Degradatie Zaanstad na flitsende start
“Helaas … de lange mannen van Zaanstad hebben het niet gered om hun plaats in de eredivisie veilig te stellen. Afgelopen donderdagavond werd de laatste wedstrijd in de ‘best-of-five’ met 3-1 verloren van Fusion. Ondanks de luide toejuichingen van de met een dubbeldekker meegereisde aanhang, moest Zaanstad in een kolkende sporthal Alexander zijn meerdere erkennen in de Rotterdammers. Door deze nederlaag neemt Zaanstad na vier seizoenen afscheid van de eredivisie. Enerzijds is het jammer om niet meer op het allerhoogste niveau te kunnen spelen, anderzijds biedt dit de gelegenheid om via verjonging te bouwen aan nieuwe successen in de Topdivisie.
Aan de voorbereiding had het niet gelegen. Tijdens de rustige maandagtraining waren de punten op de i gezet en alle ledematen heel gebleven en op de doordeweekse finaledag waren de spelers en technische staf reeds voor de spits of met openbaar vervoer vertrokken naar de havenstad. In sporthal Alexander werd vervolgens het traditionele kaartje gelegd, waarna verzorgen Nick Veldhuyzen voor de laatste keer de spieren losmaakte.
Ondertussen was een dubbeldekker onderweg naar Rotjeknor met aan boord 76 in blauw gestoken supporters, die zich onderweg tegoed deden aan een giga bittergarnituur uit de beruchte keuken van IJsbrand terwijl de kelen werden gesmeerd met zelf meegebrachte vloeistoffen. De schoolreisstemming zette zich voort in de sporthal waar een speciaal Zaanstadvak was gereserveerd, dat uiteindelijk te klein bleek, toen tegen achten de groep werd uitgebreid met een flink aantal zelfrijders plus passagiers.
En zo kwam het dat de ruim honderd koppen tellende Zaanstad aanhang niet onderdeed voor het opgetrommelde thuispubliek, maar qua decibellen de Fusion adepten veruit overstemde. De spelers van Fusion wisten in de openingsset niet wat hen overkwam, waanden zich in een uitwedstrijd en hadden zichtbaar last van de zenuwen. Zaanstad, dat in dezelfde formatie speelde als tijdens de laatste thuiswedstrijd, zette Fusion serverend direct onder druk. Onder indruk van de ambiance, liet de Rotterdamse passing te wensen over, waardoor hun aanval voorspelbaar werd. De Zaanse blokkering wist hier wel raad mee en zo liepen de bezoekers via 1-5, 9-13 en 13-20, naar een eenvoudige 15-25 setwinst.
Waarschijnlijk door het verloop van de eerste set begon Zaanstad te lichtzinnig aan de tweede set en gaf Fusion hierdoor de kans zich te herstellen van deze oorwassing. De Rotterdammers grepen meteen het initiatief en liepen uit naar een 4-1 voorsprong. Zaanstad was niet bij machte dit gaatje te dichten en naarmate de set vorderde gaf het de regie steeds meer uit handen. Met Hidde van der Hoeven voor Yannick Gloudemans op de stand 14-9 probeerde Zaanstad het heft weer in handen te nemen, maar helaas was de passing te matig en de aanval te voorspelbaar, waardoor Fusion zijn netverdediging goed kon organiseren. Zaanstad wist een 22-14 achterstand nog wel te verkleinen, maar moest zich toch neerleggen bij het setverlies: 25-19.
Met Erik van der Schaaf voor Frank Zutphen waren in de derde set de krachtsverhoudingen weer gelijk en kreeg het meelevende publiek een boeiend duel voorgeschoteld, dat een mix was van oogstrelende aanvalscombinaties en persoonlijke foutjes. Precies wat je bij een degradatieduel kan verwachten. Fusion nam een voorsprong van twee punten, die het tot 11-9 wist vast te houden. Dankzij een goede fase slaagde Zaanstad erin het gat te dichten en zelfs een 13-15 voorsprong te nemen, die helaas twee rally’s later alweer ongedaan werd gemaakt.
Op de stand 18-18 kon Fusion opnieuw een voorsprong nemen, deels door persoonlijke fouten aan Zaanse zijde, maar ook omdat de Australische aanvallers in Rotterdamse dienst effectiever waren in de afronding. De wissels Frank Zutphen voor Frank van den Outenaar en Yannick Gloudemans voor Hidde van der Hoeven konden niet voorkomen dat Fusion de set gedecideerd naar zich toetrok: 25-21.
Met Robbert van Leeuwen voor Marijn van Gool nam Zaanstad in de vierde set het heft weer in handen. Fusion stond weer onder druk en maakte enkele persoonlijke fouten, waardoor de bezoekers een gaatje konden slaan, die het tot halverwege de set wist vast te houden. Helaas wist de ploeg van Hans Janssen en Vincent Pirovano in de finale van de set hun scoringskansen niet te benutten, terwijl aan Fusion zijde Max Staples keer op keer succesvol was. De ingewisselde ‘good old’ Wietse Bakker kon niet meer voor de ommekeer zorgen en met 25-21 handhaafden de Rotterdammers zich in de eredivisie.”
(Bron persbericht Zaanstad, foto Eric Visch)