… Ik vind het jammer, dat bond, organiserende verenigingen en kaderleden zich opmaken voor een evenement, waarbij de helft van de genodigden afhaakt. De maximale inspanning voor 50% opbrengst….. We lopen vaak af te geven op de koepel organisatie, maar geven als clubs op deze manier ook niet het juiste voorbeeld…

Conclusie mijnerzijds: Het begint erop te lijken dat het toetje aan het einde van het seizoen naar mijn mening door een aantal teams niet op waarde wordt geschat. En dat is doodzonde. Zeker gezien het feit dat andere teams zeer zeker wel hadden willen (en misschien wel kunnen) deelnemen voor een plekje hogerop en/of handhaving.

Reden dat ik dit schrijf? Ik sta zeer zeker open om zaken te motiveren en uit te spreken als zaken niet correct zijn en voor verbetering vatbaar. Wat ik zaterdag heb gezien kwam allesbehalve in de buurt van iets wat met competitie te maken heeft. Daarmee wordt er afbreuk aan de sport gedaan.

Uiteraard complimenten aan de teams die wel hun verplichting en/of ambitie gevoeld en opgevolgd hebben….

gh @ VoV, bron Marco Buiting, TC lid Jongens- en herenlijn Rabobank Orion. Foto jan van den Noort.