De stadsderby, die nooit een wedstrijd was
VoV, 28-09-2020. 5:05 uur. Al in de tweede speelronde vond sinds enkele jaren de Ʃchte derby tussen de twee Apeldoornse hoofdmachten plaats: Alterno D1 versus SV Dynamo D1. Vooraf was de verwachting dat het hƩt spektakelstuk van het weekeinde zou worden. Nimmer werd het een spannende wedstrijd, want de thuisploeg uit de Maten kwam veel beter voor de dag en won met ruime cijfers: 12-25, 19-25, 26-24 en 16-25.
Het verschil? We kwamen nooit in de buurt van ons eigen niveau dat we in de voorbereiding en tijdens trainingen ten tonele brengen. De reden? Die proberen we uiteraard nog te achterhalen, want aankomende zaterdag moet het zeker anders.
Het verschil: In een maximaal gevulde sporthal hoefde je niet eens een kenner van het volleybalspel te zijn om te kunnen zien dat het verschil in de eerste set voornamelijk vanachter de servicelijn gemaakt werd. De thuisploeg zette onze passers enorm onder druk en profiteerde van onze hoge foutenlast in de aanval. Daar tegenover bleken we niet in staat om zelf meerdere punten op rij te maken en het gat (van 1-8 en 8-20) te dichten. Al vanaf de eerste set konden eigenlijk alle vooraf gemaakte plannen in de prullenbak gegooid worden.
De strijd tegen onze gemeenschappelijke āvijandā maakteĀ Ā een gevecht tegen ons zelf. Ondanks enkele kleine oplevingen (in zowel de tweede en derde set) hebben we nooit laten zien waartoe we als team in staat zijn. Volkomen terecht zijn ook de complimenten voor onze Apeldoornse opponent hier op haar plaats. Zij speelden slim, maakten weinig fouten en gingen beter met de spanning om.
De reden: In paniek raken doen we zeker niet na deze nederlaag zo vroeg in de competitie. Wel doet het āpijnā om te moeten erkennen dat we er niet als team stonden. In het verwerken ervan laten we deze pijn toe, maar redenen om te twijfelen aan onze kwaliteiten hebben we niet en ook onze doelstelling blijft gewoon (be)staan.
Was het een gebrek aan focus of het verkeerd uitpakken van het ontspannen toeleven naar deze derby? Laat het een wijze les zijn: āNiets gaat vanzelf, we zullen er heel hard voor moeten (blijven) werkenā. Alleen als ons dat lukt, komen we er sterker (als individu en als team) uit. De oplossing ligt niet alleen in het terugblikken en in het trekken van conclusies, maar in de eerstvolgende kans om revanche op onszelf te nemen.
Volgende week: VC Sneek D2: Op zaterdag 3 oktober komen de reserves van VC Sneek naar Omnisport om vanaf 16.30 uur deze āstuntā proberen te herhalen. Met nog drie trainingen te gaan, gaan we ons mentaal en tactisch voorbereiden op deze tweede thuiswedstrijd. Hopelijk brengt COVID-19 geen roet in het eten om ons aankomende zaterdag al te kunnen revancheren.
gh @ VoV, door Jorg Radstake, Fotografie: Peter Donderwinkel.