DeVoKo opnieuw hard onderuit
Wat zeggen ze ook weer over vertrouwen? Dat het te voet komt en per paard vertrekt, of iets dergelijks. Dat is dan waarschijnlijk een gezegde uit het tijdperk van ‘paard en wagen’, toen we nog geen weet hadden van de snelheid van een Porsche of een Ferrari, laat staan de snelheid van het digitale verkeer kenden. Op die zegswijze kan tegenwoordig wel een andere variant bedacht worden. ‘Komt te voet, en is met de snelheid van het licht weer vertrokken.’ Al is dat wel heel erg snel.
Bij Ikwilvanmijnautoaf.nl / DeVoKo hoorden we gisteren na de wedstrijd dat het allemaal met vertrouwen te maken had, de 0-3 nederlaag tegen VV Alterno II. Of beter gezegd met een gebrek aan vertrouwen. Het positieve daaraan is dat men blijkbaar weet waar het aan schort, dat thuis nog geen setje werd gewonnen, laat staan een wedstrijd. Als het manco bekend is, kunnen ze er dus wat aan doen. Blijkbaar ligt het dus niet aan het volleyballen. Te voet moet het zelfvertrouwen terug komen, DeVoKo zou het alvast een eindje tegemoet kunnen lopen, dan hebben ze het eerder, en dan met een firewall voorkomen dat het digitaal snel de benen weer neemt. Aan de ketting ermee.
Wat we ons afvroegen is of het echt ook allemaal aan het zelfvertrouwen ligt. Heeft fouten maken alleen met vertrouwen te maken? “Dan barst ik wel van het zelfvertrouwen, want ik maak nooit geen fouten, hooguit vergis ik me af en toe.” De wedstrijd met een stuk of vier foutserves beginnen is dat zelfvertrouwen of concentratiegebrek. Komt dat door knikkende knieën of bibberende handjes? Ballen, die er aanvallend zonder blok vrij ingeslagen kunnen worden en dan nog meters buiten de lijnen belandden, heeft dat met zelfvertrouwen te maken of gewoon met gevoel voor de juiste richting, concentratie?
DeVoKo had het niet alleen op die onderdelen moeilijk, maar passend oogde het allemaal ook niet erg soepel. Spelverdeelster Marlon Stevelink leek wel in training voor een halve marathon, zoveel meters moest ze afleggen om de tweede ballen bij de aanvallers af te kunnen leveren. En was het de verdienste van Alterno ’s spelverdeelster Judith Schaap dat DeVoKo op een enkel blokpunt na de handen er niet op het juiste moment voor kon krijgen. Heeft dat allemaal met zelfvertrouwen te maken? Daar wordt dan wel heel veel aan opgehangen!
Enfin, omdat Rivo en Emmen lang nodig hadden voor ze de buit verdeeld hadden en de Volvo ook zo’n beetje met de snelheid uit de oude doos van Rijssen naar Denekamp onderweg was kwamen we pas bij de stand van 12-14 in de eerste set de Dorper Esch binnen. Onze aanwezigheid leek DeVoKo goed te doen, het vertrouwen was er ineens en via onder andere een blokpunt van Daphne Giesselink en een ace van Amke Blokhuis werd de achterstand naar een 16-14 voorsprong omgebogen.
De uitgeslagen aanval bracht Anne Britt Kneijnsberg bij Alterno II aan de opslag. Ace! De volgende aanval rondde Kelly van de Haar af. Daarna weer een ace, dat gevolgd werd door een punt van Gina Valenti. Een netfout en een door Alterno snoeihard benutte kans na een te ver doorgeschoten pass, maakten er 16-21 van. Daarna weer een ace.
Trainer coach Henk Goor bracht bij die stand Lotte Kuipers voor Lauri Heemstra. Lotte kon nog drie keer scoren, maar kon het verlies niet afwenden. Met een score van 3 om 11 punten boog Alterno een 16-14 achterstand om in 19-25 winst.
Het vertrouwen kwam niet te voet in de tweede set, maar had eigenlijk met sneltreinvaart binnen moeten komen vanwege de gigantische foutenlast die VV Alterno II zich in het begin veroorloofde. Bij 9-2 hadden ze al vijf keer voor DeVoKo gescoord. Daarna ging de rem erop voor wat betreft het scoren voor de tegenstander en sloegen Marloes Zinnemers, Anne Britt Kneijnsberg en Emma Visser de gasten bij 10-12 terug in de wedstrijd.
Marlon Stevelink verraste de passlinie van Alterno twee keer met geplaatste korte opslagen die een punt betekenden en de stand op 16-10 brachten. DeVoKo leek bij het tankstation de tank vol vertrouwen te hebben getankt en was de tegenslag (van 9-2 naar 12-10) blijkbaar goed te boven gekomen. Niets was echter minder waar. Dat werd pijnlijk duidelijk na de 17-11. Een foutserve bracht Fleur Wesselink aan de opslag. Zij kwam voor Emma Visser serveren en deed dat prima. Twee aces en een aantal andere punten verkleinde de achterstand naar 17-16.
De 18-16 gaf DeVoKo weg middels uitgeslagen aanvallen (18-19) en op de side out hield Alterno dat puntje verschil vast tot 20-21. Via ‘kà-dóót-jes, kà-dóót-jes, ka-dootjes, zoals ze dat bij Rivo roepen na een fout van de tegenpartij. Alterno kon bij wijze van spreken blijven roepen, ze kregen het 18de , 19de , 20ste , 21ste en 23ste punt van de thuisploeg. Met 22-25 was de set voor de bezoekers. Het stond 0-2.
Scores in de tweede set: Aanval 9/12, blok 0 / 0, aces 4 / 2, foutenlast 11/9.
Okay, dan moet het maar in de derde set gebeuren zullen de Denekampers gedacht en gehoopt hebben. Alterno was weer een gulle gever in het begin, bij 5-6 hadden ze al vier punten weggegeven. Maar wat belangrijk was, er al vijf voor zichzelf gescoord. De 6-6 was een ace van Lotte Kuipers. Tot aan 10-11 scoorde Laura Behrens nog twee keer voor de thuisploeg en daarna was de puntenpot helemaal leeg. Maar dan ook echt helemaal.
Fleur Wesselink liet haar serveersterkte weer zien, (van 10-12 naar 11-15, punt 11 van DeVoKo was haar foutserve) en na een ‘gestolen bal’ van DeVoKo kwam Anne Britt Kneijnsberg naar de opslaglijn. Wat dat voor DeVoKo betekende was al wel in de eerste twee sets duidelijk geworden. Alterno liep uit naar 11-23, sloeg een aanval uit, en maakte vervolgens de set met 12-25 af.
Scores in de derde set: Aanval 3/12, blok 0/2, aces 1 / 2 en foutenlast 9/8
Alterno praatte in de hoek van de sporthal nog even na over deze makkelijke zege, bij DeVoKo hield de nederlaag de gemoederen nog wel even langer bezig.
gh @ Vizier op Volleybal.