Devies Dynamo H2: Nooit opgeven!
VoV, 13-01-2019. 13:01 uur. Na een relatief lange volleybalvrije periode stond op zaterdag 12 januari de eerste wedstrijd van 2019 op de agenda. De heenwedstrijd liet zien dat de speelwijze van VCN ons past. In Apeldoorn werd het toen en nipte 2 – 3 nederlaag. Nu waren in Capelle aan den IJssel de rollen (bijna) exact omgekeerd, kwam de thuisploeg (weer) het beste uit de startblokken, maar ging de uitspelende ploeg met de 3 – 2 overwinning -en de punten- naar huis: 21-25, 19-25, 25-21, 25-23 en 16-14.
Uitdagingen: Na een lange volleybalvrije periode was de eerste week van januari er eentje van het opmaken van de balans (ook op het werk) en het vooruitblikken naar de tweede seizoenshelft. Zonder meer staan we met elkaar voor de uitdaging om fit te worden, het ontstane ‘gat’ op de middenas met spelers uit H3 op te vangen én werk zoveel mogelijk om de trainingen en wedstrijden heen te plannen. Ook op het speelveld gaan we graag de uitdaging aan tegen de teams in het linker rijtje en onze directe concurrenten onder ons op de ranglijst, te beginnen met de ploeg uit Capelle.
Kansen en afspraken: In de heenwedstrijd (op 29 september jl.) was het verschil uiteindelijk slechts twee punten in het voordeel van VCN. De niveauverschillen zijn kleiner dan het aantal wedstrijdpunten en de stand op de ranglijst voorafgaand aan deze return doet vermoeden. Zij zijn echt niet twee keer zo goed dan wij.
Het verzilveren van de kansen zal uiteindelijk het verschil maken tussen winstkansen en kansloos verlies. Naast enkele strategische afspraken hadden we vooraf besproken om met lef te blijven spelen (qua servicedruk en spelvariatie), ons niet te ergeren aan het (vertragende en uitlokkende) gedrag van de tegenstander, zelf te temporiseren (ook in een mindere fase) en samen een plan te maken voor de belangrijkste momenten.
Spelverloop: Met de komst van een nieuwe middenman leek de thuisploeg i.t.t. onze analyse te veranderen van speelstijl (met meer ballen door het midden). In een gelijk opgaande strijd (14-14) zorgde een tussensprint van VCN voor onze eerste time-out (14-17). Dit gat van uiteindelijk 4 punten was op 18-18 gedicht en nu was het hun coach die zijn team naar de kant haalde. Het effect van beide time-outs was slechts van korte duur. Helaas slaagden we er niet in om na onze tweede spelonderbreking, op een achterstand van 19-22, het verschil weer te verkleinen. Met 21 – 25 was het eerste setverlies van het nieuwe kalenderjaar een feit.
In de tweede set werd het verschil vanachter de servicelijn gemaakt. De harde sprongservices zorgde voor het ontregelen van onze passlijn en maar liefst 4 directe aces moesten we incasseren. Daar tegenover stond een groot aantal (6!) foutieve opslagen. Ondanks alle ingebrachte wissels liep het verschil op tot hetzelfde aantal: 19 – 25.
In een compleet andere opstelling dan in beide voorgaande sets, waar twee spelers van ons in de derde divisie uitstekend presterende H3-team (Bart Achtereekte en Robin van Weerd) hun opwachting maakten, moest het gebeuren. Onmogelijk zou het niet zijn, immers het ploeg uit Capelle aan den IJssel had in Apeldoorn voor dezelfde stunt gezorgd. Het initiatief lag -mede door het geloof in het belang van de gemaakte afspraken- bijna de gehele set bij ons, getuige 12-7 en 18-14 voorsprong. Toch maakten we het onszelf nog even moeilijk door in het middelste gedeelte van de set vijf rotaties achter elkaar fout te serveren (met als voordeel dat zij ook niet meer in hun spel kwamen). Met 25-21 werd het 1 – 2 in sets.
In set 4 bleven de scores dicht bij elkaar. Beide teams bleken namelijk in staat om zonder puntverlies de side-out terug te halen. De eerste lange serie maakte wij op de stand van 7-10 naar 13-10. De bewust gemaakte keuze om hun diagonaal achter de drie meter niet te blokkeren pakte -met ook voor ons misschien wel onverwacht knappe defences- uitstekend uit. Naar het eind van deze set was het één serie van 6 punten die de voorsprong (18-16) naar een bijna cruciale achterstand (18-22) deed ombuigen. Was het het geloof in een stunt of was het gewoon het geluk dat ons vandaag toelachte? Het maakt ons niet uit, maar de vijf punten op rij (van 20-23 naar 25-23) zorgden voor een kortdurende vreugdedans.
Tevreden over het ene bonuspunt, die (achteraf blijkt) zorgt voor het uitlopen op onze naaste achtervolgers, maar nog niet helemaal voldaan begonnen we aan de vijfde set. Op het opstellingsbriefje stonden natuurlijk de rugnummers van onze winnende opstelling. Met dezelfde energie en lef leek het een relatief eenvoudige klus te worden, maar ook nu was de 7-4 voorsprong al snel weer gelijk getrokken. Wel kwamen wij als eerste op een match point. Na de derde opslagwissel was het een hard en direct blokpunt, die ‘killing’ werd voor de thuisploeg. Trots op de leverde prestatie als team, waarbij een ieder zijn rol pakte. En …. natuurlijk smaakte het biertje na afloop extra lekker en deze overwinning naar meer.
Volgende week: Aankomende zaterdag spelen we vanaf 16.30 uur in Omnisport tegen VCV uit Veenendaal. Van de heenwedstrijd hebben we niet al te goede herinneringen overgehouden, maar wellicht zijn we in staat om exacte het omgekeerde te herhalen. Het beloofd in ieder geval vooraf een spannende strijd tussen de nummer 9 (wij) en nummer 10 (zij) van de ranglijst, met slechts 5 wedstrijdpunten verschil.
gh @ VoV. Verslag van Jorg Radstake, trainer coach SV Dynamo II.